Column: Hans staat op een vegetarische barbecue
Het is najaar. Fijn. Najaar betekent dat ik niet meer naar een buurtbarbecue hoef. Ik hoop zelfs dat de buurtbarbecue van afgelopen weekend de laatste was dit jaar – in elk geval was het de ergste.
Eenmaal gearriveerd, kregen de buurtgenoten van gastvrouw Heleen nadrukkelijk te horen dat het een vegetarische barbecue zou worden, waarop je iedereen zag denken: kunnen we nog weg? Dat kon niet.
Ik laadde mijn plastic bordje vol met vlees dat geen vlees was. Het mocht dan geen vlees zijn, het was wel verschrikkelijk taai. Ik kauwde tot mijn kaken pijn gingen doen. Zo stond ik daar in een kringetje, met vier, vijf mensen, allemaal met kauwende kaken, zodat een gesprek noodgedwongen achterwege bleef.
Daar kwam Heleen: “Lekker toch?”
Iedereen knikte heldhaftig. Dat komt doordat de hele buurt bang is voor Heleen. Als je haar tegenspreekt, vertrekt haar gezicht en begint ze te sputteren en te stamelen – en soms ook te stampvoeten. Dan geef je haar maar gelijk, met de gedachte: de overtreffende trap van sputteren, stamelen en stampvoeten is vast slaan en krabben.
“Neem nu wat sla”, zei ze, als een bevel.
Nog steeds met kauwende kaken deden we sla op het bordje. Het was letterlijk: sla. Niks erop, niks erbij. Voordeel was dat we in dit tempo binnen een halfuur klaar waren, tijd genoeg om later op de avond de plaatselijke snackbar te bezoeken.
“Lekker hè?”, zei Heleen op haar gebruikelijke toon: waag het niet me tegen te spreken. “Het is organische sla.”
Toen deed ik iets doms. Ik zei: “Nee hoor, organische sla glinstert niet.” Her en der viel men stil.
Heleen begon zwaar te hijgen. “Hoe weet jij dat nou?”, zei ze, en elk woord sprak ze minachtend uit.
“Heb ik ergens gelezen”, zei ik bedremmeld.
“Wáár dan?” Ze bevond zich nu op twee centimeter afstand. En ze was vuurrood.
“Weet… ik… niet… meer…”
Ze pakte mijn bordje en mieterde het met sla en al in de container. Ik bleef met lege handen achter, denkend aan een kil, koud najaar. En vooral aan een patatje met en een frikadel speciaal.
Hans Verstraaten is getrouwd. Hij is journalist en columnist voor o.a. Management Team. Lees ook zijn column over zijn opschepperijen of lees een van de andere columns.
