Julie (14) schrijft brief aan Eberhard van der Laan en haar woorden ontroeren heel social media
Op Facebook wordt een brief van de 14-jarige voorleeskampioen, Julie, massaal gedeeld.
Ze schreef een pakkende tekst, gericht aan burgemeester Eberhard van der Laan, die donderdagavond overleed aan de gevolgen van longkanker. Haar persoonlijke woorden raken velen. Het bericht op het sociale medium wordt inmiddels al duizenden keren geliket en de reacties stromen binnen.
Ook wij lezen het met een brok in onze keel.
Dit is haar verhaal:
"Lieve meneer Van der Laan,
Ik moest de laatste tijd steeds aan u denken.
En aan uw kinderen.
En vandaag kwam het verdrietige nieuws dat u er niet meer bent.
Ik ben er stil van.
Anderhalf jaar geleden zat ik naast u aan tafel tijdens het TheYouth Gala in The Grand. Ik mocht daar toen een stuk voorlezen uit het dagboek van Anne Frank.
Het was een bijzondere avond, die ik niet meer zal vergeten. U was er ook en zat naast mij aan tafel.
Wat u waarschijnlijk niet wist, is dat mijn vader 6 maanden voor die bijzondere avond was overleden aan die zelfde stomme rotziekte, die u ook had.
Ik was toen 11 en mijn zusje was net 8.
Ik vond het zo jammer dat mijn vader niet heeft gezien dat ik daar was en dat de burgemeester en een prinses naar mij hebben geluisterd die avond.
Inmiddels is mijn vader er nu 2 jaar niet meer.
Ik mis hem nog iedere dag.
Ik denk vaak aan hem en vraag me vaak af hoe het was geweest als hij er nog was.
Wat ik eigenlijk wil vertellen, is dat ik natuurlijk heel graag had gewild dat het anders was gegaan, maar dat is niet zo.
Het leven is niet echt te maken, uiteindelijk overkomt het je en moet je het ermee doen.
Ondanks ons verdriet en het gemis, gaat het goed met mijn zusje en mij.
We gaan naar school, we sporten, we hebben vriendinnen, we doen leuke dingen met mama en we maken er het beste van.
We zullen onze papa nooit vergeten, we zijn trots op hem en in ons hart is hij er altijd bij.
Mijn vader was erg verdrietig toen hij ziek werd. Het idee dat hij er niet altijd voor ons zou kunnen zijn en dat hij veel belangrijke momenten in ons leven zou missen, brak zijn hart. En ook dat van mijn moeder. Waarschijnlijk heeft u dat gevoel ook gehad...
Maar juist door wat er met mijn vader gebeurd is, zitten wij vol levenskracht!
We willen het leven vieren, omdat je nooit weet wat er morgen gebeurt.
Ik had u dit graag verteld, want misschien had het u gerust gesteld, dat kinderen, ondanks dat ze hun papa moeten missen, nog steeds stoere, leuke en mensen vol levensenergie kunnen zijn.
Ik wens uw gezin veel liefde toe. Nu en in de toekomst.
En mocht er toch iets van een hemel zijn, dan hoop ik dat u tegen mijn vader kunt zeggen dat het goed gaat met ons..."
Iedere dag (gratis!) de best gelezen berichten van Libelle in je mailbox? Meld je aan voor de nieuwsbrief!
Bron & Beeld: Facebook
