Hanneke: “Zweten onder een winderig viaduct is mijn uitje van de dag”

Sinds half december zwerven we op straat. ‘We’ is in dit geval mijn personal trainer en ik. Steeds vaker zoeken we ons heil onder een brug, nadat we eens in het park omsingeld waren door 10 nieuwsgierige snotneuzen die nog nooit een bokshandschoen hadden gezien. Die pottenkijkers brachten vooral de coach van de leg en dus was de week erop de dreigende regen een goed excuus om een plekje aan de rand van de stad te zoeken.

Vluchtend voor gure wind nemen we de gure types aldaar op de koop toe. De sportscholen zijn gesloten, maar dat weerhoudt Justen 'met een e' en mij er dus geenszins van om elke week een stevig potje te boksen. In de praktijk betekent dat zweet en een rood hoofd aan mijn kant en spierwitte vingers van de kou bij mijn sportieve tegenstander. ‘Je gaat echt vooruit op kracht’ weet hij er ook nog uit te persen. En dat helpt, want door zijn steevaste aanmoediging worden mijn stoten iedere week harder en mijn kicks steeds hoger.

Geen kind te bekennen

Inmiddels blijk ik niet de enige die buikspieren traint in een parkeervak. Week na week komen er meer matjesrollers bij met een persoonlijke peptalker in hun kielzog. Allemaal staan we, verscholen tussen beton en graffiti, te ploeteren bij een graad of 4 achter de al even zo troosteloze Ikea. Geen kind te bekennen hier gelukkig. Hoewel, trainen we na een uur of 14 dan kunnen we rekenen op rijdende shishalounges als publiek.

Zwerven

Ondanks de ontbrekende wellness na afloop, heb ik mezelf een upgrade gegund naar twee keer in de week. De man is gewild en ik begrijp wel waarom. Zweten onder een winderig viaduct is namelijk mijn uitje van de dag. Een uur lang buitenspelen voor volwassenen, dat is het. Als een kind zo blij race ik ernaartoe, iedere maandag en donderdagochtend.

En aangezien alles wat je aandacht geeft groeit, ploppen er al voorzichtige spierballen op onder mijn zachte witte vlees. Ik veer op van zijn complimentjes, ik mag slaan en schoppen zo hard ik kan en hij brengt iedere week nieuw speelgoed van 1, 2 en 5 kilo voor mee. Justen kan kickboksen als de beste en ondertussen kletsen we wat over ondernemen en het nieuws van de dag.

Voor de verandering word ik zelf eens een uur lang vermaakt. Aanrader dus, voor iedere thuiswerkende, inzakkende, afstompende, juffende, corona-moeie doorbijter. Na 168 uur binnen vegeteren is twee uur buiten zwerven ineens een zegen.

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Beeld: privé.