Merel (44): “Ik had de afgelopen twintig jaar altijd wel een smoes paraat als iemand me vroeg om mee te gaan op skivakantie. Ik had geen tijd, geen geld, of ik had echt nét toevallig op hetzelfde moment een reisje naar de zon geboekt. Jammer hoor, weer geen skivakantie. Maar toen ik dit keer ‘ja’ had gezegd tegen een lang weekend skiën in Oostenrijk met een vriendin, kon ik niet meer terug.
En dat eigenlijk ook heel goed, want ik moest ook helemaal niet terugkrabbelen. Het was na zo lang echt tijd om mijn angst onder ogen te komen, maar vooral: te overwinnen.
Nare stemmetje
Dat bleek te kloppen. Ik kon het nog. Weliswaar moest ik de eerste paar afdalingen behoorlijk wennen aan het gevoel, de druk op je benen, de wind (en sneeuw!) in mijn gezicht. Ik riep meerdere keren tegen mijn skileraar dat ik echt rustig aan wilde doen omdat ik best bang was. En ik probeerde met man en macht dat nare stemmetje in mijn hoofd ‘straks val je en breek je iets!’ uit te zetten. Ik wist dat het me geen meter verder zou helpen als ik daarop zou focussen, dus dwong mezelf om te kijken naar andere dingen en er niet aan te denken. Ik zag de prachtig besneeuwde bomen langs de piste en ik keek om mee heen naar andere skiërs en probeerde hun kunsten af te kijken. Als je ziet hoe kleine kinderen zonder enige moeite de berg afgaan, voelde ik me meteen geïnspireerd, want zo was ik tenslotte zelf ook ooit geweest.
Zelf boeken
Dat bleek te helpen, want ik voelde hoe mijn lichaam steeds meer kon ontspannen. Ik kon genieten van het gevoel van vrijheid, terwijl ik sporen maakte in de net-gevallen-sneeuw. Ik kon om me heen kijken en genieten van het prachtige uitzicht over de bergen en het meer. En ik werd rustig van de stilte op de piste en het geluid van mijn ski’s door de sneeuw. Met tranen in mijn ogen van blijdschap en opluchting heb ik mijn skileraar uiteindelijk bedankt voor zijn motiverende woorden ‘Merel je gaat lekker!’ en zijn geduld als ik weer eens als laatste van de groep aan kwam skiën. Vooral heb ik mezelf bedankt dat ik dit had gedaan en had gedurfd. Of ik volgend jaar zelf een skivakantie boek? Dat durf ik nog niet te zeggen. Ik weet in ieder geval dat ik het nooit meer uit angst zal laten. Misschien is komende zomer een nieuwe poging tot golfsurfen aan de beurt.”
