Femke: “Saai is het nooit met mij, maar ik zet mezelf wel consequent voor schut”

Femke baalt van hoe ze in interviews overkomt, ze zet zichzelf consequent voor schut.

Vanwege mijn werk – schrijven en podcasts maken – verschijn ik af en toe ook in andere media. Een paar keer op tv en een paar keer in dagbladen. Laatst realiseerde ik me dat dit eigenlijk altijd misgaat. Ik voel me naderhand steevast een uit de context gerukt, ongeleid projectiel. Bij een interview heb ik het idee dat anderen van me verwachten dat ik een kunstje doe. Dat ik moet choqueren of een gekke grap moet maken, omdat het anders te saai is.

Nou, saai is het niet met mij, maar ik zet mezelf wel consequent voor schut. Zoals ooit in een programma van de NCRV. Ook ben ik twee keer gigantisch uitgegleden bij een bekende talkshow.

Recent heb ik het nogmaals verknald tijdens een interview met een landelijk dagblad. Ik zat aan het begin van het gesprek zo te raaskallen dat ik mezélf niet eens meer serieus nam. Toen ik het artikel vlak voor publicatie onder ogen kreeg en las hoe openhartig ik was geweest (over seks, en nee: dat ga ik hier niet herhalen), schrok ik enorm. In gedachten zag ik mijn ouders, mijn schoonouders, mijn broer en mijn beschaafde vrienden de krant openslaan en gruwen van mijn woorden. Ik hoorde mijn vader al zeggen: “Dat was niet echt nodig, hè Femmetje?” Hij zou gelijk hebben. Met buikpijn vertelde ik het aan Oscar. Ook hij was niet blij. “Dit gesprek hebben we al een paar keer gehad na interviews, toch? Wanneer leer je er eens van?” Ook hij had gelijk.

Ik stuurde een berouwvolle mail aan de journalist die me had geïnterviewd. Ik zou deze specifieke informatie in haar plaats ook in het interview verwerken, schreef ik. Maar het kon écht niet en ik moet mezelf in bescherming nemen. Natuurlijk lag ik die nacht uren wakker, omdat ik bang was dat de journalist op haar strepen zou staan en zou zeggen: “Je hebt het gezegd, dus ik mag het gebruiken.”

Gelukkig stuurde ze me de volgende ochtend een bericht dat ze het interview had aangepast. In de nieuwe versie stonden zinnen waarmee ik vele malen beter kon leven. Ik haalde opgelucht adem en besloot: ik laat me nooit meer interviewen.