PREMIUM
Zanger Duncan Laurence (28) kreeg paniekaanvallen: “Ik had patronen ontwikkeld die niet goed voor me waren”
Zanger Duncan Laurence (28) heeft een overvolle agenda, maar voor een intiem optreden in Zell am See (Oostenrijk) voor het Q-Hotel - van radiostation Q-music - in de sneeuw, maakte hij tijd. “Dan pak ik zelf ook nog even een middagje spa mee, want 2022 was een ware achtbaan voor me.” We blikken met hem terug én vooruit.
“Toen ik in 2019 het Eurovisiesongfestival won in Tel Aviv, draaide mijn hele wereld honderdtachtig graden om. Er gingen opeens zoveel deuren voor me open, ik mocht overal optreden. Het was te gek. Totdat corona kwam en alles plat kwam te liggen. Ik zat thuis op de bank en voelde me down. Was alles dat ik net had opgebouwd nu in één klap weggevaagd? Toen we een jaar later weer mochten en ik aanwezig zou zijn bij het Eurovisie Songfestival in Nederland lag ik zelf met covid in bed. Ik had het gevoel dat alle vaste grond onder mijn voeten was verdwenen en wist werkelijk niet wat ik met mezelf aan moest of waar het naartoe zou gaan. Het leek allemaal zo uitzichtloos. Ik voelde me boos en wanhopig en kreeg last van paniekaanvallen.
Patronen ontwikkeld
Ik besloot me niet bij dat duistere gevoel neer te leggen. Zo goed en zo kwaad als het ging, ben ik op zoek gegaan naar tools die me verder konden helpen. Zo ontdekte ik bijvoorbeeld meditatie en hypnotherapie. Ik leerde mezelf steeds beter kennen en kwam tot de conclusie dat ik patronen had ontwikkeld die niet goed voor me waren. Ik was een enorme pleaser en deed alles om anderen tevreden te houden, maar ik ging voorbij aan mijn eigen gevoel. Ik was vaak voor optredens in het buitenland. Als ik tussendoor een paar dagen in Nederland was, plempte ik mijn agenda zo vol met afspraken, dat ik geen minuut tijd had om uit te rusten voor een volgende reis.
Daarnaast was ik altijd geneigd om problemen voor anderen te willen oplossen. Als er bij een optreden bijvoorbeeld iets anders liep dan gepland, verontschuldigde ik me tegenover mijn band. Waarom in godsnaam? Dat moest echt anders. Mijn hypnotherapeut heeft me enorm geholpen. Ze zei: ‘Je moet het respect hebben om anderen hun eigen problemen op te laten lossen.’ Toen dacht ik: BAM! Dat neem ik voor altijd mee, het is echt mijn mantra geworden.
Terugpakjaar
2022 voelde voor mij echt als een ‘terugpakjaar’, waarin alles weer mocht en kon. Ik heb de tijd genomen om aan mezelf te werken, als mens en als artiest. Ik heb bedacht wie ik wil zijn over een paar jaar en het voelde alsof alles op z’n plek viel. Als ik met mijn partner Jordan in de huiskamer – op de piano die ik kreeg van Ilse de Lange – nieuwe muziek aan het schrijven ben, voelt dat zo goed. In 2023 ga ik heel graag verder op de fijne positieve weg die ik ben ingeslagen. Ik voel me heel erg in balans op het moment. Ik heb bijvoorbeeld ook een VR-bril gekocht waarmee ik mezelf tijdens een meditatie op een andere plek ‘neer kan zetten’. Dat is fantastisch, daar word ik helemaal rustig van. Ik ben ook meer gaan schrijven. Ik probeer iedere dag een paar zinnen op papier te zetten, zodat ik kan teruglezen waarmee ik bezig ben in mijn hoofd en waar ik dankbaar voor ben. Soms zijn het maar drie regels, maar als ik het later teruglees geeft het me toch een blij gevoel waar ik anders in de drukte aan voorbij zou zijn gegaan.
De laatste anderhalf jaar heb ik geen paniekaanval meer gehad. Ik voel me superchill. En ja, soms ben ik nog wel eens zenuwachtig, maar dat is gewoon de opwinding. Het gevoel neemt me niet meer totaal over. Ik ben ongelooflijk blij dat ik mezelf weer heb kunnen terugvinden. 2023 wordt wat mij betreft een topjaar: een nieuw album, een tour en: in de zomer gaan Jordan en ik trouwen!”
