Nagerecht voor circa 6 personen:
300 g zoet deeg (zie onderaan dit bericht)
30 g witte chocolade, fijngehakt
1 dl slagroom
1½-2 el poedersuiker
½ portie banketbakkersroom (zie onderaan dit bericht)
350-400 g stevige, rijpe aardbeien, in plakjes
2 el warme aardbeienjam, gezeefd

Bereidingswijze:

1. Rol het deeg op een bebloemd werkvlak uit tot een cirkel van 3 mm dik. Bekleed hiermee een ondiepe taartvorm met losse bodem van 20 cm doorsnede, laat het deeg over de rand hangen.
2. Zet de vorm 30 min. in de koelkast. Bekleed de deegbodem met bakpapier en leg er een steunvulling in (oude droge peulvruchten of keramische knikkers).
3. Bak de deegbodem 15-20 min. in een voorverwarmde oven op 190°C tot de zijkant stevig en goudgeel is.
4. Verwijder papier en steunvulling en bak de bodem nog 5 min.
5. Snijd het nog warme deeg langs de randen bij.
6. Smelt de chocolade in een kom in een pan heet water.
7. Laat de chocolade iets afkoelen en bestrijk hiermee de deegbodem en zijkant.
8. Laat het hard worden.
9. Klop de slagroom met poedersuiker net stijf en spatel de banketbakkersroom erdoor.
10. Schep de vulling in de afgekoelde deegvorm en strijk de bovenkant glad.
11. Leg de aardbeien erop en bestrijk ze licht met warme aardbeienjam.
12. Serveer de taart bij voorkeur dezelfde dag.

Bereidingstijd: circa 30 min. Oventijd: circa 25 min.
Circa 465 kcal p.p.

Bereidingswijze voor zoet deeg

1. Voor circa 500 gram: meng 125 g zachte ongezouten boter en 90 g fijne tafelsuiker in een keukenmachine tot alles net gemengd is.
2. Voeg 1 groot ei toe en meng nog 30 sec.
3. Strooi er 250 g bloem bij en meng nog enkele seconden tot het deeg net samenhangend is (meng niet te lang, dan wordt het deeg taai).
4. Voeg 1 el water toe als het deeg te droog wordt.
5. Kneed het deeg op een bebloemd werkvlak en maak er een platte schijf van.
6. Laat het, verpakt in plasticfolie, 30 min. in de koelkast rusten.

Bereidingswijze voor banketbakkersroom

1. Voor circa 6½ deciliter: verhit 3½ dl volle melk met 1½ dl slagroom en 15 g fijne tafelsuiker in een pan met dikke bodem op zacht vuur.
2. Schraap het merg uit 1 doorgesneden vanillestokje en doe het merg en het stokje in de pan (of voeg 1 tl vanille-essence toe).
3. Klop 6 grote eidooiers en 60 g fijne tafelsuiker luchtig.
4. Klop er 40 g maïzena in gedeelten door tot een glad mengsel.
5. Schenk het melkmengsel, als het bijna kookt, langzaam en al kloppend bij het eidooiermengsel.
6. Schenk het mengsel door een zeef in de pan en verwarm het op zacht vuur tot het dikker wordt.
7. Laat het niet te heet worden, dan kan het gaan schiften.
8. De room is dik genoeg als u met een houten lepel een streep over de bodem van de pan kunt trekken.
9. Schenk de room door een fijne zeef in een grote kom en laat onder regelmatig roeren afkoelen.
10. De room kan 3 dagen worden bewaard in de koelkast.

Productie: Marlies Batelaan

De vlinderstruik (buddleja) is een prachtige struik waarvan de bloemen veel nectar geven. De vlinders zijn er dan ook dol op, want zij leven van dit zoete, eiwit,- en vitaminerijke goedje. Om ervoor te zorgen dat hij mooi en langdurig blijft bloeien, is het goed om deze struik in het voorjaar te snoeien.

Het is belangrijk om de struik te snoeien, omdat deze anders snel veroudert. Dan bloeit hij minder en wordt hij kaal vanbinnen. Door de struik te snoeien blijft hij mooi jong en bloeit hij prachtig van hoogzomer tot het vroege najaar.

Agnes Hofman (41) is lifestyle journalist met Nederlandse en Braziliaanse roots. Ze woont in Lissabon met T., haar zoon van 21. Ze schrijft op Libelle.nl over haar leven, loslaten en gelukkig(er) worden.

Vandaag, precies een jaar geleden, verhuisde ik na een acht maanden durende winterslaap in de Algarve terug naar Lissabon. Voor mij had het op zich niet gehoeven – ik had verdorie palmbomen en een zwembad in de tuin – maar zoon T. was doodongelukkig in dat piepkleine pittoreske dorpje tussen de pensionado’s. Dus tja, dan toch maar een busje huren en terug naar de bruisende hoofdstad. En natuurlijk zag ik daar de lol ook wel van in, met mijn lieve vrienden en een pruikenwinkel op loopafstand. Konden we weer fijn terrasjes pakken en gezellig cocktails drinken, want ja, ik lust wel een drupje.

