Janneke kickte tijdens de lockdown in het geheim af van de drug 3-MMC

Janneke (22) probeerde tijdens de lockdown opnieuw af te kicken van de ‘designerdrug’ 3-MMC. “Mijn ouders zijn niet op de hoogte van mijn verslaving, laat staan van het ‘herstelpad’ dat ik nu bewandel.”
“Ik ben, nee wás, verslaafd aan 3-MMC, een mega verslavende ‘designerdrug’ die – bizar genoeg – vooralsnog legaal is. Inmiddels ben ik anderhalve maand clean, maar makkelijk is het niet; echt iets voor mij om een recovery traject te starten tijdens de lockdown. Tot overmaat van ramp ben ik vorige week positief getest op corona.”
Sprong in het diepe
“Het begon allemaal toen ik ging studeren in Rotterdam, vier jaar geleden. Ik was 18 en achteraf gezien nog te jong, denk ik. Het volgen van een opleiding in de grote stad aan een gigantische onderwijsinstelling ervaarde ik als een sprong in het diepe. Ik voelde me onzeker en een beetje verloren. Toen ik een keer tijdens een feestje cocaïne kreeg aangeboden, merkte ik dat het me zelfverzekerd maakte. Ik dacht: ‘Dit past wel bij mij.'”
Oppepper
“Het startte onschuldig. In eerste instantie ging ik gebruiken om me zeker te voelen. Bijvoorbeeld als ik een presentatie had op school, een toets moest maken, of gewoon op dagen waarop ik me ‘minder’ voelde, bij wijze van oppepper. Maar al gauw merkte ik dat ik niet meer alleen gebruikte voor toetsen, presentaties of op een ‘mindere dag’, maar dat ik íedere dag mijn wekker zette om te gebruiken, zodat ik überhaupt naar school durfde. Want zo voelde het: ik durfde niet meer naar school als ik niet gebruikt had. Toen realiseerde ik me dat ik een probleem had. Ik stopte met mijn opleiding en ging bij mijn ouders wonen.”
Afkicken
“Na een half jaar clean te zijn hervatte ik mijn opleiding. Even leek het goed te gaan, totdat alles weer van voren af aan begon; de prestatiedruk en de verwachtingen van mijn ouders, docenten en vrienden – ik kon er niet mee omgaan. Al gauw ging het opnieuw fout. En toen corona begin 2020 de kop op stak ging het nóg fouter. Aanvankelijk vond ik de lockdown wel prima: die nam wat van de druk weg omdat ik me niet meer hoefde te presenteren op school of met docenten hoefde te praten. Maar het betekende ook: voortaan in mijn eentje op mijn kamer zitten, volledig mijn eigen gang kunnen gaan zonder toezicht van wie dan ook, wat er toe leidde dat ik geen enkele remming meer had.”
Afscheidsbrief
“De laatste keer dat ik gebruikte is nu bijna twee maanden geleden. Het was half december en ik was zo onder invloed dat ik dacht dat ik niet meer wakker zou worden. Toen ik bijkwam kon ik me daar echter niets meer van herinneren. Het is dat ik de volgende dag mijn eigen afscheidsbrief en de afspeellijst voor mijn uitvaart op mijn computer vond. Ik wist: ‘Nu heb ik te veel gebruikt, dit gaat te ver, het loopt uit de hand. Ik besloot acuut om te stoppen en geen drugs meer te halen.”
Avondklok
“Ik ben nu bijna acht weken clean. Op zich heeft deze lockdown wel voordelen; door de avondklok kan ik ’s avonds niet naar buiten om slechte dingen te kopen. En ook het feit dat alcoholverkoop na 20 uur is verboden is niet eens zo slecht voor mij, want als ik heb gedronken is het moeilijker om niet te gebruiken. Aan de andere kant, als ik me rot voel kan ik niet 1, 2, 3 naar iemand toe. Lastig, want de hele tijd thuis zitten is ook maar niets. Op zulke momenten wil ik het liefst gewoon even weg: een andere omgeving, mensen om me heen, een troostende schouder…”
Ouders
“Mijn ouders zijn niet op de hoogte van mijn verslaving, laat staan van het ‘herstelpad’ dat ik nu bewandel. Ik heb vaak genoeg geprobeerd om het ze te vertellen, maar het kwam er niet van. En heel eerlijk, ik weet niet of ik er iets mee zou opschieten. Ik vind het moeilijk om met mijn directe omgeving over mijn problemen te praten.”
Positief
“Een week geleden ben ik positief getest op corona. De eerste dagen voelde ik me zo ziek dat ik geen zin had in drugs. Inmiddels gaat het beter, maar als ik een rondje loop, ben ik uitgeput. En dat is gevaarlijk. Want door de drugs heb ik altijd een soort schijn-controle gehad over hoe ik mij voel: voel ik me rot, dan gebruik ik en voel ik me beter. En nu voel ik mij rot en doet mijn lichaam niet wat ik wil, maar mag ik niet gebruiken. En dat terwijl ik dus wel de trigger voel, ja. Aan de andere kant, als ik dit allemaal heb doorstaan, inclusief lockdown, avondklok, en coronabesmetting, nou, dan moet de rest ook wel lukken, toch? Ik zie het allemaal als een test, en tot nu toe lukt het eigenlijk best aardig.”
De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!
lees ook
Tekst: Paulijn van der Pot. Beeld: Getty Images.