Ouders overleden Pepijn (14) in brief: “Wat doen we onze kinderen aan?”

In een brief die zijn ouders naar buiten hebben gebracht, vertellen ze over de laatste periode van zijn leven en de moeite die hij had met de coronamaatregelen.

De dood van Pepijn

Pepijn werd gevonden in een tentje, net buiten de ring in Amsterdam-Noord. In de brief wordt beschreven: "Hij lag daar gestrekt, zijn armen rustig langs hem heen, alsof hij sliep. Koptelefoon op. Er stond een kleine BBQ in de tent, met een briket die gebrand had. Een pak frisdrank onder zijn arm en een zakje snoepjes."

Opzoek naar een gelukzalig gevoel

Uit het bloedonderzoek dat later werd gedaan, bleek al snel dat Pepijn daar in dat tentje drugs had gebruikt. "Alles wijst erop dat hij een tripje wilde maken, nog één keer dat gelukzalige gevoel ervaren, en daar eens goed is voor gaan liggen", schrijven zijn ouders. Maar hij deed dat niet zonder zich bewust te zijn van het risico: "Het BBQ-tje was waarschijnlijk bedoeld om te voorkomen dat hij het koud kreeg en onderkoeld raakte; hij had ook de dikke winterjas van zijn broer aan. Hij was zich bewust van het gevaar, want we troffen ook een koolmonoxide-detector aan, die hem moest waarschuwen als de CO concentratie te hoog werd."

"Het verhaal is nog niet compleet"

Helaas mocht de voorbereiding niet baten: "Waarschijnlijk heeft hij een pilletje genomen, het briketje aangestoken, en is gaan liggen. Hij is in een roes gegleden, de koolmonoxide heeft stil en ongemerkt zijn werk gedaan. De CO-meter heeft of niet gewerkt, of hij heeft hem niet gehoord of hij was al weg. Het is vermoedelijk vrij snel en pijnloos gegaan. Een schrale troost." Pepijn is gevonden en zijn doodsoorzaak is bekend, maar toch is het verhaal nog niet af, zo schrijven Gaston en Titia, de ouders van Pepijn, in de brief. "Velen van ons zitten met vragen. Het verhaal is nog niet compleet." Ze willen met de brief spookverhalen voorkomen, maar ook de problemen die jongeren hebben met de coronamaatregelen aan de kaak stellen.

Online onderwijs

Zo vertellen ze openhartig hoe veel moeite Pepijn had met het online onderwijs. "Hij miste zijn vrienden. Hij kon het niet opbrengen om uren achter een pc te zitten voor onderwijs, zonder directe aansturing. Afleiding was zo gevonden, op zijn telefoon. Gamen. Andere schermpjes zogezegd." Het ging steeds minder goed met zijn cijfers: "Hij gleed af, en mocht alleen onder strikte voorwaarden een start maken in klas 3 van het gymnasium. Zijn eerste cijfer was een 10 voor natuurkunde. Daarna werd het snel minder." Hij ging naar HAVO/VWO, waar hij begon met blowen.

Behoefte aan avontuur

Toen daar een blessure bovenop kwam, spendeerde Pepijn steeds meer tijd binnen. "We zagen dat hij met zijn ziel onder zijn arm liep, maar de vinger op de zere plek leggen was moeilijk. Hij was niet zozeer ongelukkig, als wel dat hij het leven maar saai vond. Niet spannend. Gebaande paden. Geen uitdaging. Gewoon sáááái. School was sáááái", beschrijven zijn ouders. Op steeds meer momenten gingen ze merken dat Pepijn het avontuur opzocht, hij wilde iets spannend meemaken. Zo wordt in de brief een avond een week voor zijn dood beschreven, waarop zijn drugsgebruik aan het licht kwam.

Zijn laatste avond

Ook de avond van zijn dood wordt in de brief beschreven: "Tijdens het avondeten op de laatste vrijdagavond was hij fris, nieuwsgierig", vertellen de ouders. "Intussen had hij een ander plannetje gesmeed, dat hij heel spannend en gaaf vond. Hij heeft een rookgordijn opgeworpen, van halve en hele antwoorden. Ja hij zwoer geen drugs meer te gebruiken, want de nawerkingen waren hem slecht bekomen. Het klonk overtuigend." De afloop van die avond is helaas bekend.

Wat is de échte oorzaak?

In het laatste deel van de brief stellen de ouders een belangrijke vraag: waaraan is hun zoon nu eigenlijk overleden? "Aan koolmonoxidevergiftiging? Aan drugs? Of is het toch het gebrek aan structuur? Aan de saaiheid van online school? Aan het verplichtte thuiszitten? Aan het gebrek aan beweging? Aan het gebrek aan écht contact? Aan de online verkrijgbaarheid van drugs? Aan een impulsief karakter? Aan zijn speelse en avontuurlijke geest? Aan zijn overmoed en zelfoverschatting? Aan ons ouderlijk toezicht? Zegt u het maar."

Belangrijke boodschap

Ze willen hiermee een boodschap meegeven aan andere ouders: "Wat wij nu voelen is dat onze pubers kwetsbaarder zijn dan we denken. Hun brein vormt zich nog. Ze hebben zo veel zorg nodig in deze corona-tijd. Ze zijn mogelijk nog kwetsbaarder dan de ouderen van boven de 80. Hun ‘onderliggend lijden’ is van een heel andere orde dan dat van de senioren, maar zeker zo fragiel. Laten we ze vasthouden. Écht leren kennen. Steunen. Ze hebben ons nodig, ze hebben elkaar nodig." De brief wordt afgesloten met de woorden: "Laten we in godsnaam goed nadenken wat we elkaar en onze kinderen aandoen met ingrijpende maatregelen om een virus uit te bannen, waar zij zelf nauwelijks last van hebben, en dat nooit meer weggaat."

De zorg geeft antwoord: heeft Nederland corona onderschat?

Iedere dag de best gelezen berichten van Libelle in je mailbox? Meld je aan voor de nieuwsbrief!

Bron: Memori. Beeld: Getty Images