Ik schreef een week lang mijn geluksmomenten op en dit deed het met me
Count your blessings, iets waar ik elke dag wel bij stilsta, maar niet eerder zo nadrukkelijk als afgelopen week. Ik schreef elke dag drie geluksmomenten op in een (heel mooi) boekje.
Als je agenda en je to do-lijst je opslurpen blijft er weinig tijd over om even tot bezinning te komen. Want wat waren de leukste, mooiste momenten van je dag?
De eerste avond heb ik bloedfanatiek een heuse setting gecreëerd om het denkproces in kalmte te stimuleren. Een nest kaarsen, mijn favoriete vijgen geurstokjes en de ‘calming piano’ playlist helpen mij op weg. Maandag is nooit zo mijn favoriete dag, ik voel me altijd ietwat ontwricht. Ik leef op maandagen in mijn hoofd en de rest van de week ben ik weer op aarde. Maandag ging mij daarom eigenlijk heel gemakkelijk af. Mijn geluksmomenten voor de dag waren: rust (ik voelde geen stress, geen druk), het gevoel van thuiskomen (ik woon nu drie maanden in een nieuw huisje en nog elke dag dankbaar dat het de mijne is), een ik-mis-je-smsje van een vriendin (ik dacht net aan haar en zij blijkbaar ook aan mij).
Dinsdag en woensdag had ik extreem drukke dagen met evenementen van werk, koffie afspraken, deadlines en een sportklas direct uit werk. Bij thuiskomst was ik dan ook vooral blij dat mijn bed mij zo vriendelijk toelachte. Ik merkte door de onrust dat ik heel slecht was in het filteren van alle momenten. Op dinsdag speel ik vals en schreef ik niets op, want kwaliteit boven kwantiteit. Op woensdag schrijf ik ‘dat de overbuurmeisjes met papa in prinsessenjurk op de eettafel aan het dansen zijn’, ‘dat ik dat jurkje dat ik zo graag wilde maar gewoon heb gekocht’ en ‘dat ik eigenlijk best wel mazzel heb dat ik gewoon fijn werk heb’ (ik keek een programma over werkloze jongeren).
Donderdag
Donderdag ging ik op persreis naar Londen. ‘Het gevoel van op Schiphol lopen is zoooooo’n goed gevoel’, was nummer één van die dag. ‘Dankbaar dat ik dankzij mijn werk zoveel toffe plekken mag zien en mensen mag spreken’ was twee en nummer drie ‘dat ik altijd als ik naar Londen ga heel blij ben dat ik mijn lieve broer weer even mag vasthouden’: hij woont sinds 1,5 jaar in Londen.
Vrijdag
Op de een of andere manier stimuleert het buitenland mij altijd om na te gaan denken. Als een fanatieke filosoof wandel ik in mijn hoofd langs mijn eigen doelen en streep af en markeer. ‘Het gevoel dat je complete vrijheid hebt om keuzes te maken voor jezelf’, was dan ook geluksmoment nummer één. Op de terugweg naar Nederland zat ik in het vliegtuig bij een asielzoeker die werd uitgezet naar Nairobi. De arme man heeft 1,5u gehuild en geschreeuwd. Ondanks dat ik de oorzaak niet weet, gaat zijn gehuil door merg en been. Ik en een collega besluiten geld in te zamelen in het vliegtuig zodat hij in ieder geval wat op zak heeft. ‘Veel mensen gaven gul voor de compleet onbekende’ en ‘het dankbare gevoel van een thuis hebben’ waren de geluksmomenten van die dag.
Conclusie
Heeft het opschrijven ervan me doen stilstaan bij mooie momenten? Ja! Heeft het me gestimuleerd om dit vaker te doen? Nee, niet echt. Want heel eerlijk gezegd beleef je de dag door kleine geluksmomentjes. En daar zit het hem in, want achteraf deze momenten opschrijven voelt nogal als mosterd na de maaltijd. Als ze maar in mijn hoofd zitten, dat is genoeg voer voor wat extra geluk.
LEES OOK:
- Ik nam een week lang dagelijks een koude douche- en dit is het resultaat
- Dit gebeurde er toen ik een week lang geen zoetigheid at
- Dit gebeurde er toen ik min donkere haar blond verfde
BEKIJK OOK DEZE VIDEO:
[sm-video-embed]
[/sm-video-embed]De leukste artikelen van Libelle Daily in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan op Libelle.nl/nieuwsbrief.
Beeld: iStock
