Tip 1: keuzes maken
Kiezen is lastig, vooral als het gaat om welke items wel of niet mee mogen in je koffer. Toch is het slim om niet alles klakkeloos in je koffer te gooien onder het mom ‘zal ik misschien wel nodig hebben’. Uit eerdere vakantie-ervaringen weet je heus wel dat je die suède laarsjes niet gaat dragen. Thuis laten dus!

Toptip: vraag bij elk kledingstuk dat je in je hand houdt af hoe groot de kans is dat je het gaat dragen op vakantie. Bij twijfel leg je het item apart. Is er nog plek over in je koffer? Kies dan wat laatste kledingstukken uit de ‘twijfelhoek’.??
Ook slim: zorg dat de kleding die je meeneemt met elkaar matcht. Hoe dacht je dat professionele stylisten naar fotoshoots gaan? Die hebben vaak niet meer bij zich dan één koffer: ze zorgen ervoor dat alle kleding met elkaar te combineren is!

Tip 2: ergonomisch inpakken
Slim inpakken heeft niet alleen te maken met wát je meeneemt, maar ook waar en hoe je het neerlegt. Pak van zwaar naar licht: dus je jeans en vest-voor-de-avond onderin , je hempjes en ondergoed bovenop. ??Handig is om je ondergoed in een apart (was-)zakje te doen, dan blijft het netjes bij elkaar. Stop schoenen en toiletartikelen ook in een plastic zak zodat de rest van je kleding beschermt wordt tegen vlekken. Doe je zwaarste schoenen aan en stop je slippertjes in je koffer. ??Sieraden vouw je in keukenrol om beschadigingen te voorkomen en bewaar je vervolgens in een plastic bakje.

Tip 3: rollen!
Rol je kleding op, dan voorkom je kreukels én je kunt veel meer kwijt in je koffer!

Tip 4: pak licht
Spreek met je reisgenoot af wie wat meeneemt: je hebt tenslotte niets aan twee föhns. Schenk shampoo en douchegel over in een kleinere, plastic verpakking of koop je favoriete beautyproducten in mini-uitvoering!

Presentatrice Jojanneke van den Berge (40) volgt in Jojanneke uit de prostitutie verschillende mensen die uit de wereld van sekswerk willen komen. Maar de manier waarop de voormalig PowNed-verslaggeefster met de mensen in haar programma omgaat, valt bij veel kijkers verkeerd.

In 2015 maakte Jojanneke al vier afleveringen van het programma Jojanneke in de prostitutie, waar ze mensen in het vak volgde. Inmiddels focust ze zich met haar nieuwe programma juist op mensen die uít die veelbesproken branche willen komen. Maar dat is geen makkelijke stap, zo blijkt.

Jojanneke uit de prostitutie

In haar programma volgt Jojanneke verschillende mensen die hiermee bezig zijn. Zo wil Mia (21) dat de pornofilms waar zij in heeft gespeeld van internet verdwijnen. Ook bezoekt Jojanneke Oulaya (20) die op haar 13e al werd geronseld voor sekswerk, iets wat geen uitzondering blijkt. Ook zien we Jos (44) die na zo’n driehonderd prostituee-bezoeken probeert te stoppen met betaalde seks. De drie stuiten op veel problemen bij het achter zich laten van de wereld van de betaalde seks.

Willeke is de kleindochter van Anne-Wil en de puberdochter van Manon. Iedere week houdt Willeke een dagboek bij voor Libelle.

Woensdag 24 februari

Ik sta wat onwennig op het schoolplein. Ik ben hier nog wel geweest, af en toe, maar een echte schooldag heb ik in tijden niet gehad. Het is het einde van de middag en er hangt een giechelige, uitgelaten sfeer. Het doet iedereen goed om weer terug te zijn. De angst die ik koesterde, dat het gepest ook in het echt verder zou gaan, blijkt voorlopig ongegrond. Iedereen was ook te druk met de feestelijkheid van weer les in het echt hebben. De examenklas kreeg zelfs les in de bioscoop en het buurthuis, met hun schriften op schoot. Ik merk dat ik de hele dag mijn adem heb ingehouden, wachtend op een sneer van de meisjes in mijn jaarlaag. Ik weet maar één iemand bij wie ik mijn hart kan luchten.

Als ik bij oma thuis van de fiets stap, staat ze breed glimlachend naar me te zwaaien. De lach valt van haar gezicht zodra ze me goed bekijkt. Is het zo duidelijk te zien dat dit me opvreet? Ik loop met een wijde boog om haar heen, de keuken in. Even besteden we aandacht aan beleefdheden – wil je een koekje erbij, hoe is het met je moeder, ja de baby komt gauw, leuke jas is dat – en dan barst ik in een luid, snotterig snikken uit. Ik adem zo hoog in mijn borstkas dat ik nauwelijks uit mijn woorden kom. “Ze moeten me niet, oma. Ze vinden me vreselijk. Ik schaam me zo.”

