Column: Hans wordt voorgesteld aan de nieuwe vriend van Ellen
Mijn vrouw heeft een vriendin die alweer enkele jaren gescheiden is en sindsdien vriend op vriend heeft. Liefde maakt blind, dat is waar, maar zo vaak Ellen stekeblind op de verkeerde man valt, dat vraagt onderhand om een blindengeleidehond.
Gisteren kwam ze langs met vriend nummer zoveel, zo te zien tien jaar jonger dan zij, maar dat was nog het minste: hij droeg een gescheurde spijkerbroek en afgetrapte gympen (zij als altijd een keurige jurk en schoenen met hakken), had zo te zien zijn lange haar in geen dagen gekamd (bij haar zat elk haartje als altijd weer op zijn plek) en hij keek bijzonder onverschillig, wazig zelfs (zij was als altijd enthousiast).
“Dit is Jim”, zei Ellen, en glom.
Jim zei niks, keek naar zijn gympen. Het was elf uur in de ochtend. Toen ik Jim vroeg wat hij wilde drinken, zei hij: “Bier.”
“Jim is gek op bier”, zei ze, en legde haar hand op zijn hand, die hij daarop schielijk wegtrok, waarop ze zei: “Hij is wel een beetje verlegen, hè, Jim?”
Hij haalde zijn schouders op. Dat deed hij ook toen ik vroeg wat hij deed.
“Jim denkt momenteel na over wat hij wil doen”, zei Ellen, waarna hij haar aankeek met een blik van: heeft iemand jou wat gevraagd? Daarna consumeerde hij zijn bier in circa vijftien seconden.
“Nog een bier?”, vroeg ik.
“Waoha”, mompelde hij, wat, gokte ik, een ‘ja’ was.
“Jim houdt van bier”, zei Ellen.
Nu kwam er voor het eerst een hele zin uit zijn mond: ‘Dat hád je al gezegd.”
“Wat zijn jullie verdere plannen vandaag?”, vroeg mijn vrouw.
“Naar het strand!”, zei haar vriendin, waarna ze Jim voor de zekerheid vroeg: “Toch?”
“Strand?”, zei hij, wat leek neer te komen op: mooi niet.
“Anders blijven we gezellig thuis”, zei Ellen. Mijn vrouw en ik probeerden ons heel hard iets voor te stellen bij de combinatie ‘Jim en gezellig’. Jim zei: “Pfff”, wat ik zo gauw niet wist te vertalen. Toen keek hij naar de boekenkasten en kwam er weer een hele zin: “Heb jij al die boeken gelezen?”
Ik knikte.
“Pfff”, deed hij weer, wat volgens mij in dit geval zo veel betekende als: waar je zin in hebt, zeg.
“We gaan maar weer eens”, zei Ellen. Toen Jim dat hoorde, stond hij meteen op – en weg was hij al, richting voordeur. Ellen keek naar onze stomverbaasde gezichten, zocht naar wat woorden, die ze ook vond: “Wat een lieverdje, hè?”
Hans Verstraaten is getrouwd. Hij is journalist en columnist voor o.a.
Management Team. Lees ook zijn column over een riekende collega of lees een
van de andere columns.
