Op zijn profielfoto staat Edo op Schiphol. Hij zwaait naar iemand die op reis gaat. Edo gaat niet weg en toch staat hij op Schiphol. Alleen sterke mensen kunnen dat. Edo is ijzersterk. Hij is alleen naar Schiphol gekomen om iemand uit te zwaaien. Als je op de foto klikt, verschijnt er een tekst. “Ik hoef niet per se mee op reis, maar ik kom je sowieso uitzwaaien”, staat er. Dat vind ik jammer. Je hebt mannen die ondoordacht lief zijn en je hebt mannen die opzettelijk en met voorbedachten rade lief zijn. Zachtaardigheid verliest veel van haar waarde als het weloverwogen is. Een engel vliegt het mooist op de momenten dat hij eventjes is vergeten dat hij vleugels heeft.

Handig

Het volgende profiel is van Wilco. Wilco is 71 jaar oud en in de eerste zin van zijn tekst staat dat hij handig is. Ik vind dat lastig, grotendeels omdat ik het niet ben. Wij hadden laatst een lekkage in ons huis en toen kwam er dus een loodgieter langs. Mijn vrouw stond naast de loodgieter die half uit een keukenkastje hing en toen zei ze dit: “Ik heb echt veel respect voor mannen die handig zijn. Waar kom je nog een handige man tegen, weet je wel? Ik kom ze nooit meer tegen.” Ik zat aan de keukentafel een essay te schrijven over de rol van dieren in de Griekse mythologie toen ik de spreekwoordelijke schroevendraaier in mijn rug kreeg gedrukt. Ik ben niet handig. In feite heb ik alleen maar vingers. Sorry, Wilco.

Lief

Kevin is 68 jaar oud en dol op diepzeeduiken. Op de foto ziet Kevin er lief uit. Hij zit met een kleindochter in de zandbak. Hij ziet er echt heel lief uit, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik Kevin een lastige naam vind. Het is gewoon geen naam voor een man van 68, net als dat Jasper geen naam is voor een grote, gespierde hond. Met frisse tegenzin ga ik terug naar het profiel van Edo. De man die je wakker mag maken als je 300 gram Gruyère en 300 gram Emmentaler in een pannetje hebt gekukeld. Edo is ook dol op wielrennen en op schaatsen. Ik heb helemaal niets met wielrennen en schaatsen. Nee, dit gaat hem niet worden.

Favoriete schrijver

De grootste hobby van Edo is ‘gezelligheid’. Zijn favoriete kleur is kreeft en zijn sterrenbeeld is lichtblauw. Lekker scherp, Edo! Zijn favoriete schrijvers zijn Tommy Wieringa, Maartje Wortel en James Worthy. Wacht eens even, die Edo heeft een uitmuntende smaak. Dit is een parel van een man. Edo woont niet in een huis, maar in een oester. Wat een leuke man is dit. En eerlijk is eerlijk, ‘gezelligheid’ is ook mijn allergrootste hobby. Ik stuur een hartje naar Edo en zeg dat er een kans bestaat dat we hem misschien, als de tijd rijp is en de sterren goed staan, over twee jaar bellen. En dat er een kans bestaat dat we hem over drie jaar wakker maken met een soeppan vol gesmolten kaas. Maar we kunnen natuurlijk niets beloven.

Vader

Ik loop naar de boekenkast toe en kijk naar de rouwkaart van mijn vader. Ik wrijf met twee vingers over zijn voorhoofd. Niemand was zo handig als mijn vader. “Over een jaar of vijftig zijn we allemaal weer samen”,  fluister ik tegen het karton. “Bouw jij maar alvast een huis voor ons, ouwe.”

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Tekst: James Worthy. Foto: Ilja Keizer.

Op zijn profielfoto staat Edo op Schiphol. Hij zwaait naar iemand die op reis gaat. Edo gaat niet weg en toch staat hij op Schiphol. Alleen sterke mensen kunnen dat. Edo is ijzersterk. Hij is alleen naar Schiphol gekomen om iemand uit te zwaaien. Als je op de foto klikt, verschijnt er een tekst. “Ik hoef niet per se mee op reis, maar ik kom je sowieso uitzwaaien”, staat er. Dat vind ik jammer. Je hebt mannen die ondoordacht lief zijn en je hebt mannen die opzettelijk en met voorbedachten rade lief zijn. Zachtaardigheid verliest veel van haar waarde als het weloverwogen is. Een engel vliegt het mooist op de momenten dat hij eventjes is vergeten dat hij vleugels heeft.

Handig

Het volgende profiel is van Wilco. Wilco is 71 jaar oud en in de eerste zin van zijn tekst staat dat hij handig is. Ik vind dat lastig, grotendeels omdat ik het niet ben. Wij hadden laatst een lekkage in ons huis en toen kwam er dus een loodgieter langs. Mijn vrouw stond naast de loodgieter die half uit een keukenkastje hing en toen zei ze dit: “Ik heb echt veel respect voor mannen die handig zijn. Waar kom je nog een handige man tegen, weet je wel? Ik kom ze nooit meer tegen.” Ik zat aan de keukentafel een essay te schrijven over de rol van dieren in de Griekse mythologie toen ik de spreekwoordelijke schroevendraaier in mijn rug kreeg gedrukt. Ik ben niet handig. In feite heb ik alleen maar vingers. Sorry, Wilco.

