Els – Wie is er bang?
Ik ben altijd wel ergens bang voor, vrees ik. Bang voor invoegen op de snelweg, slangen, water in mijn ogen, films waarin een kind wordt vermoord, gips happen bij de tandarts, dat de hel bestaat, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Een angst die mijn leven nog het meest beheerst, is mijn angst voor roltrappen, want daar heb je er zo veel van. Ik zweet vooral peentjes als ik bovenaan sta en mijn voet op de eerste trede moet zetten om naar beneden te gaan. Dan voel ik dat mijn bovenlijf naar voren helt en de rest van mijn lijf meesleurt de afgrond in. En dan zie ik mezelf al beneden liggen, een bloederig tafereel. Dus neem ik liever de lift of de trap.
Volgens cognitief wetenschapper Jerry Fodor hangt de beleving van angst samen met hoe mannen en vrouwen zijn opgevoed. Omdat vrouwen over het algemeen afhankelijker, minder assertief, emotioneler, passiever en meer risicovermijdend zijn dan mannen, zijn ze vatbaarder voor angst. Zou dat echt zo zijn? Dat je zelden angstige mannen spreekt, komt natuurlijk ook omdat mannen, mannelijk als ze zijn, daar liever niet voor uitkomen, denk ik dan.
Gelukkig is bijna elke irreële angst te overwinnen, dus ook roltrapangst. Een ervaringsdeskundige raadde me aan om gewoon eens een roltrap te némen. En dan nog eens, en nog eens. Als je 1.000 keer veilig beneden bent gekomen – en dat kan, want hoe vaak lees je in de krant dat iemand van een roltrap is gestort – dan hoef je echt de 1.001e keer niet bang te zijn dat je alsnog verongelukt. Ik heb er inmiddels zo’n vijftig getrotseerd en ik leef nog. So far, so good.
Het zou mij enorm tot steun zijn te weten dat ik niet de enige angsthaas ben. De Libelle-lezeressen die ik ken, komen op mij over als sterke, dappere vrouwen. Maar toe, jullie hebben toch ook wel een ridicule angst of fobie die jullie liever kwijt dan rijk zijn?
Els is deze week in Stockholm. De kans dat zij jullie reacties beantwoordt, is zeer gering.
Els Meijers
