Marcel Musters woont vierhoog in een herenhuis in het centrum van Amsterdam. Hij ligt achterover in een stoel en laat zich gewillig fotograferen. “Pak je zelf iets te drinken uit de koelkast?” De toon is gezet, hij is gemakkelijk in de omgang. Niet alleen zijn we van harte welkom bij hem thuis voor de fotoshoot en het interview, hij wil zelfs – hij heeft hoogtevrees – het dak wel op voor een foto, omdat de fotograaf dat zo graag wil. Poseren in de straat? Ook goed.

Er zijn weinig mensen over wie ik zo veel kon lezen als over over jou. Tien­tallen interviews vond ik. “Meen je dat?” En je praat over alles. “Ik zeg ook een heleboel niet hoor, ik ben wat je noemt een open gesloten boek. Ik vind het leven soms zwaar. De wereld zit oneerlijk in elkaar, dat oneerlijke zit nou eenmaal in de aard van mensen, wij zijn ook beesten, vooral bezig met overleven. Ik kan zwaarmoedig zijn, vooral omdat ik me voort­durend realiseer dat het leven lang zo maakbaar niet is als we denken. De dood, ziektes, liefdes­perikelen, soms is het niet meer dan reageren op de dingen die gebeuren. Ik vind dat het leven leuk wordt doordat we met elkaar kunnen communiceren, door elkaar dingen te vertellen en te delen in elkaars leven. Dat verzacht en troost. Daarom – én omdat ik ze zelf graag lees – laat ik me zien in interviews. Gesloten ben ik ook, zelfs naar mijn vrienden toe. Als er iets met me is, als ik een probleem heb of verdriet, dan zul je dat lang niet te weten komen. Ik moet eerst zelf grip krijgen op wat er mis is, voordat ik erover kan praten.” Vind je het niet vervelend dat iedereen die dat wil veel over jouw leven kan vinden?
“Ik heb het me niet zo gerealiseerd, maar ik heb er ook nog nooit een probleem mee gehad. Ik ben geen soapacteur of zo, niet een overbekende Nederlander.”

Net op straat zag ik verschillende mensen zich omdraaien. “Ik moet je eerlijk zeggen dat ik me daarvoor afsluit. Ook weer mijn gesloten kant. Ik loop niet op straat om te kijken wie mij alle­maal herkent. Laat me maar een beetje. Laatst ging ik ’s ochtends zwemmen. Ik had mijn zwembroek al aan en was op weg naar het water toen er een schoolklas van wel 25 kinderen om me heen kwam staan. Zij herkenden me van de VPRO-serie Ik ben Willem. En als vader van Dik Trom. “Kijk”, riepen ze, “daar heb je de vader van Willem!” Ik stond daar met dat dikke lijf en wilde niets liever dan in het water verdwijnen, maar op zo’n moment ga ik dan toch maar even leuk doen, een beetje spontaan. Daar moet ik me toe zetten. Ik kan ook vreselijk opzien tegen feestjes. Maar als ik me dan oplaad en ga, dan heb ik vaak een fantastische avond.”

Lees meer van het interview met Marcel Musters in Libelle 37.

Vind jij niets lekkerder dan de dag te eindigen met een lekker warm bad? Dan hebben we goed en slecht nieuws. Het werkt hartstikke ontspannend, maar is niet zo goed voor je huid. En dat zit zo.

Uit onderzoek van psycholoog Neil Morris uit 2002 blijkt dat in bad gaan psychologisch gezien heel goed is. Je maakt namelijk meer serotonine aan als je in bad gaat, en dat is ons gelukshormoon. Ook neemt je stressniveau af als je jezelf even onderdompelt in het warme water. Daarbij zou je ook nog eens afvallen door in bad te gaan. De bloedvaten in je huid worden namelijk wijder, waardoor je hartslag en energie toenemen zonder dat je je inspant. Daardoor verbrandt je met in bad liggen meer calorieën dan wanneer je op de bank ligt.

Nadelen

Dat klinkt allemaal hartstikke fijn, maar er zijn ook nadelen aan zo’n warm bad. Het warme water is niet zo goed voor je huid. Dat komt enerzijds doordat het warme water op je huid verdampt. Ook water uit je huid wordt hierbij verdampt. Hierdoor verlies je vocht en huidvetten uit je huid, waardoor je snel een droge huid kunt krijgen.

Na de Wie is de mol?-finale van zaterdagavond zijn er nog maar twee mensen in het spel. Maar wie van hen is de mol? Als dít de theorie achter die steeds terugkerende jokerkaart is, is dat Renée. 

Let op: dit artikel kan spoilers bevatten.

Jokerkaart

Regelmatig komt er een jokerkaart langs in Wie is de mol?. In de eerste aflevering zagen we deze al, toen kandidaten in ruil voor geld een joker zouden krijgen. Sommigen van hen tuinden in de streek van de mol en ontvingen geen waardevolle joker, maar een jokerkaart voor maar liefst €250.

Charlotte

Af en toe kwam de kaart weer terug. Zo zagen we in de aflevering van vorige week nog dat er een puzzel werd gelegd met een plaatje van diezelfde joker. En ook in de finale van Wie is de mol? komt de jokerkaart weer ter sprake. Volgens presentator Rik van de Westelaken had Charlotte Nijs in de eerste aflevering namelijk al eens dé hint naar de mol in haar handen. Daarmee had hij het over de envelop met de jokerkaart, die Charlotte in aflevering één kocht.

