PREMIUMcadeautje van het leven

Ragnild (48): “Ik ben ontzettend gelukkig met mijn nieuwe familie”

null Beeld

Ragnild Zonneveld (48) was geschokt toen haar vader vorig jaar vertelde dat hij vroeger anoniem zaaddonor was geweest. Inmiddels heeft ze drie halfzussen ontmoet. “Ik ben ineens de oudere zus die wijze raad mag geven.”

Krista Izelaar

“Met mijn man en toen zestienjarige dochter was ik vorig jaar op bezoek bij mijn vader, die in Noord-Duitsland woont. Terwijl ik met mijn dochter een discussie over adoptie kreeg, liet mijn vader plotseling tussen neus en lippen door vallen dat hij vroeger anoniem zaaddonor is geweest. Mijn dochter dacht dat ik dat wist en ging vrolijk verder met ons gesprek, maar ik was totaal van de kaart. ‘Wacht even pap, wát zei je?’ Toen kwam het hele verhaal eruit. In 1986 – ik was ongeveer twaalf, mijn broer dertien jaar oud – lazen mijn ouders in de krant dat er een tekort was aan zaaddonoren. Uit idealisme is mijn vader, met volledige toestemming van mijn moeder, naar een fertiliteitsarts in de buurt gegaan – echt met het motief om anderen te helpen. In de loop der jaren heeft hij heel regelmatig gedoneerd. In die tijd kon dat zo vaak je wilde en volledig anoniem, er werd niet nagedacht over de consequenties voor de kinderen die eruit geboren zouden worden. Mijn ouders vertelden het verder aan niemand. De afgelopen jaren hoorde mijn vader steeds meer dat donorkinderen vaak op zoek gaan naar hun biologische vader en dat het hen enorm helpt om te weten waar ze vandaan komen. Hij wilde zich om die reden laten registreren bij de speciale DNA-databank van het Fiom in Nederland, zodat eventuele kinderen hem zouden kunnen vinden. En dat was de reden dat hij mij dit nu, vijfendertig jaar later, vertelde.
Ik had een soort black-out toen ik het hoorde, was compleet in de war. Hoeveel halfbroers en -zussen van mij zouden er wel niet rondlopen? Misschien was ik ze in de loop der jaren wel tegengekomen! En waarom hadden mijn ouders me nooit iets verteld? Het hele beeld van hoe ik dacht dat mijn familie eruitzag, wankelde plotseling. In de maanden erna was ik heel veel met de kwestie bezig. Ik was zelfs zo van de leg dat ik een coach in de arm nam om ermee om te gaan. Mijn boosheid en verdriet maakten vrij snel plaats voor nieuwsgierigheid en zelfs bewondering: ik vind het eigenlijk heel nobel dat mijn ouders dit uit menslievendheid hebben gedaan.”

null Beeld

Gezellige middag

“Een halfjaar na dat gesprek hoorde ik van mijn vader dat er drie matches waren gevonden via de databank: drie vrouwen wier DNA overeenkwam met dat van mijn vader. Ik werd meteen heel nieuwsgierig, ging hun namen googelen en vond foto’s. Geen kopieën van mezelf, maar ik zag toch wat bekends. Eén vrouw vond ik ontzettend op mijn oma lijken. Ik stond meteen open voor contact, en toen mijn vader voorstelde de drie vrouwen bij mij thuis te ontmoeten, stemde ik in. Ik was bloednerveus! Ik had gedacht dat het misschien ongemakkelijk of emotioneel zou zijn, maar we hadden een ontzettend leuke, gezellige middag. Mijn halfzussen waren drie leuke vrouwen van achtentwintig, negenentwintig en vierendertig. Er waren verrassende overeenkomsten. Eén halfzus was erg geïnteresseerd in hoogbegaafdheid – dat is mijn werkgebied.
Sinds die middag hebben we regelmatig contact, ontzettend bijzonder. En wat ik nooit had verwacht, gebeurde: ik heb er echt drie zussen bij. Het contact is pril en we zijn elkaar nog aan het ontdekken, maar we hebben steun aan elkaar en vinden veel herkenning bij elkaar. Mijn halfzussen hebben antwoord gekregen op vragen die ze hadden over hun afkomst: het is heel bijzonder dat ze mijn vader hebben gevonden, want slechts bij een klein percentage van de donorkinderen lukt dat.
Het bizarre en allermooiste is dat ik het gevoel heb dat er dingen op hun plek zijn gevallen sinds ik mijn halfzussen ken. Het is net of ze een stukje aanvullen dat blijkbaar onbewust miste. Ik heb plotseling de rol van een oudere zus, kan mijn zussen wijze raad geven. Zij zitten met hun kleine kinderen in een fase die ik al heb gehad. Wie weet komen er nog meer kinderen van mijn vader op de proppen, dat zou goed kunnen. Dan gaan de verhoudingen misschien weer verschuiven, maar daar wil ik niet te veel over nadenken. Voorlopig ben ik ontzettend gelukkig met mijn nieuwe familie.”

Ragnild wil anonieme donoren oproepen zich te laten registreren: fiom.nl.

Op alle verhalen van Libelle rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@libelle.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden