Maartje en de meisjes – deel 115: “Staat er nou een ambulance voor Miranda’s deur?”

“Ja, Dirk zei het al”, vertelt Suus. We maken een lunchwandeling, zoals we ook tijdens de lockdown weleens deden. “Scheiden is toch ook schikken. Jochem wist dat zijn verblijf in het huis van Marco tijdelijk was en dat hij iets anders moest zoeken. En nu is de markt nu eenmaal zo dat hij niet veel te kiezen heeft. Je wilt ook ook niet dat hij met je kinderen in een flatje in zuid terechtkomt, toch?”

Nachtje samen weg

Ik weet dat ze gelijk heeft, maar haar nuchtere analyse is nu niet wat ik nodig heb. Dat merk ik wel vaker, dat iemand het leed van scheiden pas echt kan invoelen als je dezelfde ervaring deelt. Ook als de scheiding nog zo netjes is verlopen of het je eigen initiatief was. Dan nóg is er rouw en een nieuwe set aan zorgen. Suus is al 26 jaar met Dirk en dat is heerlijk voor haar. Sinds Jochem en ik uit elkaar zijn, spreek ik vooral met haar af en hij met Dirk. Prima.

“Zullen we weer eens een nachtje weg samen?”, stel ik voor. “Naar een concert, of op stedentrip of zo? Alles mag nu weer.”

“Ja leuk!”, glundert Suus. “Zullen we naar Hamburg? Antwerpen? Sneek?”

“Wil je liever een concert of een museum?”

“Concert!”, roept Suus. “Maar Miranda dan? Wil je niet met haar?”

“Tuurlijk wel, maar ik hoef niet alles met haar te doen, toch? Ik vind mijn vriendschap met jou ook heel waardevol, dus daar maak ik graag tijd voor.”

Suus geeft me een knuffel. “Je bent een lieverd. Ik ben wel benieuwd naar haar. Mag ik haar binnenkort eens ontmoeten?”

Geen dubbeldate

“Zeker”, lach ik. “Ik wil haar graag showen. Misschien volgend weekend, als het dan terrasweer is? Een drankje buiten is wel een goede setting, toch?”

“Lijkt me ook. Kom ik wel alleen, want Dirk ziet een dubbeldate niet zitten zei hij.”

“Waarom niet?”, vraag ik verbaasd. “Omdat ze een vrouw is?”

“Nee, vanwege Jochem natuurlijk.”

Oja. Dat kan ook. Blijkbaar ben ik zelf nog niet zo tolerant en inclusief als ik zou verwachten van mezelf. Of zou wensen.

“Gaan we doen mop”, zegt Suus en ze zwaait als ze op de fiets stapt. Het was kort vandaag, maar wel goed.

Ping!

Ambulance

‘Heb je een fijne dag?’, appt Miranda. ‘Ik mis je.’

Zal ik haar verrassen vandaag? Volgens mij is ze aan het werk en zijn de meisjes op de bso. Ja! Leuk. Dat ga ik doen. Fiets ik eerst nog gauw langs de bakker en bel ik dadelijk aan met twee gebakjes en een grote glimlach. Zou ze appeltaart of mokkagebak willen? Of is ze een tompoucetante? Ik neem het gewoon allemaal. Hebben we wat te kiezen.

Een half uur later fiets ik opgetogen haar straat in, met een doos met vijf gebakjes in het mandje aan mijn stuur. Huh? Staat daar nu een ambulance? Voor háár deur?