Dat het appartement tegenviel, mocht de pret niet drukken. We verwachtten een stadsbungalow met patio. En dat was het technisch gezien ook wel, maar die laag dikke schimmel – of asbest, wie zal het zeggen – die de laminaatvloer omhoogduwde was wel tragisch. Net als de daaropvolgende onderhandelingen met de huisbaas.

En met mijn ouders, om wie ik me zoveel zorgen maakte. “Covid-19 is echt serieuzer dan jullie nu denken,” brulde ik door de telefoon tegen mijn moeder die longpatiënt is. “Blijf echt binnen!”

Verhuisd

En dan moest ik ook het gesprek aan met een van mijn opdrachtgevers. Er was een event in Londen en ik was uitgenodigd voor het hele weekend. Ja, inclusief vliegtickets en een hotelsuite van zeshonderd euro per nacht. Geloof me, ik reis zo graag dat ik me bijna aan het landingsgestel vastbind, maar ik durfde niet te gaan. Vanwege die vervloekte corona. Iets dat eigenlijk zo nog vaag en abstract was, maar me nachtenlang wakker hield.

Net als mijn lekkende dak. Ik deed telefonisch een interview met Romy Monteiro toen mijn slaapkamerplafond instortte door een subtropische regenbui. “Gaat het wel goed daar?” vroeg ze bezorgd. Ik gooide mijn dekbed en een stapel handdoeken op de grond, plaatste in stilte strategisch wat pannen en potten en loog dat ik even anders was gaan zitten. Uiteraard zijn we kort daarna weer verhuisd.

Mooi nieuws voor de ongeneeslijke zieke Melissa Kremer (25). Haar boek Mijn Kwaadbloed is uit. Niemand minder dan Bas Smit overhandigde het eerste exemplaar aan haar.

Vorig jaar maart kreeg Melissa te horen dat ze voor de tweede keer leukemie heeft en dit keer niet meer zal genezen. Met haar boek wil ze iedereen inspireren om van de lichtpuntjes in het leven te genieten.

Melissa Kremer brengt boek uit

Melissa werkte al een tijdje aan haar boek, maar of het op tijd af zou zijn, dat was nog de vraag. Het boek uitbrengen was haar grootste wens en ze wilde heel graag blijven leven totdat dit gelukt was.

Op Instagram schrijft ze hierover: “2,5 week geleden gaf het ziekenhuis me nog maar enkele dagen te leven. Ik kon me hier nooit bij neerleggen, en zal dat ook nooit doen. Vandaag was het dan zo ver… De overhandiging van MIJN boek! Mijn kwaadbloed, is officieel een feit! Ik ben iedereen zo intens dankbaar. Voor het geloven in mij en mijn dromen. Dankbaar voor iedereen die het boek heeft gekocht, en dankbaar voor alle eindeloze liefde en steun! Dit is één GROOT lichtpunt!”

ALS (Amyotrofische Laterale Sclerose) is een spierziekte die op lange termijn vaak leidt tot verlamming. Veel mensen met ALS lopen vaak lang met klachten rond, voordat de diagnose gesteld wordt. Daarom zetten wij de eerste symptomen van deze spierziekte op een rij. 

Amyotrofische Laterale Sclerose is een spierziekte die jaarlijks zo’n vijfhonderd keer gediagnosticeerd wordt, maar ook jaarlijks zo’n vijfhonderd mensen het leven kost. De ziekte ontstaat meestal bij mensen tussen de 40 en 70 jaar oud en wordt vaker gediagnosticeerd bij mannen dan bij vrouwen. De ziekte kenmerkt zich door verlies van motoriek en uiteindelijk verlamming.

Dat komt doordat de zenuwcellen in ons lichaam die onze spieren aansturen bij iemand met ALS langzaam afsterven. De spieren krijgen hierdoor geen signalen meer, waardoor bewegen steeds moeilijk wordt, totdat de patiënt verlamd raakt. Uiteindelijk kunnen ook de spierfuncties van de longen en het hart uitvallen, waardoor iemand komt te overlijden. Voor ALS is er vooralsnog geen genezing, maar wel een medicijn die de ziekte kan remmen.

ALS

Maar dan is het natuurlijk zaak om zo vroeg mogelijk te beginnen met het afremmen van de ziekte. Dat kan alleen als je weet dat je Amyotrofische Laterale Sclerose hebt. En dat is een ingewikkeld verhaal. De eerste klachten van de ziekte lijken namelijk op die van MS of reuma. Daardoor duurt het vaak lang voordat ALS-patiënten een diagnose krijgen. Daarbij lopen de symptomen van de ziekte uiteen omdat de zenuwen die aangetast worden per patiënt verschillen. Toch zijn er een paar klachten die vaak voorkomen bij beginnend ALS-patiënten, die handig zijn om te weten om de ziekte op tijd te herkennen.