Kaatje (67): “Terwijl ik op mijn yogamatje sta, adem ik diep uit. Ik probeer me te focussen op mijn houding en niet aan mijn zoon Sem en zijn vrouw Femke te denken.
Vanochtend aarzelde ik of ik naar yogales zou gaan, maar ik heb een enorme behoefte om mijn hoofd leeg te maken. Na het telefoontje van mijn zoon gisteravond doe ik niets dan piekeren. Alsof de yogalerares voelt dat ik het moeilijk heb, komt ze achter me staan en duwt zacht op mijn rug om mijn houding te verbeteren. De aanraking doet me goed. Na de les drink ik een kopje kruidenthee in de relaxruimte. Ik voel me iets beter. Op de fiets naar huis merk ik dat ik weer aan gisteren denk, aan het moment dat Sem me in tranen opbelde en zei: ‘Femke heeft een ander.’
Klokkenluider
Geschrokken zette ik de telefoon op speaker zodat ik samen met mijn man Gerald naar het verhaal van onze zoon kon luisteren. Zijn vriend Bert bleek de klokkenluider. Femke had haar beste vriendin Karlien, Berts vrouw, in vertrouwen verteld dat ze verliefd was op een ander. Zo kwam het Bert ter ore, die het zijn plicht vond om het tegen Sem te zeggen. Toen Sem zijn vrouw ermee confronteerde, bekende ze dat ze verliefd was geworden op een man van haar koor. Het was al drie maanden aan de gang.
Een hoopje ellende
Als ik gedoucht heb, stappen Gerald en ik in de auto. Het is anderhalf uur rijden naar Sem, maar hij heeft onze steun hard nodig. Het is rustig in huis, Femke is naar haar werk en de kinderen zitten op school. Om de beurt houden Gerald en ik Sem stevig vast terwijl hij schokt van het huilen. Ons enige kind is één hoopje ellende. Dat is hij eigenlijk al maanden omdat hij kampt met een burn-out.
De koorgenoot
De hele nacht hebben ze gepraat, vertelt Sem. Femke heeft alles opgebiecht. Dat ze zo goed kon praten met die koorgenoot, wat met Sem niet meer lukte omdat die vooral met zichzelf bezig was sinds zijn burn-out. Dat het zo fijn was dat die man écht aandacht voor haar had. Maar dat ze zich ook schuldig voelde en ontzettend opgelucht was dat Sem het wist. ‘Ze denkt dat het weer goed kan komen tussen ons’, zegt Sem schor. ‘Nou, op dit moment weet ik dat echt niet.’ Hij is verdrietig, boos en in de war.
Boos
Ook ik ben boos op Femke. Dat voelt raar, want eigenlijk ben ik dol op haar. Ze is een lieve schoondochter en een prima vrouw voor Sem, die niet altijd even stabiel is. Ik weet hoe moeilijk hij kan doen nu hij overspannen is. Dat maakt dat ik ergens een piepklein beetje begrip heb voor haar misstap. Sem was bovendien haar eerste vriendje, ze heeft nooit een ander gehad. Misschien was ze nieuwsgierig hoe het met een ander zou zijn. Of zoek ik naar verzachtende omstandigheden omdat ik zelf ook een keer ontrouw ben geweest?
Eigen overspel
Járen geleden, maar toch. Het speelde in een periode dat Gerald er emotioneel niet voor me was. Mijn broer was net overleden en ik voelde me eenzaam. Hoewel het bij één keer is gebleven, valt het niet goed te praten. Uiteraard houd ik mijn mond. Gerald weet er niets van en dat wil ik zo houden.
Kleinkinderen
Als onze kleinzoons thuiskomen van school zijn ze verrast dat opa en oma er zijn. Sem is doodmoe en gaat een uurtje liggen terwijl wij met de kinderen een spelletje doen. Daarna maak ik het eten klaar zodat Sem het alleen nog in de oven hoeft te zetten. Voordat Femke thuiskomt zijn Gerald en ik alweer op de terugweg. We hebben Sem gelukkig een stuk rustiger achtergelaten dan we hem aantroffen. In de auto praten we over hoe het nu verder moet. Sem en Femke zullen flink aan de bak moeten, beseffen we. Veel met elkaar praten, misschien in relatietherapie. ‘Ik hoop van harte dat het goed komt’, zeg ik. ‘Ze moeten ervoor vechten, dat zijn ze verplicht aan onze kleinkinderen’, bromt Gerald.”
