Op het werk heb ik een collega die af en toe een rode, ribfluwelen broek draagt. Die broek is ook nog te kort, maar zoals mijn moeder altijd zei: laten we de dingen niet nog ingewikkelder maken dan ze al zijn, dus richt ik me vooral op het rode, ribfluwelen van het ding. Wie als man een rode, ribfluwelen broek draagt, die loopt voor gek, dat is nou eenmaal zo. Je draagt zo’n broek en meteen denken mensen dat je in de zomer vast ook witte sokken draagt en ’s avond stiekem je suikerzakjesverzameling van vroeger doorneemt terwijl je een pijpje stopt.

Het is alles bij elkaar best erg. En niemand doet er wat aan! Te beginnen met zijn vrouw. Waarom zegt die niet een keertje vol empathie dat die broek niet kan, waarna ze die broek in de kliko stopt en haar man lief toelacht: ‘Probleem opgelost!’ Maar wie weet, draagt ze zelf gifgroene, geruite leggings. Collega’s doen ook niks. Ja, die noemen hem De Broek. ‘Zeg, zou De Broek ook niet aanwezig zijn bij deze meeting?’ ‘Heb jij op dit project al input gekregen van De Broek?’ Komt De Broek voorbij, dan zegt niemand wat. Is hij uit zicht, dan begint iedereen te proesten. Soms grijp ik in: ‘Hoor eens mensen, het is maar een broek en hij kan er ook niets aan doen.’ O zo vaak proest ik mee. Ja, ik verkeer intussen in zware gewetensnood. Want ik kan wel zaniken over die vrouw en die collega’s, maar zelf doe ik ook niks.

Hé, hoe moeilijk kan het zijn om een collega mee te delen dat een rode, ribfluwelen broek dragen geen succes is? Héél moeilijk. Ik zie het al voor me, over een jaar of twintig. In het bejaardenhuis krijg ik de kleinkinderen op bezoek en het gesprek komt op al die dingen in je leven die je ‘vergat’ te doen. En opeens gaat het over die man in die rode, ribfluwelen broek en dat niemand wat deed. Hoe hij in een isolement terechtkwam, aan de drank raakte en op een ochtend gevonden werd, in die broek, morsdood… ‘En u opa, deed u iets?’ vragen de kleinkinderen. ‘Nee jongens, opa keek ook de andere kant op.’

Dat neem ik De Broek dan eigenlijk ook nog kwalijk: hij heeft toch maar mooi nu al mijn oude dag verpest.

Precies een jaar geleden werd bij een Nederlandse patiënt voor het eerst het coronavirus vastgesteld. Tijd om terug te blikken én vooruit te kijken.  

In maart 2020 sprak Libelle met Marion Vaes-Jacobs (64). Zij was een van de eerste personen die besmet raakte met virus. Er was toen nog vrij weinig over bekend en de testen waren schaars. Momenteel gaat het goed met haar, maar dit heeft lang geduurd. Vanwege de klachten duur het maar liefst vier maanden tot ze weer aan het werk kon. Pas sinds januari voelt ze zich weer de oude. In dit nieuwe interview blikt ze terug op deze heftige tijd.

Toekomst

En Marion is duidelijk niet de enige, want iedere dag hebben duizenden mensen met het virus te maken. Kortom: een jaar na de eerste besmetting zijn we nog steeds niet van covid-19 af. NOS ging daarom in gesprek met verschillende wetenschappers over hoe zij de toekomst voor zich zien. Zal corona ooit weggaan?

Endemisch

De wetenschappers zijn het allemaal met elkaar eens: nee, het coronavirus zal nooit meer helemaal weggaan. Dit is niet reëel gezien het aantal nieuwe infecties en mutaties. “Het virus zal wereldwijd blijven circuleren en dus terugkomen”, zegt microbioloog Marc Bonten. Dit wordt ook wel endemisch genoemd en betekent eigenlijk dat iedereen ermee in aanraking komt en gedeeltelijke afweer zal kunnen opbouwen. Hierdoor nemen de effecten mogelijk af, waardoor de klachten ook minder worden.

Soms een piek

Mocht het virus seizoensgebonden zijn, zoals bij influenza, dan wordt dit epidemisch genoemd. In dat geval krijgen we volgens epidemioloog Frits Rosendaal ieder jaar te maken met een golfje. “Vanwege de toenemende immuniteit zullen we er ieder seizoen minder last van hebben. In slechte jaren zal het virus, net als bij griep, tot pieken leiden”, stelt microbioloog Andreas Voss.

