PREMIUM
#32 Erica Terpstra geeft antwoord op Loes, die vindt dat de zorg van haar moeder te veel op haar neerkomt
Ze heeft de nodige levenservaring en zit nooit om advies verlegen. Erica Terpstra (76) beantwoord de vragen van lezeressen.
Loes: Mijn moeder heeft zorg nodig en omdat mijn broer en zus ver weg wonen, komt 80% van de zorg op mij neer. Ik begrijp het wel, maar toch voelt het niet goed.
Lieve Loes,
Dankjewel dat je dit probleem aan de orde stelt! Juist als je voor een van je ouders met veel liefde de extra zorg biedt die nodig is, voelt het bijna ‘slecht’ als je je dan toch afvraagt of anderen niet ook iets meer zouden kunnen doen. Lieve Loes, die vraag is niet slecht, maar juist heel goed. En toekomstgericht, want jullie moeten samen onder ogen zien dat jullie ook voor de langere termijn zorg zullen moeten plannen voor jullie moeder. Het is zoals het is.
Daar komt bij, dat je, ook in het belang van je moeder, wel goed voor jezelf als mantelzorger moet zorgen. Niemand heeft er wat aan als je te veel taken op je schouders neemt en er uiteindelijk zelf aan onderdoor dreigt te gaan. Heb je er eigenlijk al eens over gesproken met je broer en zus? En ben je wel duidelijk genoeg geweest?
Ik vraag dat omdat ik in dezelfde situatie zat als jij. Mijn moeder had extra zorg nodig, ik woonde het dichtst in de buurt en het was bijna vanzelfsprekend dat ik, ondanks mijn drukke baan, bijna dagelijks wel even langsging. Begrijp me goed, je hoort mij niet klagen, maar toen ik eindelijk aan mijn broertje en zus meldde dat ik dit zo niet veel langer kon volhouden, waren ze stomverbaasd dat ik dat niet veel eerder tegen ze had gezegd! We hebben onmiddellijk nieuwe, heldere afspraken met elkaar gemaakt. De afspraken werkten en tot haar overlijden had mijn moeder voortaan drie betrokken mantelzorgers, waardoor het voor ons alle drie met liefde te doen was.
Dus: organiseer een bijeenkomst met alle betrokkenen en bespreek, zonder verwijten over en weer, samen deze voor jou op den duur onhoudbare situatie. Ik weet zeker dat ze zich niet hebben gerealiseerd wat een enorme druk op jouw schouders is gelegd. En ik weet ook zeker dat ze met elkaar best bereid zullen zijn een grotere bijdrage te leveren. Al nemen ze om beurten maar de zorg in het weekend op zich, dan heb jij even lucht, en kun je er doordeweeks weer tegenaan.
Veel succes.
Liefs, Erica
