Reinier heeft een klein hoofd. Ik heb een groot hoofd. Dit leidt vooral tot problemen wanneer wij een ‘kijk-eens-wat-zijn-we-toch-een-schattig-stel-foto’ willen maken. Dan wordt namelijk akelig duidelijk hoe uit verhouding onze hoofden zijn (maat watermeloen tegenover zijn maat… mango). Na zo’n foto volgt altijd een lang, lang fotoloos tijdperk.

Er zijn echter momenten dat onze hoofden naast elkaar minder van grootte lijken te verschillen en dat is wanneer Reinier zijn haar laat groeien. Mijn man heeft namelijk geweldige krullen en als hij een fijne bos heeft dan lijkt zijn hoofd groter. Helaas is het zo dat Reinier gruwt van te lang haar en de lengte die mij goed uitkomt, bevalt hem helemaal niet. Hij laat het dus altijd korter knippen dan ik leuk vind.

Telkens weer zeg ik: “Klein stukje, hoor, Reinier. Je moet zeggen dat ze er niet te veel vanaf moet halen” en telkens komt hij terug met een in mijn ogen te kort koppie (waarmee ik zeker vijf weken niet op welke foto dan ook wil staan.)

Laatst werd het echter zelfs Reinier te erg. Hoe dit kan, is me nog steeds een raadsel, maar goed… Hij belde me lichtelijk in paniek op dat het HELEMAAL MIS was gegaan bij de kapper. Ik, die inmiddels gewend ben aan zijn te korte kapsel, probeerde hem nog te sussen met opmerkingen als:  “het zal allemaal wel meevallen” en “het groeit vanzelf weer aan”, maar toen stuurde mijn geliefde een foto van hoe hij eruitzag. Het was werkelijk geen gezicht. Geen krul meer te vinden op zijn schattige koppie. Het was het kapsel dat nog net zonder tondeuse kan worden geknipt. Kort. Korter. Kortst.

Ik belde hem en kon van verbijstering niks uitbrengen. Reinier begon dus maar met praten. “Het is erg, hè?” “Ja”, antwoordde ik. “Ik kan er niets anders van maken.” En toen boos: “Hoe kon je dit nou laten gebeuren? Ben je tijdens het knippen in slaap gevallen of zo?” “Ik denk dat de kapster zich vergist heeft”, probeerde hij nog ter verdediging. “Dat kon je dan toch zéggen?” “Nee, dat durfde ik niet. Toen was ze al klaar.”

Ik zweeg wederom. Reinier wist dat ik aan onze vakantie, die in het verschiet lag, dacht. “Nu wil je op Lesbos zeker niet met me op de foto?”, vroeg hij timide.

Lees ook Femke haar vorige column of een verhaal van een van de andere columnisten

Het is je vast geen onbekend fenomeen: je hebt een hele kledingkast vol leuke kleding, maar alsnog het gevoel dat je níks hebt om aan te trekken. Soms zijn er gewoon van die dagen dat niks je zint. Om te onderzoeken hoe lang de vrouw deze gevoelens gemiddeld ervaart, zette het Britse warenhuis Matalan een onderzoek op poten.

En de uitkomst van het onderzoek is op z’n zachts gezegd confronterend te noemen.

Brits onderzoek

Het onderzoek werd uitgevoerd om uit te zoeken hoe de gemiddelde Britse vrouw haar leven indeelt. Waar spendeert ze veel tijd aan, en wat kost haar nauwelijks tijd, moeite en energie? Aan het onderzoek deden 1500 Britse vrouwen mee. En wat bleek? De gemiddelde vrouw staat tijdens haar leven in totaal 287 dagen voor haar kledingkast, op jacht naar een outfit.

Terwijl de avondklok naar verwachting tot eind maart blijft, zouden de terrassen wél sneller moeten en kunnen openen. Dat oppert viroloog Menno de Jong, in een poging samenscholing en grote drukte in parken tegen te gaan.

Dit zegt de viroloog van het Amsterdam UMC en lid van het Outbreak Management Team tegen AT5.

Overvolle parken

Met de plotselinge hogere temperaturen van afgelopen weken zaten de parken stampvol. Vooral in het Amsterdamse Vondelpark waren de grasvelden afgeladen met zonaanbidders, waardoor er meerdere malen ingegrepen moest worden. Om dergelijke samenscholingspraktijken tegen te gaan, noemt Menno de Jong het openen van de terrassen als optie.

Terrassen openen

Vanuit de horeca klonk dit geluid als eerste. Meerdere horeca-eigenaren opperden dat het openen van hun terrassen de te grote drukte in parken zou kunnen verhelpen. Menno de Jong snapt en deelt deze gedachtegang. “Je zou kunnen zeggen dat, als er een garantie zou zijn dat het openen van de terrassen zou leiden tot minder samenscholen op bijvoorbeeld het Museumplein en het Vondelpark, dat het dan misschien een heel goed effect heeft. Als de terrassen ook goed gereguleerd zijn qua afstand, dan zou ik er voorstander van zijn. Ik weet niet of die garantie er is.”

De spuigaten uit

Hij benadrukt dat versoepelingen met het oog op de cijfers echter niet direct aan te raden zijn, maar met het oog op de samenleving wel. “Je kijkt ook naar de samenleving. Dan is er wel reden voor meer versoepelingen. Het is altijd een afwegingen tussen risico’s. Het is wel iets waar we heel goed naar moeten kijken dat het niet de spuigaten uit gaat lopen”, aldus de viroloog.

Met het mooie weer komen hooikoortsklachten weer opzetten. Zó herken je het verschil tussen hooikoorts en corona:

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Bron: Metronieuws. AT5. Beeld: Getty

Het was een bewogen week voor Peter Heerschop. Op dezelfde dag verloor hij zijn goede vriend en collega Jeroen van Merwijk, en overleed ook zijn moeder. In De week van Peter op radio 538 brengt de cabaretier daarom een eerbetoon aan beide dierbaren, wat voor heel wat emoties zorgt in de radiostudio.

In de Radio 538 Ochtendshow schuift Peter Heerschop iedere vrijdag aan, om met een column het nieuws van de week te bespreken. De ene keer gaat dit gepaard met een lach, de andere keer met een traan.

Groot verlies

Jeroen van Merwijk overleed woensdag aan de gevolgen van darmkanker. Een groot verlies voor Nederland en voor Peter Heerschop, die goed bevriend was met de cabaretier. Maar op de dag dat hij te horen kreeg dat Jeroen overleden was, belde zijn zus. Ze had verdrietig nieuws. Wat bleek? Hun moeder was ook overleden.

Marc-Marie Huijbregts en Aaf Brandt Corstius geven in hun gezamenlijke podcast hun ongezouten mening over de meest uiteenlopende zaken. In de recentste aflevering bespreken ze ouder worden, en daar heeft Marc-Marie een bijzondere kijk op.

De theatermakers en schrijvers verwonderen zich over alledaagse dingen, en die verwonderingen bespreken ze in hun podcast. De titel is dan ook simpelweg ‘Marc-Marie & Aaf Vinden Iets’.

Ouder worden

Eerder bespraken Marc-Marie en Aaf al andere spraakmakende onderwerpen, waaronder ‘Mediums’, ‘Beleg’, en ‘Logeren’, maar ditmaal vindt het tweetal van alles over ouder worden. Je ontkomt er niet aan, dat staat als een huis boven water. Marc-Marie stelt dat hij met zijn 56 jaar niet meer jong kan sterven. “Die gedachte had ik toen ik 55 werd. Vroeg sterven, dat kan niet meer.”