Lage weerstand

De effecten van het virus kunnen de komende jaren misschien in ernst afnemen, maar er zullen altijd mensen zijn die corona krijgen. “Vooral mensen met een verlaagde weerstand, als secundaire ziekte. Een kankerpatiënt die ook covid-19 krijgt of een hartinfarct door Sars-CoV-2. En soms een uitbraak, vooral in instellingen met groepen heel vatbare mensen”, zegt microbioloog Alex Friedrich.

Vaccin

Vaccins zouden een oplossing kunnen bieden, maar hoe dat precies gaat uitpakken is volgens de wetenschappers nog niet helemaal duidelijk. Zo is nog niet bekend of we ieder jaar opnieuw ingeënt moeten worden. De vaccins zijn zo nieuw dat niemand weet hoe lang ze beschermen tegen het virus. Volgens immunoloog Dimitri Diavatopoulos kan het zijn dat er te zijner tijd ‘boostervaccinaties’ nodig zijn. Dit zijn een soort herhalingsprikken, net zoals met andere vaccins. “Maar dat dit jaarlijks nodig is, lijkt mij eerlijk gezegd onwaarschijnlijk.”

Vragen over het coronavaccin? Dokter Rutger geeft antwoord:

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Bron: NOS. Beeld: Getty Images

Wil jij je haren graag een klein beetje meer slag geven, maar heb je geen zin om hier heel veel moeite voor te doen? Dan hebben wij goed nieuws voor je: er is namelijk een heel makkelijke manier om van die prachtige beachy waves bij jezelf te maken.

En het fijne is: werkelijk íedereen kan deze beachy waves maken.

Makkelijke methode

Er zijn tegenwoordig natuurlijk genoeg haartools waarmee je beachy waves kunt maken zoals wafeltangen of krultangen, maar de hitte die van deze apparaten afkomt is echt niet goed voor je haar. Nu zou je natuurlijk ook je haar kunnen invlechten om je haar een mooie slag te geven, maar niet iedereen is hier even goed in. En dat hoeft ook helemaal niet, want wij kwamen een krulmethode tegen die werkelijk íedereen onder de knie kan krijgen.

Voor Chantal Janzen heeft de lockdown ook iets positiefs gebracht. In een interview in ‘Vrouw’ geeft ze namelijk toe dat ze sinds de lockdown is gestopt met behandelingen en prikjes in haar gezicht en dat ze daar eigenlijk heel blij mee is.

Het heeft namelijk een positieve invloed op haar zelfbeeld: “Eerlijk gezegd vind ik mezelf er nu veel beter uitzien, ook al heb ik nu meer rimpels en die deuk,” zo vertelt Chantal.

Verwijderen van moedervlekje

Met die ‘rimpels en die deuk’ doelt ze op een moedervlekje die ze een tijdje geleden liet weghalen. “Op een gegeven moment heb ik een moedervlekje op mijn wang laten weghalen dat van kleur begon te veranderen,” zo vertelt ze. De ingreep liet volgens haar de nodige sporen na. “Er bleef een deukje achter en ik dacht: dat zie je op beeld. Ik kreeg het advies om het op te vullen, maar dan moet je dus ook meteen je andere wang doen.”

Na bijna een jaar in de verkoop te hebben gestaan, is het Franse kasteel van de familie Meiland eindelijk (onder voorbehoud) verkocht. De koper van het kasteel is een Nederlander, zo vertelde de Meilandjes vrijdag aan tafel bij Jinek.

“We hebben vanmorgen de handtekening gezet,” zo laat Erica weten. De Meilandjes zijn ontzettend opgelucht, al willen ze nog niet te vroeg juichen. “Ik vind dat het pas echt is als het echt verkocht is,” aldus Erica.

Moeilijk te verkopen

Chateau Meiland, dat eigenlijk ‘Chateau Marillaux’ heet, was meerdere seizoenen het decor voor de realityserie van de Meilandjes. Het kasteel stond sinds vorig juni te koop, maar door de coronacrisis wilde de verkoop niet echt vlotten. Waar de familie in eerste instantie nog 1,25 miljoen euro voor het kasteel vroeg, werd de prijs uiteindelijk verlaagd naar 998.000 euro. De Meilandjes vertrokken weer naar Nederland waar ze een boerderij in Hengelo kochten. Helaas hebben ze hier niet lang van kunnen genieten: nadat de woning helemaal verbouwd was, kregen ze problemen met het bestemmingsplan en moesten ze vertrekken.