Tahmina Akefi in de rechtbank tegen moordenaars van Peter R. de Vries: “De tijd heelt níet alle wonden”

Tahmina was duidelijk zichtbaar geëmotioneerd toen ze haar verhaal deed. Ze sprak onder andere over de toekomstplannen die ze met Peter had en de impact die zijn moord op haar heeft. “Ik heb er lang over gedaan om woorden te vinden die in staat zijn de pijn te beschrijven. Ik zal een poging wagen. Ik heb geleerd dat woorden, hoewel ze veel kunnen, niet in staat zijn dit uit te drukken”, zo begon Tahmina haar verhaal.

De wereld van Tahmina Akefi stortte in

Peter en Tahmina bleken grootse toekomstplannen te hebben. “Na de reis naar Berlijn zouden we naar Kroatië gaan. Om verder te werken aan een boek over onze liefde. (...) Een boek zou de liefde pas echt vereeuwigen.” Ook sprak ze over de laatste momenten van Peter. “De stappen die hij op 6 juli om 19.28 uur zette, moesten hem naar mij brengen. In plaats daarvan eindigde hij in het ziekenhuis. Mijn wereld stortte in toen ik hoorde dat Peter was neergeschoten.”

De liefde voor Peter R. was immens, het verdriet eveneens

Wat ze vervolgens in het ziekenhuis aantrof, was volgens haar ‘te onwerkelijk en te vernietigend’. “Ik vraag me af hoe ik dit verlies ooit kan verwerken. (...) Ze zeggen dat het verdriet om het verlies van iemand, net zo groot is als de liefde die je voor iemand voelde. De liefde was immens, het verdriet eveneens.”

Er is lef nodig om te praten

Tahmina liet zich ook duidelijk uit over de verschrikkelijke appjes die de verdachten onderling naar elkaar stuurden waarin dingen werden gezegd als ‘deze hond moet je hebben’ en ‘laat hem daar als een sletje achter’. “Over tien, twintig of dertig jaar zullen ze nog altijd als zout op een open wond voelen. De tijd heelt niet alle wonden. (...) De pijn wordt onderdeel van je leven. Maar minder wordt het nooit. Elke idioot kan de trekker overhalen, dat blijkt weer. Maar om te praten, daar is lef voor nodig.”

Bron: RTL Boulevard, Instagram