Tessel: “Wijnand kijkt van Carla naar mij met een trotse blik, alsof hij zijn harem inspecteert”

’s Avonds appt Tessel Vos, ze heeft hem enorm veel te vertellen over haar avontuur met Wijnand en Carla.

Wonderlijke kronkelpaden

Wijnand gaat voor me zitten en zoent me. Ik voel hoe Carla mijn haar optilt, haar lippen in mijn hals. Een vlaag van haar parfum, vermengd met een zoete geur van zweet. Wijnand sjort aan mijn broek en opeens zijn we alle drie naakt. Onze lijven verstrengelen zich, ik voel handen, vingers, monden op mijn huid. We raken in een flow, ik heb geen idee hoeveel tijd er verstrijkt. Tot ik me opzij laat rollen en weer toeschouwer word. Mijn lichaam hijgt nog minuten na, maar mijn hoofd wordt weer helder. Opeens ben ik me erg bewust waar ik ben en met wie en in welke situatie ik mij heb laten slepen. Een nieuw avontuur waar ik waarschijnlijk nooit in was gerold als ik nu nog braaf was getrouwd met Thomas. Dat is dan weer het voordeel van een scheiding; het leven brengt je op wonderlijke kronkelpaden waarvan je nooit had kunnen bevroeden dat je die op een dag zou bewandelen.

Even later kruipen we alle drie onder het dekbed. Wijnand heeft onze glazen opnieuw gevuld en voorzichtig nippen we van de wijn. We zijn stil. Ik gluur over Wijnands borst naar Carla die met hoogrode wangen in de kussens leunt. Ze kijkt me aan. We lachen voorzichtig naar elkaar. “Vond je het fijn?” vraagt ze. “Ja”, zeg ik. “Ik denk het wel. Een beetje onwennig. Maar fijn.”

Wijnand kijkt van Carla naar mij met een trotse blik alsof hij zijn harem inspecteert. Ik knijp hem plagend in zijn buik. “Dit is wel een jongensdroom, toch??”

“Zeker”, zegt hij. Hij kijkt er erg tevreden bij. “Maar nu heb ik vooral verschrikkelijke honger.”

Een half uur later zitten we achter een pizza en nog meer rode wijn. Als de dozen leeg zijn en de flessen leeg, wil ik naar huis. Ik wil opeens heel erg alleen zijn.

Vos, koffie en taart

Ik pak mijn jas en tas en loop door de mistige nacht naar huis. Daar kleed ik me uit. Een cocktail van geuren hangt om heen. De geur van seks, denk ik, de geur van rauwe seks. Na een hete douche trek ik een flanellen pyjama aan. In bed app ik Vos.

“Morgen koffie? Heb je heel wat te vertellen.”

Vos appt onmiddellijk terug. “Wil alles horen. Half elf bij jou. Met taart.”

De volgende ochtend staat hij voor mijn deur met een chocoladeperentaartje. Ik maak koffie en klop de melk totdat-ie schuimt. Ik snijd twee stukken van het taartje en leg ze op bordjes met een vorkje ernaast.

“Zo, en nou vertellen”, zegt hij.

Ik vertel hem over Wijnand en Carla.

“Voor herhaling vatbaar?” vraagt Vos.

“Ik weet het niet”, zeg ik. “Het was spannend en leuk en opwindend, maar ook … ook alleen maar seks. Daar is niks mis mee, maar het voelde vooral alsof ik een softpornofilm speelde en tegelijk toeschouwer was. Er was een gevoel van vervreemding, Mijn gevoel zat er niet in.”

Ik denk aan de seks met Pieter. Als ik met Pieter vrij, bedrijven we de liefde. Dan doet álles mee: buik, hoofd, hart. Gisterenavond was ik alleen maar buik. Ik wil ook dat hart voelen, dat wild kloppende hart van me. De mooiste seks is toch wel als je uit elkaar spat van overstromende geilheid én liefde.

Vos begrijpt me. Hij zegt: “Ik heb zoveel van dit soort avontuurtjes beleefd. Allemaal leuk en aardig, maar dat is niet meer wat ik wil.”

Als ik voor ons nog een koffietje maak, drentelt hij door de kamer. Ik voel zijn onrust. Ik zet de kopjes op tafel neer en kijk hem eens goed in de ogen. Ik zie verdriet en hunkering en eenzaamheid.