Interview met prins Friso en prinses Mabel
Hoe ziet de zomer eruit voor uw gezin?
Friso: “Mijn moeder heeft een prachtig huis met zwembad in Italië. Dat is voor de kinderen natuurlijk heerlijk. Voor ons is het belangrijkst: de tijd sámen doorbrengen. Spelletjes doen, boeken lezen en dagtochtjes maken. Maar om eerlijk te zijn, we doen tijdens vakanties niet zo veel meer dan echt samen zijn. Wij werken doordeweeks allebei hard, maar de weekenden en de vakanties zijn voor het gezin.”
Hoe laat u uw kinderen het leven ontdekken?
Mabel: “Ik probeer zo weinig mogelijk mijn stempel te drukken, ik zal niet snel ‘zo zie ik het’ en ‘zo moet je het doen’ zeggen. In mijn werk doe ik niet anders. Je kunt problemen pas oplossen als je mensen zelf de mogelijkheden daartoe geeft, de Engelse taal heeft daar het prachtige woord empowerment voor. Je stimuleert en laat mensen zélf de verantwoordelijkheid op zich nemen. Ik ga niets voor ze oplossen, ik draag bij om dingen mogelijk te maken.”
Welke wijsheden kreeg u van uw ouders mee?
Friso: “Nu ja, mijn broers en ik hadden natuurlijk niet een doorsnee achtergrond. Dan helpt het wel heel erg wanneer je ouders besluiten je toch naar een normale school te laten gaan. Met name mijn vader heeft daar een geweldige rol in gespeeld. Hij was wat dat betreft een visionair. Daardoor ben ik in staat geweest in Delft te studeren, mijn opleidingen te doen, normaal werk te krijgen. Je ziet nu toch dat dertig jaar later mensen dat ook van ons verwachten. Het is niet alleen maar het ceremoniële van lintjes doorknippen en dat soort werk, nee, het is gewoon werken. Ik ben daar heel gelukkig mee. Zoals ik heel gelukkig ben met de keuze van mijn ouders destijds; ze hebben ons alle mogelijkheden gegeven.”
Uw ouders zijn echt voorbeelden voor u?
Friso: “Ja. Beiden hebben heel hard gewerkt, altijd. Dat heeft mijn bewustzijn erg beïnvloed: dingen komen niet vanzelf. Als je succesvol wilt zijn, moet je óf veel geluk hebben, óf hard werken. En dan werk ik liever ’s avonds nog even, tussen acht en half twaalf, om overdag meer kwaliteitstijd met de kinderen te hebben. En ja, dan heb ik even wat minder tijd voor sport en het sociale leven. Ik offer het graag op.”
Mabel: “Mijn vader is een voorbeeld voor mij, hij greep alles aan, werkte hard. Die mentaliteit van ‘ervoor gaan’ heb ik mede van hem. Toen ik negen was, is hij overleden. Ik had pijn om het verlies, maar werd me er ook van bewust dat het leven een gift is. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik leef, dat wil ik niet verkwanselen. Mijn moeder heeft ook een grote rol gespeeld, die had een voorbeeldfunctie, deed ontzettend veel vrijwilligerswerk. Er kwamen wel eens tijdelijk kinderen bij ons wonen die thuis problemen hadden. Achteraf realiseer je je pas: toch wel bijzonder. Maar ik vond het van mijn moeder heel normaal. Zo zijn er velen in Nederland, die dat doen. Die een enorme bijdrage leveren aan het geluk en welzijn van anderen.”
Lees het hele interview in Libelle 33.
RTL Boulevard zond gister een kort item uit over het interview.
