Maartje en de meisjes – deel 121: “Heerlijk dat ik deze plannen met niemand hoef te overleggen!”

“Veel beter, gelukkig!” Miranda klinkt alweer als haar oude zelf aan de telefoon en gelukkig blijkt dat ook zo te zijn. “Ik ga zelfs weer even sporten straks.”

“Zullen we dan misschien een meet & greet met de kinderen doen, dit paasweekend?” stel ik voor. “Nine vraagt ernaar.”

“Superleuk!” roept Miranda. Wat heerlijk toch, een verkering die zo enthousiast en ondernemend is. Waar ik bij Jochem vaak moest leuren om samen iets te doen, is Miranda me regelmatig zelfs voor in het initiëren van iets leuks. Ook nu weer. “Ik weet een leuk speelterrein in de natuur, met water en bomen en zand. Kunnen zij lekker op sjouw in de modder, en kunnen wij rustig aan de thee.”

Ik vind het een topidee.

Nine is een dag later nog steeds niet klaar met haar stiefvragen. “Ga je met Miranda dan wel trouwen?”

“Waarom vraag je dat?”

“Nou, met papa zou je ook gaan trouwen en uiteindelijk gingen jullie juist scheiden.”

“Weet je lieverd, met Miranda weet ik alleen hoe het nu is. En dat is leuk. Ze maakt me blij. En dit weekend gaan jullie haar ook zien, want we gaan naar een heel toffe speeltuin waar veel modder is en water, en zij komt ook met haar dochters.”

“Leuk!” roept Nine en ik merk dat haar enthousiasme me goed doet.

Mats komt binnenrennen. “Mogen we naar de kermis? In de stad is de kermis al en ik wil erheen met Jurre. Gaan we samen op de fiets. Mag ‘t, mag ‘t?”

“Ik wil ook mee!” roept Nine.

“Als jullie samen fietsen mag het wel”, zeg ik. Ze springen en glunderen. Ik vis een briefje van twintig uit mijn portemonnee en krijg zowaar een knuffel van Mats. “Dank je wel mama, zegt hij met een stemmetje dat liever en hoger klinkt dan anders. Het is mooi om te zien hoe hij soms al een beetje tegen het puberen aanschurkt, maar als er gespeeld kan worden toch nog gewoon lekker een kleine jongen is.

Wat zal ik nu eens gaan doen met m’n vrije middag? Studeren? Lezen? Winkelen? Nee. Liesbeth bellen voor een bakkie? Nee. Ik heb zin om iets te maken. Te doen. Ohhh ja, ik ga lekker iets veranderen in huis! Een muurtje in een andere kleur? De eettafel roze maken? Een VT Wonen ga ik kopen, en wat me daarin het meest aanspreekt ga ik doen. Dit weekend nog. Voorjaarskriebels? Kan. Maar dat geeft niet, want alleen al van het idee word ik heel blij. Of de trap geel? Ook al zo leuk. M’n dressoir matoranje?

Ik fiets langs de Bruna en koop een stapel woonbladen, en een groot roze vel. Dikke stiften ook, en lijm. Ik ga een moodboard maken. Een half uur later zit ik thuis met thee en taart, en het nieuwe album van Adele op de achtergrond. Ik knip en scheur en plak als een malle. Wat een energie komt er vrij. En hoe heerlijk dat ik al deze plannen met helemaal niemand hoef te overleggen!