Dagboek van Maud: “John wil niets met Koens zoontje Kai te maken hebben”

John wil niets met Kai te maken hebben, dus hij staat niet toe dat Rosa zo nu en dan op hem past. Ja, ze mag wel op hem passen, maar niet bij ons thuis. Terwijl Rosa nu bij ons woont en zij het juist heel gezellig vindt om haar kleine broertje soms mee te nemen. Heimelijk geniet ik ook van die bezoekjes omdat ze mij even terugwerpen in de tijd. Ergens snap ik wel dat het een brug te ver is voor John, die totaal niet gewend is aan veel mensen om zich heen. Hij is al over zichzelf heengestapt door te accepteren dat Koen en ik vrienden willen blijven. Hoe zeg ik tegen mijn dochter dat haar halfbroertje niet welkom is? Ik weet dat ze het ‘belachelijk!’ zou vinden. Hierdoor heb ik nog meer het gevoel dat ik Rosa en John uit elkaar moet houden, om de vrede en de goede sfeer te bewaren. Ik word er doodmoe van.

John en ik zitten op de bank een serie te kijken als Rosa thuiskomt. Ze lijkt aangeschoten en is in een opgewekte stemming. “Hé lovebirds!” zegt ze. “Is er nog wat te eten?”

Zonder het antwoord af te wachten gaat ze naar de keuken. Daar horen we haar bezig met pannen, borden en bestek. John zet het geluid harder. Vanuit de keuken komt een lucht alsof er iets aanbrandt. Ik moet de neiging onderdrukken op te staan en te gaan kijken. Dan komt Rosa met gebakken eieren op toast weer de woonkamer in. “Zo, ik had bijna de bammetjes laten verkolen, maar het ging nét goed.” Ze ploft op de fauteuil rechts naast ons en kijkt mee naar de tv terwijl ze eet. Ik hoor John zuchten.

“O, ik ken deze serie”, zegt ze met volle mond. “Steengoed. Hilarisch dat zij zwanger is...”

John kijkt nu opzij. “Rosa, spoiler alert! We willen niks weten.”

“O nee, sorry. Ze is NIET zwanger.” Ze moet giechelen om haar eigen grap. Dan helt ze naar mij toe. “Wil je nog weten hoe mijn date was, mam?”

Ach, helemaal vergeten te vragen. “Ja, hoe ging het?”, vraag ik fluisterend terug.

“Heel leuk. Hij is wel een beetje... nou ja, niet zo knap, maar zo grappig.”

John zet de tv uit. “Als jullie willen kletsen, kijken we wel een andere keer verder.”

“O nee! Ik wou alleen even zeggen dat ik mijn date een tweede kans geef, haha. Kijk gerust verder, ik ga toch zo naar bed.”

John zet de tv weer aan en zwijgend gaan we door met kijken. Als Rosa haar eten op heeft, loopt ze naar de keuken en dan meteen door naar boven. Ik haal opgelucht adem, de rust is teruggekeerd.

Even later gaan we zelf naar bed en John vloekt binnensmonds als hij ziet dat Rosa haar troep niet heeft opgeruimd. “Ik vind het in principe prima dat ze hier woont, maar niet op deze manier”, zegt hij afgemeten.

“Ik ga haar meteen aanspreken”, zeg ik om de boel te sussen.

Boven zie ik nog licht branden onder Rosa’s deur. Ik ga naar binnen en ze komt meteen overeind. “Mam, ik zat net aan je te denken en dat ik het zo gezellig vind dat ik weer even hier woon.” Met een gelukzalige glimlach kijkt ze me aan.

Benieuwd wat hieraan vooraf ging? Dat lees je hier.