De Dag Nadat – ik mijn hulphond kreeg

Bianca (51): “Het is nu twee jaar geleden dat Watson in mijn leven kwam en ik had nooit durven dromen dat hij zo’n positieve impact zou hebben. Het voelt alsof ik mijn leven terug heb. Ik ga er nu veel meer op uit. Uit eten, naar het theater, naar de bioscoop. Als ik Watson bij me heb, vertrouw ik erop dat het goedkomt. Hij helpt me met aan- en uitkleden, met opstaan uit de rolstoel, pakt alles voor me en duwt bijvoorbeeld de vaatwasser dicht met zijn snuit. Hij voelt ook aan wanneer ik moe ben en over mijn grenzen dreig te gaan. Dan grijpt hij in door zijn kop op mijn schoot te leggen of mijn handen te likken.

Goed opgeleid

Hij is er gewoon altijd, daardoor voel ik me vrij. Als we boodschappen gaan doen, loopt Watson mee naast mijn elektrofiets, dat vindt-ie geweldig. Dankzij hem sport ik zelfs weer! In een gymzaal doe ik aan rolstoelsport, slagbal, basketbal… Dan ligt Watson anderhalf uur lang braaf op een kleedje op mij te wachten, en dat terwijl hij gek is op ballen. Hij is heel goed opgeleid en dat is ook enorm belangrijk. Op zijn tuigje staat groot: ‘niet afleiden’, maar veel mensen denken hem toch wel even te kunnen aaien onder het mom: ik ben een hondenliefhebber. Dat is soms lastig. Want als hij op een ander gefocust is, kan hij niet tegelijk met mij bezig zijn. Het is echt belangrijk dat mensen hulphonden met rust laten, dat mag wat mij betreft wel meer onder de aandacht komen.

Hulphond Watson

Het belangrijkste waar Watson voor heeft gezorgd, is ontspanning in ons gezin. Mijn kinderen gaan zo langzamerhand op kamers, en dat kan nu ook. Ze weten: mama redt zich wel. Door Watson kan ik weer zelfstandig meedoen in de maatschappij. Samen met hem zie ik met vertrouwen de toekomst tegemoet.”

Interview: Krista Izelaar. Met dank aan: Hulphond Nederland