Tweede Vondelingenkamer gaat open
Vrijdag opent in Groningen de tweede vondelingenkamer van Nederland.
‘Het moet niet langer strafbaar zijn om je kind te vondeling te leggen.’
Heel Nederland reageerde geschokt op het nieuws dat er zondagochtend een pasgeboren baby werd gevonden in een ondergrondse vuilcontainer in Amsterdam.
Barbara Muller, oprichter van Beschermde Wieg en het Babyhuis, trekt zich het lot van zulke moeders en kinderen enorm aan. In december 2012 vertelde ze in Libelle al over haar missie.
Wij spraken haar, naar aanleiding van dit vreselijke nieuws, opnieuw. ‘Vrijdag opent de tweede Vondelingenkamer van Nederland in Groningen. In 2015 volgen kamers in Utrecht en Amsterdam.’
Barbara, jij maakt je sterk voor moeders die niet voor hun kindje kunnen zorgen. Hoe is het voor jou om zulk nieuws te horen?
‘Nog steeds loop ik rond met kippenvel op mijn armen. Het is schrijnend dat deze vrouw ervoor koos om haar baby van het leven te beroven. Gelukkig is dit niet gelukt. We mogen het echt een wonder noemen dat er toevallig iemand om vier uur ’s nachts langs die vuilcontainer liep en iets hoorde.’
Had dit drama voorkomen kunnen worden?
‘Dat weet je natuurlijk nooit, maar het had gekund. Hoewel ik er al drie jaar voor strijd, is het nog altijd strafbaar om je kindje te vondeling te leggen, óók als je het achterlaat bij een ziekenhuis of in onze vondelingenkamer.
Ik zou die wet graag anders zien: het moet strafbaar zijn om je kindje te dumpen in bijvoorbeeld een vuilcontainer, maar níet wanneer je het achterlaat in een veilige omgeving.
De politiek vindt het recht op afstammingsvragen echter zwaarder wegen dan het recht op leven. Maar als het kindje nooit zal leven, zal het überhaupt niet weten van wie het afstamt én kan de moeder zich niet meer bedenken.’
Eind 2012 vertelde je ons al over het Babyhuis en de Vondelingenkamer die je aan het oprichten was. Voor welke moeders bieden jullie een plek?
‘We bieden een plek aan vrouwen die niet aan durven te kloppen bij reguliere hulpverleners als Fiom en Jeugdzorg. Dat kan zijn omdat ze zelf slechte ervaringen hebben met deze instanties, omdat ze slachtoffer zijn van incest en zich schamen of bijvoorbeeld illegaal in Nederland verblijven en bang zijn hierdoor teruggestuurd te worden naar het land van herkomst.
In Dordrecht hebben we het Babyhuis, waar ouders hun baby kunnen brengen wanneer ze een adempauze nodig hebben. Hierdoor wordt voorkomen dat een situatie thuis uit de hand loopt en een kind daarvan de dupe wordt. De ouders bezoeken hun kindje iedere dag en kunnen op den duur zelf weer voor hun kind zorgen als ze daar klaar voor zijn.
In Papendrecht én vanaf aanstaande vrijdag ook in Groningen, hebben we Beschermde Wieg kamers (vondelingenkamers). Hier kunnen moeders hun pasgeboren baby brengen als ze er niet voor kunnen zorgen. In een veilige omgeving kunnen ze anoniem afscheid nemen van hun kind. Maar ze kunnen in die kamer ook in contact komen met de Beschermde Wieg moeder die aan de kamer woont om een hulpvraag te stellen. Ook dit mag anoniem.
Daarnaast bieden we preventieve hulp via een live-chat en een telefonische hulplijn.’
Wat zijn je toekomstplannen met de stichtingen?
‘Mijn doel is om in iedere grote stad in Nederland een Babyhuis en Vondelingenkamer te realiseren. Want als je in een benarde situatie zit waarin je niet voor je eigen kindje kunt zorgen, dan is het vaak ook niet mogelijk om een lange reis te maken naar die veilige plek voor je kind. En ieder kind moet een kans krijgen, dat is mijn doel.
Vrijdag opent in Groningen de tweede Vondelingenkamer van Nederland. In 2015 volgen Utrecht en Amsterdam.’
Kind zonder stem
Barbara heeft, na De Babyplanner en Omarm me, een derde een boek geschreven: Kind zonder stem. Hierin vertelt ze over waar ze allemaal tegenaan liep in haar strijd om haar moeder-kind projecten te realiseren. De gehele opbrengst gaat naar De Beschermde Wieg en het Babyhuis.
INTERVIEW: ELSELIEN VAN DIEREN