Wat doen de sterren vandaag? De online redactie gaat scrollend de dag door en zet de leukste kiekjes van bekend Nederland op een rijtje.

Annemarie Keizer

Annemarie Keizer begint haar weekend goed met het ultieme ‘zaterdag recept’: “het zonnetje en een bos tulpen van de markt!”. Dat ziet er heerlijk uit.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door AnneMarie Keizer (@mrskeizer)

Katja Schuurman

Katje Schuurman weet ook een heerlijk sfeertje te creëren dit weekend. Zij besloot lekker een ‘fikkie’ te stoken in de achtertuin om gezellig bij te zitten.

Op 17 maart mogen we weer stemmen. Om in de sfeer te komen, geven we je de komende tijd een beeld van de mens áchter de politicus. Deze keer: Esther Ouwehand (PvdD).

We kennen Esther Ouwehand (44) als politicus, maar wie is ze als mens? Hoe was haar jeugd, wie zijn haar dierbaren? Libelle zocht het voor je uit.

Vijf feitjes over Esther Ouwehand:

Opleiding: Beleid, Organisatie en Communicatie (niet afgerond)
Favoriete Netflix-serie: The Crown
Muzieksmaak: Rock en metal
Vakantieland: Engeland
Favoriete wereldkeuken: de Indiase keuken

Fotoalbum

De politicus mag dan wel lijsttrekker zijn van de Partij voor de Dieren, ze heeft er zelf geen. “Ik ben er nooit, dat kan ik ze niet aandoen.” Dit aandoenlijke beeld van een piepjonge Esther is dan ook niet bij haar thuis. “Mijn ouders wilden geen dieren. Mijn familie in Volendam had een huis vol beesten. Daar op bezoek gaan was altijd groot feest.”

Wie Esther nog uit haar tijd in Katwijk kent, weet dat ze de hardste muziek draaide tijdens jongerenbijeenkomsten. “Ik was vrijwilliger in een jongerencentrum, een enclave en poppodium voor alternatieve jongeren.” De politicus zat in het bestuur van het jongerencentrum.

Over muziek gesproken: Esther draaide niet alleen vroeger harde platen, ze kan vandaag de dag nog steeds genieten van festivals als Roadburn (metalfestival) in Tilburg. Op deze foto zie je haar met Daan de Neef van de VVD en Hendrik-Jan Derksen. “Hij heeft enorm bijgedragen aan de emancipatie van homojongeren op het platteland. In traditionele gemeenschappen kunnen zij moeilijk voor hun geaardheid uitkomen en zo heeft hij op het Zwarte Cross festival, waar veel boerenjongeren op afkomen, gaybars geïntroduceerd.” Esther noemt metalmensen dan ook de liefste van de wereld.

Ook al heeft Esther zelf geen huisdieren, ze is een echte dierenvriend. Samen met haar nichtje gaat ze geregeld naar dieren kijken. “Ik heb nooit een kinderwens gehad, maar ben wel blij met mijn rol als tante. De zwangerschap van mijn zus heb ik van dichtbij meegemaakt, onwijs ontroerend.”

Esther is een echte activiste, vandaar dat ze zich inzet voor de dieren. Hier zie je haar met een egel. “Foto’s zoals deze, bij de Egelopvang in Roosendaal, maken duidelijk wat ik doe en waarom ik het doe.”

Hoewel vrouwen steeds vaker een hogere of belangrijkere functie kunnen krijgen, is deze foto met Marianne Thieme een redelijk unieke. “Wij zaten tien jaar als enige vrouwenfractie in de Kamer. Uniek, want wat voor veel mannen vanzelfsprekend is, is voor vrouwen nog altijd moeilijk laveren.”

Een andere vrouw waar Esther lovend over is, is klimaatactiviste Greta Thunberg (18). “Ze laat zich door alle haatreacties niet uit het veld slaan, heel inspirerend voor vrouwen.” Ook al is ze nog jong, volgens Esther laat Greta goed zien dat je nooit te klein bent om het verschil te kunnen maken.

Nog een lief dierenkiekje: hier zie je Esther bij de Ezelsociëteit in Zeist. Die vereniging zorgt voor afgedankte ezels.

Het klimaat is niet alleen belangrijk voor mensen, maar ook voor dieren. Vandaar dat Esther fan is van treinreizen. Zo is Esther vorig jaar nog per interrail naar Wales gereisd. “Je kunt tegenwoordig per trein overal naartoe.”

Esther heeft Prinsjesdag vaker meegemaakt, maar de afgelopen editie was voor haar de eerste als fractievoorzitter én lijsttrekker. In plaats van een klassieke, zwierige jurk koos de politicus voor een krijtstreeppak. “Het is gemaakt door een Turkse kleermaakster, Mediha Kaplan, en draagt uit dat het tijd is voor iets nieuws.”

Partij Kiezen met Libelle… Columniste Ebru Umar legde de politicus de vragen voor. Wordt het ja? Of wordt het nee? De pingpongbatjes geven het antwoord.

Doe de Libelle Kieswijzer.

Tekst: Ebru Umar. Beeld: privé.