Dagboek Koen: “We moeten iets doen om Maud te beschermen”

Verdraaid, had ik maar beter naar mijn gevoel geluisterd! Na wat ik allemaal heb gelezen, ben ik het helemaal met Suus eens dat Maud niet ziet hoe fout die vent is. We moeten iets doen om haar te beschermen. Dus ik denk aan een interventie samen met Suus, of misschien moeten we meteen de politie inschakelen.

Nu dit zulke grote vormen aanneemt, heb ik toch maar besloten om het tegen Loretta te zeggen, zodat ze me dat niet later kan verwijten. “Dus daarom vinden wij dat we in moeten grijpen”, sluit ik mijn betoog af. “Want ze is tenslotte wel de moeder van mijn kinderen.”

Loretta kijkt met een meewarige blik. “Waarom verdedig je je al nog voor ik iets heb kunnen zeggen?”

“Ik verdedig me niet, ik verklaar me alleen.”

“Verklaar?” om haar mond verschijnt een spottende lach. “Dus je verklaart dat dit een heel goed idee is. Wil je dan nog mijn mening of verandert die er sowieso niks meer aan.” Ze heeft haar handen in haar zij gezet. Ik weet inmiddels dat dat haar aanvalshouding is. Ik steek mijn hand door haar armen, en pak haar om haar middel. “Eerst praten, dan pas afzoenen”, zeg ze, terwijl ze me afweert.

“Oké, vertel maar.”

“Jij doet achter Mauds rug om dingen waarin je haar niet in betrekt...”

“Suus ook...”

“Sst, laat me uitpraten.” De lach om haar mond is verdwenen. “Ik begrijp dat dit een plan is van jullie samen, maar...”

“Eigenlijk van Suus”, onderbreek ik haar weer. “Zij belde mij.”

“Koen, mag nu alsjeblieft mijn zin afmaken?”

Ik pers mijn lippen op elkaar en probeer mijn ergernis over dat ze mij als een kind behandelt, weg te drukken.

“Je doet al deze dingen zonder Maud hierin te betrekken. Zou dat niet de eerste stap zijn? Als je haar echt wilt helpen – en ik neem aan dat je dat wilt – waarom praat je dan niet eerst met haar? Zeg gewoon eerlijk dat je je zorgen maakt. Zoals je het nu wilt aanpakken, kan ik al voorspellen dat het slecht gaat aflopen.”

Ik laat me op de bank zakken. “Misschien heb je gelijk, maar ik ben bang dat ze is verblind door liefde.”

Loretta trekt haar wenkbrauwen op. “Omdat ze bij jou ook altijd verblind was door liefde, bedoel je?”

“Eh... nee...” Wat bedoelt ze daar nou weer mee? Dus ze is toch jaloers?

“Nou dan!”

Ze beent weg en laat mij totaal in raadsels achter.

Benieuwd wat hieraan vooraf ging? Dat lees je hier.