PREMIUMKoninklijke kiekjes
Koninklijke kiekjes: veertig jaar geleden veranderde álles voor Willem-Alexander
Elke week duiken we in de royal archieven voor koninklijke kiekjes met een goed verhaal. Vandaag gaan we veertig jaar terug in de tijd, naar 1983. Het jaar waarin Willem-Alexander héél snel volwassen werd.
Met een depressieve vader die buiten Nederland onder behandeling stond en een moeder die nét koningin was geworden, was het begin jaren tachtig een beetje behelpen voor prins Willem-Alexander en zijn broers Friso en Constantijn. Waar de troonopvolger het decennium rebels in ging, gooide hij in 1983 het roer om. Hij vertrok naar het buitenland, schoot fysiek de lucht in en werd in één klap een stuk volwassener. En dat voor het oog van de camera’s.
Niet meer te houden
Onze koning begon 1983 voor het oog van zijn landgenoten in Lech, tijdens de traditionele wintersportvakantie. Het was echter geen gewoon jaar op de pistes. Prins Claus worstelde zichtbaar met zijn depressie, hoe luchtig de prinsen de sfeer ook probeerden te houden. Het was geen gemakkelijke tijd.
Dat bleek wel toen in april, daags voor Koninginnedag, werd aangekondigd dat Willem-Alexander per september naar een kostschool in Wales zou vertrekken. Niet omdat hij het niet naar zijn zin had op het Eerste Vrijzinnig-Christelijk Lyceum (getuige onderstaande foto van de prins op zijn zestiende verjaardag op zijn Puch Maxi), maar omdat de situatie thuis niet meer te houden was. De prins wílde naar de kostschool, dat voorop. De omstandigheden waaronder hij als eerste Nederlandse prins naar het buitenland vertrok, waren wel verdrietig.
Dag vrienden, paard en brommer
“Mijn vader werd ziek, ik kon me niet tegen hem afzetten. Mijn moeder was net koningin geworden. Met mijn broers thuis was het hakken of gehakt worden. Ik was brutaal. Ik wilde weg”, zou Willem-Alexander er later over zeggen. Dus zwaaide hij zijn vrienden gedag, net als zijn vaste paard en die geliefde brommer. Maar niet voordat hij zijn moeder op 4 mei 1983 bijstond op de Dam, tijdens de Dodenherdenking die Claus moest missen door zijn ziekte. En ook pas nadat de prins zonder zijn familie op zomervakantie was gegaan, al sloot hij in het staartje van augustus nog wel even aan voor een Middellandse Zee-cruise.
En daarna was het op naar Wales, nota bene op de verjaardag van zijn vader. Beatrix en Claus vlogen hoogstpersoonlijk met de prins mee om hem op school af te zetten en maakten daarna rechtsomkeer voor het bescheiden verjaardagsfeestje van Claus later die dag op Huis ten Bosch.
Vrienden voor het leven
Het zal daar even wennen zijn geweest op Huis ten Bosch, met Claus weer definitief in de gelederen en Willem-Alexander ‘uit huis’. In Wales was het ook wennen, maar meer in positieve zin. De berichten die Nederland bereikten in de rest van 1983: de prins schoot enorm de lucht in, de 1.80 meter voorbij. Hij kreeg vriendinnetjes, die door de roddelpers direct tot ‘toekomstige koningin’ gekroond werden. Hij ontdekte de paardenraces, het reddingzwemmen en maakte vrienden voor het leven.
Vooral kreeg hij tijd. Tijd om, zoals hij het zelf verwoordde tegen Renate Rubinstein toen zij hem in Wales opzocht om het boekje voor zijn 18e verjaardag te maken: “Wat te leven en te kijken hoe het allemaal in elkaar zit.” De periode was hem zo dierbaar dat zijn eigen dochter, prinses Alexia, momenteel precies hetzelfde doet.
Makkelijk was 1983 dus niet voor Willem-Alexander, maar wel héél memorabel. En zeker nu Alexia daar in Wales zit, zal hij er nog vaak aan terugdenken.
