Dagboek van Koen: “Ik schaam me nog altijd voor de vader die ik vroeger was”

Benieuwd wat hieraan vooraf ging? Dat lees je hier.

Loretta heeft erg veel lol om de anekdote van de verkoopster die het over mijn ‘kleinzoon’ had. “Ze moet wel erg zeker zijn geweest van haar zaak. Want het eerste wat die meiden in zo’n winkel leren is dat ze er nooit vanuit mogen gaan dat een vrouw met een dikke buik zwanger is en een oude man de grootvader is”, wrijft ze me nog eens in.

“Lach maar”, zeg ik. “Ik was er net overheen toen ik even later een oude schoolmaat van me tegenkwam die me feliciteerde met mijn kleinkind.”

Opnieuw giert Loretta het uit. “Kun je nagaan hoe ik mij voelde toen ik voor het eerst ‘oma’ werd genoemd. Ik was bovendien nog een stuk jonger dan jij.”

“Het grote verschil is dat jij ook echt oma was”, zeg ik droog.

“Ach gossie, nog steeds beledigd. Wacht maar tot je op het schoolplein staat tussen de piepjonge vaders.”

“O mijn hemel dat krijgen we natuurlijk ook allemaal nog”, zeg ik. “Nou ja, ik heb het er allemaal voor over, al word ik vanaf nu alleen nog maar opa genoemd. Als we hem maar mogen houden.”

Via Veilig Thuis zijn we terechtgekomen bij Bureau Jeugdzorg en met hen zijn we nu in gesprek over wat het beste is voor Kai. Natuurlijk vinden Loretta en ik dat Kai veel beter af is bij ons, maar dat zal eerst onderzocht moeten worden. Vervolgens doet de Raad voor de Kinderbescherming hier een uitspraak over. Er wordt door Jeugdzorg contact gezocht met Lot, maar vooralsnog hebben ze haar nog niet kunnen bereiken. Ze zijn zelfs bij haar langsgegaan en het blijkt dat ze niet meer op dat adres woont. Volgens Jeugdzorg zal iedere extra dag dat de moeder onvindbaar is onze kansen op het ouderschap vergroten.

Het is heel dubbel, want het is natuurlijk niet goed voor een kind wanneer een moeder hem zomaar in de steek laat. Maar of Lot zo’n goede moeder is geweest... Dat soort dingen moeten nu dus allemaal worden uitgezocht, voor we een officiële wijziging kunnen krijgen van het ouderlijk gezag. Daarvoor moeten ook wij eerst grondig worden doorgelicht. Zo moet ik alle ‘bewijzen’ overleggen in de vorm van appjes en mails, waaruit blijkt dat ik moeite heb gedaan om een rol te krijgen in Kai’s leven. Er komt een DNA-test, gesprekken met Loretta en mij, en zelfs met Rosa en Julian. Misschien moet ik Maud vragen om ook een verklaring af te leggen over wat ik voor een vader was vroeger. Maar tot nu toe heb ik het nog niet tegen haar verteld... Omdat ik me nog altijd schaam.