Zolang je elkaar niet spreekt en ziet, speelt het niet, maar als je dan ineens oog in oog staat, schiet het toch weer even door je hoofd. En je weet… wij hebben iets gedeeld, maar dat is nu weg. Heel soms vind je een nieuwe vorm, als in vriendschap, maar vaker toch is de ultieme  verwijdering het beste. Er zit wrok, verwijt, verdriet en zodra je dat verwerkt hebt, is er eigenlijk niets meer over.

Behalve dan dat schokje als je elkaar per ongeluk tegen het lijf loopt. Zijn ex tegenkomen. Ook ongemakkelijk. Vooral als het zijn grootste ex is. Zijn eerste-liefde-ex. De ex met de schattige naam. De ex voor wie hij gedichtjes schreef in de trant van: ‘Je ligt als een vosje opgerold in mijn bed. Oh, wat verlang ik ernaar om naast je te kruipen.’ De ex om wie hij gehuild heeft, terwijl ik hem nog nooit heb zien huilen. Die ex. Niet dat ik me (nog) bedreigd voel door die ex, maar het is toch een momentje: haar tegenkomen. Vooral omdat ik niet begrijp hoe zij en hij, terwijl hij en ik nu. Zo’n totaal ander type. Ik zie geen enkele overeenkomst.

Maar goed. We kwamen haar dus tegen bij de fietsenstalling op het station. Het was  onhandigheid ten top. Zij kon er nog net uitpersen: “Hoe is het met de bruiloft?” en hij wist niks anders te zeggen dan: “En waar ga jij naar toe?” Toen viel het stil. Er was niks meer te zeggen blijkbaar.

De ex-geliefden keken wat bedremmeld naar elkaar en de stilte rekte zich meer en meer uit. Waar ik normaal niet de beroerdste ben om op zo’n moment in te springen en Reinier te redden, heb ik nu niets gedaan. Ik morrelde aan mijn fiets, keek naar wat er voor mijn ogen geschiedde en zei, na een paar minuten: “Zullen we maar gaan?”

Thuis aangekomen kon ik het toch niet laten om op te merken dat het wel een erg zwijgzame ontmoeting was geweest. “Tja”, zei Reinier, “ik had verwacht dat jij me wel zou redden. Dat doe je altijd!” Ik schaamde me een beetje voor mijn kinderachtige gedrag, maar ik weet: de volgende keer doe ik het weer niet.  Normaal zou ik Reinier redden, maar deze keer deed ik niets!

Door corona gaan een hoop mensen wekelijks de hort op, en dan het liefst naar mooie plekjes in de natuur. Geef ze eens ongelijk, want veel andere opties zijn er niet. Maar boswachters maken zich zorgen om het broedseizoen van de dieren vanwege de drukte in de natuur. 

Kraamkamer van Moeder Natuur

Om de recreanten duidelijk te maken dat ze een beetje rustig aan moeten doen, hebben boswachters spandoeken opgehangen met de tekst: Welkom in de kraamkamer van Moeder Natuur. Maart is namelijk hét broedmoment van de dieren. De dieren zoeken plekken om zich te nestelen, te broeden en te baren. Maar door de drukte kan het zijn dat bijvoorbeeld vogels hier geen rustig plekje voor kunnen vinden. Als zij steeds moeten vluchten, dan komen de eitjes niet uit.

Maar ook planten en bomen vormen nu nieuwe knoppen en lopen weer uit. Er zijn wandelaars en fietsers die dwars door natuurgebieden trekken, en dat kan juist in deze periode extra veel schade aanrichten. Een hoop mensen willen zich wel aan de regels houden, maar in de praktijk gaat dat toch net even anders. Zo lopen er honden los waar dit niet mag, of wordt er heel veel afval achtergelaten in de natuur. En dat is schadelijk, legt boswachter bij Staatsbosbeheer Corien Koreman uit.

Wat extra ruimte in ons huis kunnen we natuurlijk allemaal wel gebruiken, maar wat zou je doen als je er plotseling achterkomt dat er een heel appartement achter de badkamerspiegel te vinden is? De 26-jarige Samantha Hartsoe deed deze bijzondere ontdekking in haar badkamer én deelde alles op Tiktok. 

New York

Samantha woont met haar huisgenoten in een appartement in New York. Ze vonden het al langere tijd vreemd dat het steeds zo ontzettend koud was in de badkamer, ondanks dat er geen koude lucht uit de roosters kwam. In het eerste Tiktok-filmpje laat ze zien dat er een briesje in de badkamer staat: haar haar beweegt door deze koude ‘tocht’.

@samanthartsoeseriously never would I have expected to find this… and I documented all of it #mystery #fyp #nyc #secret #foryou #apartment #storytime♬ Mysterious – Andreas Scherren

Badkamerspiegel

Hoewel we al even van de lente hebben kunnen proeven, kunnen we komende week toch weer heel andere weersomstandigheden verwachten. De zon maakt (helaas) plaats voor een hoop wolken, mét de bijkomende regen. Haal die regenjas maar weer uit de kast, dus. 

Vanaf woensdag zal het zelfs herfstachtig aanvoelen.

Regen

Boeren en natuurorganisaties zullen hier blij mee zijn, want er is vanaf woensdag flink wat regen voorspelt. En dat zal komen in combinatie met harde wind, het lentegevoel zal komende week weer even ver te zoeken zijn. Vanaf maandag zal het weer omslaan, verwacht meteoroloog Philippe Schambergen van Buienradar. Hij vertelt: “In de avond gaat het regenen, maar daar zullen veel mensen door de avondklok weinig last van hebben.” Ook voorspelt hij dat het dan nog wel mee zal vallen met de wind.

Dinsdag krijgen we nog wat zon en wordt het een ‘aardig dagje’ wat het weer betreft. Hier en daar een bui, maar meer dan dat zal het niet worden.

Het is je vast geen onbekend fenomeen: je hebt een hele kledingkast vol leuke kleding, maar alsnog het gevoel dat je níks hebt om aan te trekken. Soms zijn er gewoon van die dagen dat niks je zint. Om te onderzoeken hoe lang de vrouw deze gevoelens gemiddeld ervaart, zette het Britse warenhuis Matalan een onderzoek op poten.

En de uitkomst van het onderzoek is op z’n zachts gezegd confronterend te noemen.

Brits onderzoek

Het onderzoek werd uitgevoerd om uit te zoeken hoe de gemiddelde Britse vrouw haar leven indeelt. Waar spendeert ze veel tijd aan, en wat kost haar nauwelijks tijd, moeite en energie? Aan het onderzoek deden 1500 Britse vrouwen mee. En wat bleek? De gemiddelde vrouw staat tijdens haar leven in totaal 287 dagen voor haar kledingkast, op jacht naar een outfit.