Louise’s dochter Coco (16) zit met corona vast in Portugal: “Ik wil zo graag naar haar toe om voor haar te zorgen”

“Op vrijdagochtend kreeg ik het telefoontje van mijn dochter. Ze vertelde dat ze positief was getest op corona. ‘Ik mag niet vliegen, mam’, zei ze met een snik in haar stem. Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken. In de eerste plaats schaamde Coco zich, ze vond het vooral erg om aan ons te moeten toegeven dat ze corona had opgelopen. Ik maakte me vooral zorgen om haar. Waar moest ze heen? Zou ze alleen achterblijven? Ging het wel goed met haar? Ik zou haar later die dag ophalen van Schiphol en nu zou ze plotseling helemaal niet thuiskomen vandaag”.

Vragenvuur

“In paniek vuurde Coco allerlei vragen op me af. Ze vroeg zich af waar ze nu heen kon en wat ze moest doen. Eerlijk gezegd wist ik het ook niet zo goed. Gelukkig bleek al snel dat ze in het hotel mocht blijven én dat twee vriendinnetjes ook positief waren. Voor die meiden en hun ouders is dat natuurlijk net zo erg als voor ons, maar ik vond het stiekem een geruststelling dat Coco niet alleen achterbleef”.

Moederhart

“Het is nu 6 dagen sinds Coco niet mee kon op haar geplande terugvlucht. Ik spreek haar elke dag. Ze voelt zich niet heel ziek, maar heeft wel verkoudheidsklachten en is ontzettend moe. Ze krijgen drie keer per dag een maaltijd van het hotel, die zetten dat dan voor hun deur. Och, ik wil zo graag naar haar toe om voor haar te zorgen. Dit doet pijn aan mijn moederhart, hoor".

Naar Portugal toe

“Maar het is voor mij echt geen optie om naar Portugal te gaan, wegens de gezondheidsproblemen van mijn man. De ouders van een van de andere twee meiden overwegen wel om er naartoe te gaan. Dat zou ik een enorme geruststelling vinden. Die meiden zijn echt te jong om zich te redden in deze situatie".

Torenhoge rekening

“Het hotel is gelukkig heel behulpzaam. Ze zetten dus eten voor de kamer neer en de meiden hebben ook genoeg zelftests gekregen om zich regelmatig te kunnen testen. De hotelrekening loopt wel behoorlijk op. Coco had zelf voor haar vriendinnenvakantie gespaard, maar de rekening voor de extra kosten die nu gemaakt worden, komt bij ons terecht”.

Gezinsvakantie

“Overmorgen zouden we op gezinsvakantie naar Frankrijk gaan. Dat hebben we nu afgelast, omdat we niet zonder Coco willen vertrekken. Groot verdriet, ook bij Coco, want hebben eindeloos samen zitten plannen, campings en dagtripjes uitgezocht. Stiekem verheugde Coco zich meer op onze familievakantie dan op haar vriendinnenvakantie naar Portugal. Nu blijven we thuis totdat Coco terug is. Misschien dat mijn man met onze andere kinderen naar een Nederlandse camping gaat. Daar gingen we vroeger altijd heen".

Machteloosheid

“De afgelopen dagen hebben we niets anders kunnen doen dan afwachten. Ik druk Coco telkens op het hart: blijf alsjeblieft binnen, doe alsjeblieft rustig aan. Haar temperatuur schommelt en het gekke is dat ze de ene dag negatief test en de volgende positief. Zodra ze echt een paar dagen negatief test, kan ze opnieuw die PCR-test doen. Ze is natuurlijk als de dood dat haar vriendinnen eerder negatief testen dan zij en eerder weg gaan, waardoor ze alleen achterblijft. Dat zien we dan wel weer, voorlopig kunnen we niets doen. We hebben veel contact, dat stelt mij en haar gerust. Ik probeer maar gewoon niet aan de rampscenario’s te denken, maar dat lukt ’s nachts soms niet. Dan doemt het zo voor me op: dat ze nog twee weken positief test, alleen achter blijft, dat ze verzwakt, dat we uiteindelijk met een auto naar Portugal moeten om haar op te halen omdat ze anders het land niet uit komt. Maar ja, met die rampspoedgedachten schieten we nu niks op".