Lief

Kevin is 68 jaar oud en dol op diepzeeduiken. Op de foto ziet Kevin er lief uit. Hij zit met een kleindochter in de zandbak. Hij ziet er echt heel lief uit, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik Kevin een lastige naam vind. Het is gewoon geen naam voor een man van 68, net als dat Jasper geen naam is voor een grote, gespierde hond. Met frisse tegenzin ga ik terug naar het profiel van Edo. De man die je wakker mag maken als je 300 gram Gruyère en 300 gram Emmentaler in een pannetje hebt gekukeld. Edo is ook dol op wielrennen en op schaatsen. Ik heb helemaal niets met wielrennen en schaatsen. Nee, dit gaat hem niet worden.

Favoriete schrijver

De grootste hobby van Edo is ‘gezelligheid’. Zijn favoriete kleur is kreeft en zijn sterrenbeeld is lichtblauw. Lekker scherp, Edo! Zijn favoriete schrijvers zijn Tommy Wieringa, Maartje Wortel en James Worthy. Wacht eens even, die Edo heeft een uitmuntende smaak. Dit is een parel van een man. Edo woont niet in een huis, maar in een oester. Wat een leuke man is dit. En eerlijk is eerlijk, ‘gezelligheid’ is ook mijn allergrootste hobby. Ik stuur een hartje naar Edo en zeg dat er een kans bestaat dat we hem misschien, als de tijd rijp is en de sterren goed staan, over twee jaar bellen. En dat er een kans bestaat dat we hem over drie jaar wakker maken met een soeppan vol gesmolten kaas. Maar we kunnen natuurlijk niets beloven.

Vader

Ik loop naar de boekenkast toe en kijk naar de rouwkaart van mijn vader. Ik wrijf met twee vingers over zijn voorhoofd. Niemand was zo handig als mijn vader. “Over een jaar of vijftig zijn we allemaal weer samen”,  fluister ik tegen het karton. “Bouw jij maar alvast een huis voor ons, ouwe.”

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Tekst: James Worthy. Foto: Ilja Keizer.

Op het netvlies

Ze gaat verder: “Het is de ergste gebeurtenis die je je kan bedenken, want het gaat om je kind. Het sterkt mij enorm dat ik weet dat zoveel mensen aan ons denken, ik weet dat het ‘geen’ controle hebben en het ‘wachten’ je sloopt, dus ik probeer te slapen maar ik krijg het beeld niet van mijn netvlies. Om je kind op de ic te zien liggen met al die infusen en dat grote zuurstofapparaat waar hij nu ineens zo afhankelijk van is en waar de verpleging als ‘maanmannetjes’ druk rondloopt, waar zijn we in hemelsnaam zo totaal onverwachts in beland!”

Positief blijven

Ondanks alles probeert ze optimistisch te blijven: “We blijven positief en het komt vast goed! Ik mocht wel gelijk even op bezoek komen en dat deed ons beiden heel goed. Marvin wordt erg liefdevol opgevangen door alle artsen en verpleegkundigen. Ik ben zo dankbaar dat een ‘vreemde’ zo goed voor mijn kind wil zorgen.”

Longproblemen

Marvin werd vrijdag met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Daar moest hij aan de beademing. Volgens Connie heeft Marvin al van jongs af aan problemen met zijn longen. Daarom volgde hij de coronamaatregelen al die tijd strikt op, maar het vervelende virus heeft hem toch te pakken gekregen.

Connie adopteerde met haar derde man Hans Breukhoven – die in 2017 overleed aan alvleesklierkanker – drie kinderen uit Costa Rica: Shanna, Marvin en Jordy. Tijdens haar tweede huwelijk adopteerde Connie uit Colombia al Constanza.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door ₵Ø₦₦łɆ₴₱Ø₩ɆⱤ (@conniespower)

Als mama in het ziekenhuis werkt in coronatijd: “Soms mochten we geen kusjes geven”

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Bron: Linda. Beeld: BrunoPress.

Op het netvlies

Ze gaat verder: “Het is de ergste gebeurtenis die je je kan bedenken, want het gaat om je kind. Het sterkt mij enorm dat ik weet dat zoveel mensen aan ons denken, ik weet dat het ‘geen’ controle hebben en het ‘wachten’ je sloopt, dus ik probeer te slapen maar ik krijg het beeld niet van mijn netvlies. Om je kind op de ic te zien liggen met al die infusen en dat grote zuurstofapparaat waar hij nu ineens zo afhankelijk van is en waar de verpleging als ‘maanmannetjes’ druk rondloopt, waar zijn we in hemelsnaam zo totaal onverwachts in beland!”

Positief blijven

Ondanks alles probeert ze optimistisch te blijven: “We blijven positief en het komt vast goed! Ik mocht wel gelijk even op bezoek komen en dat deed ons beiden heel goed. Marvin wordt erg liefdevol opgevangen door alle artsen en verpleegkundigen. Ik ben zo dankbaar dat een ‘vreemde’ zo goed voor mijn kind wil zorgen.”

Longproblemen

Marvin werd vrijdag met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Daar moest hij aan de beademing. Volgens Connie heeft Marvin al van jongs af aan problemen met zijn longen. Daarom volgde hij de coronamaatregelen al die tijd strikt op, maar het vervelende virus heeft hem toch te pakken gekregen.

Connie adopteerde met haar derde man Hans Breukhoven – die in 2017 overleed aan alvleesklierkanker – drie kinderen uit Costa Rica: Shanna, Marvin en Jordy. Tijdens haar tweede huwelijk adopteerde Connie uit Colombia al Constanza.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door ₵Ø₦₦łɆ₴₱Ø₩ɆⱤ (@conniespower)

Als mama in het ziekenhuis werkt in coronatijd: “Soms mochten we geen kusjes geven”

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Bron: Linda. Beeld: BrunoPress.