Rachel: “Mijn vader aarzelde geen moment en spitte zijn langste zonnebloem uit”

Rachels vader was een meester in zonnebloemen kweken, dat viel zelfs kleine jongens uit de buurt op.

Mijn vader schiep er een haast kinderlijk ­genoegen in om zonnebloemen te kweken die zo hoog werden dat voorbijgangers er de pas voor inhielden. Mooi of zeldzaam vond hij niet belangrijk, als ze maar belachelijk groot waren. Elk voorjaar selecteerde hij zorgvuldig de dikste zaden van zijn ­favoriete zonnebloemvariëteit – Helianthus annuus, ofwel: ‘Gigan­teus’ – die hij in traytjes met speciale zaaigrond plantte en in zijn kasje zette tot ze naar buiten mochten. Alleen de beste ­plantjes kregen uiteindelijk een plekje in de ­zonnigste border van de tuin, waar hij elke ochtend even ging checken of zijn bloemreuzen “al over de schutting heen konden kijken”.

Op een van die ochtenden fietste een ­jongetje van een jaar of tien langs. “Mag ik zo’n bloem?”, vroeg hij. Toen mijn vader hem vroeg waarom, legde hij uit dat ze in zijn klas bezig waren met een project waarvoor alle kinderen een pot met aarde en wat zonnebloemzaadjes mee naar huis hadden gekregen met de opdracht daar een ­plantje uit op te kweken. Hij moest die week zijn zonnebloem mee naar school nemen om te laten zien hoe goed het was gelukt. Maar zijn ­zonnebloem was doodgegaan.

Mijn vader aarzelde geen moment, spitte zijn langste zonnebloem uit de grond en plantte hem in een emmer. Ik denk nog vaak aan mijn grinnikende vader die met zijn handen in z’n zakken het jochie nakeek dat trots de straat uit reed met een vervaarlijk zwiepende zonnebloem van dik drie meter in zijn fietstas. Een paar dagen later kwam de moeder van het jongetje de emmer terugbrengen. Ze vertelde dat de een-na-hoogste zonnebloem van de klas hooguit een centimeter of dertig was geweest.

Toen mijn vader een paar jaar later overleed, gaven we hem een zakje Helianthus annuus ‘Giganteus’-zaadjes mee. Op het geboortekaartje van zijn eerste kleinkind, dat vijf maanden later werd geboren, stond een enorme zonnebloem.