PREMIUM
De Dag Nadat Vervolg 9 – Ons dochtertje stierf
Hier kun je lezen hoe het verder ging nadat Petra haar 4-jarige dochtertje Charissa verloor. Het meisje leed aan het Rett syndroom en had een ernstige vorm van epilepsie.
Petra (39): “De dag waarop Charissa stierf, was de ergste dag uit mijn leven. We zijn nu 5 jaar verder en ik weet nu dat de liefde voor je kind nooit stopt. Het gemis ook niet. Erger dan je kind verliezen, is er niet. Tegelijkertijd heb ik er echt vrede mee, ik wilde niet dat ze nog langer zou moeten lijden. De dag zelf en de dagen erna waren er geen tranen, maar nu zou ik meer kunnen huilen dan ik ooit heb gedaan. Want het gemis wordt niet minder, eerder groter."
"Charissa’s urn met daarop een mooie vlinder en eromheen allemaal beeldjes, staat bij ons in de kast. Vandaag nog heb ik de plank afgestoft en tegen haar gepraat. Charissa is áltijd bij me. Als ik sterf, wil ik ook gecremeerd worden en dan gaat Charissa samen met mij. Mijn andere meiden hebben een toekomst, zij niet. Zij blijft bij mij."
"Dat je PGB direct stopt bij overlijden, is iets wat weinig mensen weten"
Een hard gelag
"De zorg voor Charissa was zo intens, daar kon ik geen baan bij hebben. We hadden een klein persoonsgebonden budget (PGB), ondanks het feit dat ze 24 uur per dag zorg nodig had. Op het moment dat Charissa stierf, werd dat stopgezet. Heel hard vond ik dat. Ik ken een moeder die ook haar kind heeft verloren, zij kreeg nog 6 maanden doorbetaald. Dat je PGB direct stopt bij overlijden, is iets wat weinig mensen weten. En als dat gebeurt, is het een hard gelag. Je hebt niet alleen te maken met verlies van je kind, maar ook van geld. Gelukkig hebben we het gered, al was het financieel niet makkelijk. Maar we hebben ons erdoorheen geslagen.
Wat ik ook bijzonder vind, is dat Peter en ik elkaar nooit zijn kwijtgeraakt in ons verdriet. We hebben elkaar altijd 100 procent begrepen. Op een bepaalde manier heeft Charissa’s sterven ons zelfs dichter bij elkaar gebracht."
Lééf
"Dat Charissa niet meer leeft, merken we in het dagelijks leven niet meer continu. Je leert ermee omgaan. Maar in mijn hart is ze altijd bij ons. Niet alleen bij mij, ook bij haar vader en bij haar zusjes. Het liefst zou ik zelf heel even willen sterven. Haar een knuffel geven en dan weer terug. En op een bepaalde manier is Charissa er nog steeds. Ze laat ons elke dag voelen: lééf. Geen wonder dat dat nummer van André Hazes jr. mijn lievelingslied is."
PS. Meer lezen over leven na mantelzorg of zoek je praktische informatie over het PGB na overlijden, kijk dan op de website van MantelzorgNL.
Tekst: Christien Jansen. Beeld: iStock
