Josien (44) draagt een mondkapje en handschoenen in de supermarkt: “Ben ik de enige die zich druk maakt?”

Josien (44): “Toen de coronaellende begon in China had ik het rustige gevoel dat het lekker ver weg gebeurde. Zo’n drama waarover je hoorde in het nieuws, maar niet iets om je druk over te maken. Ik had kunnen weten dat niets meer ‘ver weg’ is. We vliegen tegenwoordig de halve wereld over om ergens anders uit te stappen, inclusief virussen die mensen bij zich kunnen dragen. Het was angstaanjagend toen Covid-19 hier op z’n hoogtepunt was. Natuurlijk deden we alles wat was voorgeschreven om nóg erger te voorkomen, maar bang ben ik in die periode nooit geweest.

Angst heb ik nu pas, nu ik overal mensen zie die veel te dicht op elkaar gepakt staan. Waarom voelen zij zich zo gerust, terwijl ik het gevoel heb dat het virus elk moment weer kan toeslaan? Zo bang ben ik toch anders ook niet? Het zijn niet alleen mijn kinderen die zich niets aantrekken van die anderhalve meter, ook mensen van mijn leeftijd en ouderen, die extra voorzichtig zouden moeten zijn. Ik voel me een ontzettende brave hendrik als ik de stoelen een eind uit elkaar zet wanneer ik bezoek krijg. Zo wordt er ook tegen me gepraat. Wel in de vorm van grapjes, maar ondertussen zie ik mensen denken: waar maakt ze zich druk om? Mijn oudste zoon is deze zomer met zijn gezin naar Spanje gevlogen. ‘Een vliegtuig is hartstikke veilig, mam, daar loop je geen virus in op’, zei hij, toen ik er een opmerking over maakte. Maar als een vliegtuig zo veilig is, hoe is dat virus dan vanuit China bij ons gekomen? Hadden vliegtuigen driekwart jaar geleden dan ander ventilatiesystemen?

Ik praat er maar niet meer over, want ik merk dat mijn man zich geneert als ik dat doe. Zelf draag ik weggooihandschoenen in de supermarkt en ik ga niet meer met de bus of de trein. Toch voel ik me een vreemde uitzondering, de enige die zich nog druk maakt om iets wat een paar maanden geleden nog het belangrijkste in onze levens leek. Ik hoop zo dat er niet weer een uitbraak van het virus komt. Dat mensen straks tegen me zeggen: ‘Zie je wel dat je je voor niets zorgen hebt gemaakt?’ Maar ik moet het eerst nog zien...”

Interview: Tineke Beishuizen. Beeld: iStock