Het verbod op omhelzen doet oma onhandig draaien met een theedoek in haar handen. “Rustig aan Wil, wie moeten je niet? Het valt vast mee, wat heb jij nou om je voor te schamen?”

Ik vertel haar alles dat me al weken dwars zit. De steeds naardere en persoonlijke roddels die over me verspreid worden, dat ze mijn broer erbij betrekken. Het feit dat hij homo is, houdt mensen blijkbaar toch bezig, terwijl ik dacht dat we daar al lang aan voorbij waren. De pesterijen om mezelf en mijn vrienden kan ik aan – we worden een circusbende genoemd, een groep zweverige gekkies. Ferdy en Lotte krijgen ook de wind van voren. Wat mijn hart breekt is wat ze over mijn moeder zeggen. Dat ze te oud is om een kind te krijgen. Dat Boy te jong voor haar is. Dat ze mij en Rob verwaarloosd heeft om een wild seksleven te kunnen hebben met allerlei mannen. Dat haar baby er zwart uit gaat komen, daar lachen ze nog het hardst om. Alsof daar iets mis mee is.

Ik ratel dit allemaal eruit tegen oma, die het zwijgend aanhoort met een groeiende donderwolk voor haar gezicht. “En het ergste, het allerergste, is dat ik het zelf ook heb gedacht. Ik heb die dingen gedacht over mama.” Ik leg mijn hoofd op tafel en voel de koekkruimels in mijn voorhoofd prikken. “Het spijt me.”

Dan komt oma in actie. “Het spíjt je? Dit heb jij toch helemaal niet gedaan? Iedereen heeft wel eens nare gedachten en angsten. Die meiden op school hebben daardoor niet ineens gelijk. Wil, je bent te slim om niet te weten hoe het werkt. Ze zoeken iemand om de pik op te hebben. Ze hebben jou gekozen. Zomaar, niet omdat er iets mis is met jou of je familie.”

Het dagboek van Anne-Wil (oma Willeke) kun je op Libelle Premium lezen >

Elke week de mooiste brieven, verhalen, tweets en posts in ‘In gesprek met Libelle’. Deze week het verhaal over een lieve poes die drie weken kwijt was.

Toen mijn man bijna anderhalf jaar geleden stierf, besloot ik weer een poes te nemen. Vanuit het dierenasiel kwam Roekie bij mij. Ik was zo blij met haar! Ze mocht ook naar buiten, al vond ik dat best griezelig. Zou ze niet verdwalen? Toen ze op een dag niet terugkwam, was ik ten einde raad. Ik zocht, maakte flyers en deed briefjes bij mensen in de bus. Niets…

Na drie weken begon ik voorzichtig na te denken over een andere poes, want ik was zo verdrietig dat Roekie verdwenen was. Ik vroeg mijn zus of ze mee wilde naar het asiel om naar een andere poes te kijken. Er waren lieve poezen genoeg, maar er was er niet een bij die me direct aansprak, dus we besloten we weer naar huis te gaan.

We waren een halfuurtje thuis toen er werd aangebeld. Een mevrouw zei dat ze op Facebook had gelezen dat iemand Roekie had gezien voor mijn deur, luid miauwend. Ik liep naar het eind van de straat en daar was ze opeens: broodmager, ik kon haar ribben tellen. Pootjes kapot, neusje kapot. Huilend nam ik haar mee naar binnen en vroeg me verbijsterd af waar ze geweest kon zijn en hoe ze zich in leven had gehouden. Ik zal het nooit weten, maar wat ben ik gelukkig dat ze er weer is, ik vind het een groot wonder.

F.J.E. den Haan-Jansen

De schrijfster krijgt een mooie ketting met een vergulde Libelle-hanger, speciaal ontworpen voor de mooiste brief in Libelle. Ook een brief inzenden en kans maken op een vergulde gouden ketting en een hanger? Mail naar netwerk@libelle.nl.

Beeld: Getty Images.

Als we iets hebben geleerd van het tv-programma ‘Ik vertrek’, dan is het wel dat niet elke droom altijd uitvoerbaar is. Zéker als je de taal niet (goed) spreekt en te maken krijgt met allerlei tegenslagen. Het succesverhaal van de Boerkampies was daarom dinsdagavond extra leuk om naar te kijken.

Het vijfkoppige gezin deed voor de vierde keer mee aan het programma en wist net als vorige keren een prachtige accommodatie te realiseren. Dit ging niet allemaal zonder slag of stoot, maar de Boerkampies bewezen echte doorzetters te zijn.

Grote dromen

Bijna 15 jaar geleden vertrokken Alwin en Bionda Boerkamp uit Twello samen met hun drie toen nog piepjonge zoons naar Italië, waar ze achtereenvolgens twee kleinschalige Bed & Breakfast-projecten wisten op te zetten. Hoewel de projecten succesvol waren, besloten de Boerkampies te beginnen aan de grootste uitdaging van hun leven, namelijk het realiseren van 55 luxe safari-tenten voor vakantiegangers op een braakliggend terrein aan zee vlakbij een Italiaanse badplaats. Kosten: maar liefst 4 miljoen euro.