Redactieblog - In de bakfiets
Donderdag is mijn vaste vrije dag en ben ik met mijn dochtertje (2,5) en zoontje (1/2) thuis. Nou ja, thuis… Het liefst zou ik thuis blijven of met ze naar de speeltuin, maar negen van de tien keer heb ik een TO DO-lijstje af te werken en stop ik ze in de bakfiets waarna we Amsterdam door crossen.
Zo ook vorige week donderdag. Mijn zusje trouwde dat weekend, we hadden ’s avonds een diner, ik had nog een ring nodig, eigenlijk een jurkje voor die avond, ik moest boodschappen doen, naar de stomerij en nog een cadeautje kopen. Dus hupsakee: kinderen in de bakfiets en we gingen op pad.
De ervaring leert dat ik ze max twee keer zonder morren in en uit de bakfiets krijg, dus ik koos twee strategische plekken uit om de fiets te parkeren. Nadat we al vier winkels hadden gezien en ik in een leuke winkel op de Amstelveensweg een jurkje had gepast dat heel mooi, maar nét te kort was, was de koek op en besloot ik nog even boodschappen te doen bij Albert Heijn en huiswaarts te keren.
Terwijl ik bepakt en bezakt de Albert Heijn kwam uitlopen, stond er een auto van de groenvoorziening op de stoep geparkeerd met daarin twee goedlachse Antillianen die een keiharde beat aan hadden. Saar bleef stil staan en begon heel zachtjes met haar heupen te wiegen, daarop zetten de mannen de muziek nog harder en was het feest compleet. Het beeld was fantastisch: die auto met die rap, dat kleine meisje dat soepel meewiegde, de breed lachende Antillianen en gniffelende voorbijgangers.
Toen het nummer voorbij was en ik de hele boel weer in de bakfiets had gekregen, stormde de vrouw van de kledingwinkel naar buiten en riep dat ze toch nog mijn ideale jurk had gevonden. Superlief natuurlijk, maar ik vertelde haar dat ik net alles had ingeladen, het maximum van twee keer in en uit de bakfiets had bereikt en hoognodig naar huis moest. Niet voor een gat te vangen, nodigde ze mij uit om met bakfiets en al de winkel in te rijden. Dus terwijl zij Saar zoet hield met een paar tumtummetjes en gekke bekken trok naar Just, kon ik achter de bakfiets in de winkel snel het jurkje passen.
Het jurkje was het helaas niet helemaal, maar met een glimlach fietste ik terug naar huis. De ochtend waar ik wat tegenop had gezien, werd een heel leuke ochtend!
Lonneke Zuure
Projectcoördinator Libelle Zomerweek
Lees meer leuke redactieblogs en columns.
