PREMIUM
Femke: “Kwetsbare kinderen kun je niet wekenlang fulltime onder de hoede van de ouders plaatsen”
Femke (40) is freelance journalist. Ze woont met Oscar en zoon Nathan (7) in Ouderkerk. Iedere week schrijft ze in Libelle wat haar bezighoudt.
Hoe erg de eerste lockdown ons heeft leeggezogen, merkten we toen de tweede lockdown werd aangekondigd. Waar veel mensen het als een soort verlengde kerstvakantie proberen te omarmen, voelde ik mijn hoofd in duizend stukjes uiteenspatten. Lockdown 1 kostte ons zo veel energie, thuisonderwijs geven aan een speciaal kind is een drama, de combinatie werk en zorg trok een enorme wissel… we zijn er nog steeds van aan het bijkomen.
En toen kwam dus lockdown 2.
Ik snap er niks van: bij de eerste lockdown werd gezegd dat jonge kinderen het virus nauwelijks doorgeven, dus waarom moeten de basisscholen dicht? Uiteindelijk blijkt dat de regering op die manier ouders aan huis wil kluisteren. Er zou extra aandacht zijn voor kwetsbare kinderen, die zouden waarschijnlijk wél naar school mogen. Maar helaas: in veel gevallen blijken speciale scholen dit toch niet te doen. Er is discussie over het woord ‘kwetsbaar’.
Boos
Toen werd ik toch wel een beetje boos. Het is namelijk heel erg zuur als een kind binnen het speciaal onderwijs al een enorme achterstand heeft en nóg een extra horde moet nemen. Niet alleen doordat zijn ouders hem, met al zijn problematiek, geen les kunnen geven, maar ook omdat zijn ritme wordt doorbroken en hij houvast verliest. En het is bovendien zenuwslopend voor de ouders, omdat zij in het gewone leven al in een wankel evenwicht zijn en hierdoor de kans lopen kopje onder te gaan. Autistische kinderen, kinderen uit kwetsbare gezinnen, kinderen wier opvoeding en scholing veel moeite kosten... Die kinderen kun je niet wekenlang fulltime onder de hoede van de ouders plaatsen.
Andere problemen
Echt waar, ik snap hoe vervelend de positie is waarin we zitten en dat we uiterst waakzaam moeten omgaan met het virus. Maar ik kan soms wel gillen: ándere problemen tellen ook! Soms kunnen de tanden niet meer op elkaar, dan is het gewoon op, dan is alle energie weggevloeid. Ik weet dat ik met mijn lage energieniveau en bovenstaand gejammer nog steeds een luxe leven leid. Met mijn heerlijke nieuwe huis, schoonouders die oppassen en een naschoolse begeleiding die ook in deze tweede lockdown Nathan weer een aantal uren opvangt. Dus ja, wij redden het wel, maar mijn hart gaat uit naar de ouders en kinderen voor wie dit niet geldt.
Beeld: Getty Images
