Floor (42): “Door mij werd een vervelende collega overgeplaatst en ik heb er geen spijt van”

“Mijn baan was leuk en toch ging ik elke dag met een steen in mijn maag naar mijn werk. De reden was een erg vervelende collega, eentje in de categorie toxic. Toen ik er net kwam werken, was ze superaardig, alsof we beste vriendinnen waren. Tot ik erachter kwam dat ze me achter mijn rug om zwart maakte bij onze teamleider. Dat ze zich ‘zorgen maakte over de kwaliteit van mijn werk en hoe dat afspiegelde op de rest van het team’. Er was niets mis met mijn werk, sterker nog – ik deed een deel van haar werk erbij, omdat ze meer praatte dan produceerde.

Toen ik tegen haar zei dat ik liever had dat ze me rechtstreeks aansprak op eventuele fouten, sloeg ze om als een blad aan een boom. Ze zei steeds dingen als: ‘Heb je dat nou nog niet af?’ of ‘Aan jou hebben we ook niet veel, hè?’ En in de tussentijd wel de blits maken met een rapport dat ik voor tachtig procent had gemaakt, zonder dat er even bij te zeggen. Jatten uit de cloud was het enige wat ze deed en dan achteraf beweren dat ik niet zo bezitterig moest doen en beter moest leren samenwerken: ‘Zo doe je dat in een team’. En maar zuigen, op zoek naar een aanvaring – vreselijke vrouw. Zo’n type dat de hele dag met mappen heen en weer loopt, erg gewichtig doet, maar in werkelijkheid niets bijdraagt.

Manipulatief gedrag van collega

Andere collega’s vonden het ook moeilijk met haar te werken. Ja zeggen, nee doen. Eindeloos praten over haar privézaken. Zich altijd de makkelijkste klusjes toe-eigenen. Collega’s bombarderen met lijstjes hoe dingen moesten worden gedaan, terwijl die dingen eigenlijk haar werk waren. Meteen ‘Niet zo negatief doen!’ roepen als je er wat van zei. Totaal geen begrip voor collega’s die vast zaten aan schoolvakanties. En vooral: zichzelf altijd groter maken ten koste van anderen, behalve een klein kliekje dat ze met haar manipulatieve gedrag aan zich had weten te binden.

Toen ze met haar vlotte babbel weer eens deed alsof ze mijn grote klant had binnengesleept, terwijl ze in werkelijkheid niet meer had gedaan dan ’m even googelen en mij drie open deuren over hem mailen die ik zelf al eerder en beter had uitgewerkt, was ik er klaar mee. Twaalf mensen die lijden onder zo’n mens en het niet kunnen rapporteren aan de teamleider omdat dat haar beste vriendin is? Geen gezonde werkomstandigheden.

Door de mand gevallen

Ik stopte met haar in alle mails te cc’en, waar ze altijd op stond, hoewel het nergens voor nodig was. Zo viel ze bij de eerstvolgende teambespreking genadeloos door de mand, want ze las altijd gewoon van haar tablet af wat anderen hadden geschreven. Ik kreeg uiteraard de schuld, maar ik schoof het luchthartig op een hikje in de mail af.

Daarna maakte ik een fake dossier van een klant waarmee ik bezig was. Het leek echt genoeg, maar niets wat erin stond aan cijfers of gegevens klopte. Het echte dossier stond op mijn privélaptop. Toen het op een presentatie bij de baas aankwam, stond ze vooraan met de fake powerpoint die ze, zoals gewoonlijk, uit de cloud had gepikt en niet had gelezen, want dan had ze de laatste zin wel gezien: ‘Deze presentatie niet gebruiken, het is een softwaretest.’

Haar toen rood zien worden, was wel even genieten, zeg ik eerlijk. En ook de teamleider met wie ze zo close was, wist er geen draai aan te geven. Daarna was het niet meer zo moeilijk om haar te saboteren, gebruikmakend van haar gemakzucht. Anderen hielden hun werk inmiddels ook zo lang mogelijk uit de cloud. Ze liet een nieuwe softwarecursus aan zich voorbij gaan omdat ze het ‘overdreven gedoe’ vond en ervanuit ging dat iemand uit haar kliekje wel dingen voor haar zou fiksen. Toen ze na drie oproepen nog altijd geen beveiligingsupdate had uitgevoerd en toch op een schimmige link klikte, was het klaar. Vooral door haar, maar toch een beetje geholpen door mij.

Overgeplaatst

Iemand die al zo lang in dienst is ontslaan, dat is lastig. Ze werd overgeplaatst, naar een andere afdeling. Ik hoor dat ze daar dezelfde streken vertoont, maar omdat ze er geen oudgediende is, komt ze er niet mee weg. Dus ze moet eindelijk aan de bak, zelf research doen, zelf invoeren, alles waarvoor ze eerder te beroerd was. We horen de verhalen via haar kliekje, dat ongetwijfeld ook van alles over ons aan haar voert. Zoals de zaken er nu voorstaan, kan ze daar niet meer zo gek veel meer mee.

Ik weet niet of ik trots ben op mijn rol in haar exit, maar ik heb er ook geen spijt van. Het is idioot dat één persoon, die niet eens een leidinggevende positie heeft, zo bepalend kan zijn voor hoe er wordt gewerkt. De sfeer is nu beter, er wordt niet meer gekonkeld, wie goed werk heeft geleverd krijgt daarvoor de eer – het was het wat mij betreft allemaal waard.”

Floors naam is om privacyredenen veranderd.