Interview – Bram van der Vlugt
U bent 25 jaar de vaste raadgever van Sinterklaas geweest in televisie-aangelegenheden. Waarom hebt u nú dit boek geschreven?
“Ik heb jarenlang van alles en nog wat afgewezen omdat ik niet over Sinterklaas wilde praten. Maar ik heb vijfentwintig jaar zo dicht bij hem gezeten dat ik wel een kijkje achter de schermen wilde geven.”
Wat vindt Sinterklaas ervan?
“Nou, dat weet ik eigenlijk niet, ik heb het niet met hem overlegd en als je het boek heel goed leest, dan merk je ook wel dat die identiteiten door elkaar heen lopen. Soms weet ik ook niet goed meer wie er aan het woord is. Dat is een beetje koketteren maar het is ook waar. Ik heb wel eens gezegd dat ik de luis in de baard van Sinterklaas ben.”
De adviseur van Sinterklaas is met pensioen. En u? U ook?
“Nee! Ik heb 25 jaar zó dicht bij Sinterklaas mogen staan, maar op een gegeven moment is het klaar. Sinterklaas heeft nu een nieuwe adviseur en ik sta nog steeds op het toneel. Het is fysiek zwaar om Sinterklaas te zijn. Je bent de hele dag in functie, met een baard en een mijter en dan zeggen zelfs de mensen in de studio opeens ‘u’ tegen je, ze praten immers met Sinterklaas. Het is streng verboden om beelden te maken van Sinterklaas als hij zich aankleedt. En met dit boek kan ik als raadgever tóch stiekeme dingen vertellen…”
Hebt u de foto’s in het boek zelf uitgekozen?
“Wel de foto’s waar ik zelf op sta. Hoewel, niet ik hè, Ebru, maar Sinterklaas! Je moet ons potverdikkie wel uitelkaar houden!”
Excuus! Weet u waarom er gedichten geschreven worden bij Sinterklaascadeautjes?
“Ik weet veel over eten en drinken en marsepein en taaitaai, maar ik weet niet waar de dichttraditie vandaan komt. Bij Sinterklaas hoort een surprise of een gedicht, er is een spelelement. Bij ons thuis is het streng verboden om een cadeau zonder gedicht te geven. Al is het tweeregelig, er móet een gedicht bij. Anders gooi je het maar onder de kerstboom.”
Hoe viert u zelf Sinterklaas?
“O, dat is bij ons verschrikkelijk, wij vieren het met kinderen en aanhang. Iedereen komt bij ons op 5 december – dat kon vroeger nog wel eens een dagje schelen – en dan zijn er manden vol cadeaus bij de haard. Wij trekken nooit lootjes dus er zijn altijd veel te veel cadeaus voor iedereen. Echt vreselijk! Maar veel erger nog is dat Sinterklaas nogal ‘ns een live tv-optredens had op 5 december, soms tot half elf of later en dan kwam ik pas tegen twaalf uur thuis. En dan moesten we nog beginnen aan pakjesavond! Dan kon het wel tot vijf uur ’s ochtends duren.
Vorig jaar bent u op 5 december nogal verrast toch?
“Ja… Als vaste raadgever van Sinterklaas in televisie-aangelegen had ik vorig jaar mijn laatste Sinterklaas gedaan en kwam ik braaf om zes uur thuis. Voor de verandering eens en keer op tijd! We gingen bij de haard zitten, de manden met cadeautjes werden buitengezet en het was wachten tot iemand zou opstaan om naar de wc te gaan. Die moet dan aan de bel trekken, dat is het ritueel. Iedereen zit bij de haard en ineens wordt er enorm gebeld en geklopt. Dus ik doe de deur open, staat daar Wegwijspiet met een kaart in zijn hand. Hij was de weg kwijt! ‘Kom maar even binnen’, zei ik, nou ja, het is 5 december hè? En er wordt weer geklopt en weer en de een na de andere Piet van het Sinterklaasjournaal kwam binnen. Uiteindelijk ontbrak alleen Sinterklaas nog. En verdomd! Die kwam ook nog, helemaal speciaal voor mijn 25 jarig jubileum! Mijn hele gezin wist ervan, dus er waren hapjes en drankjes, maar hoe vind je dat? Zomaar zeven, acht Pieten en Sinterklaas die op hun eigen pakjesavond naar mij toe zijn gekomen! Ik heb tranen met tuiten geweend. Oudemannentranen. De een had een nog mooier en liever vers dan de ander, ik was er echt stuk van.”
Hoe is het om over die periode te praten?
“Hartstikke leuk. Niet zo moeilijk, dat staat ook in het boek… Nou ja, jij bent de eerste tegen wie ik het vertel maar ik wil er wel graag over praten. Ik ben vijfentwintig jaar raadgever geweest en ben ermee opgehouden toen ik vijftig jaar aan het toneel was. De helft van mijn toneeltijd ben ik met Sinterklaas geweest.”
Ik kan me voorstellen dat dat heftig was, toneelspelen en adviseur tegelijk zijn.
“Nou ja, de mensen die in de zaal bij de toneelvoorstelling hebben er niets mee te maken dat je overdag Sinterklaas was. En de hele Sinterklaasentourage heeft er niets mee te maken dat je de avond ervoor nog op het toneel hebt gestaan en pas na middennacht thuis bent gekomen. Ik ben in 2001 gestopt met het aannemen van rollen in de periode tussen september en december.”U was 52 toen u begon met Sinterklaas…
“Naarmate ik ouder werd, ging ik steeds meer op Sinterklaas lijken, ook fysiek. Dat was wel fijn natuurlijk, je kunt niet oud genoeg zijn en als ik het fysiek aan zou kunnen, had ik het nog wel 25 jaar kunnen volhouden. Nou ja, dan ben ik 103. Ik woon op het boerenland, als je daar zegt dat je oud wordt, antwoordt de boer ‘het is te hopen’. Ik kan nog denken, praten en lopen; al mijn kwalen zitten verstopt. Maar als je 35x per jaar wilt Sinterklazen met allemaal jonge mensen die veel meer energie hebben en waar het productietempo op is afgesteld, dan wordt het wel veel na 25 jaar.”
Nog één vraag: wat vond Sinterklaas ervan om in Carré te staan?
“Sinterklaas kwam met een zak vol gouden en platina platen Carré in om die aan Guus Meeuwis uit te reiken. De trapjes en de treden waren een probleem voor het paard, maar Sint is samen met mijn vrouw als Piet midden in een lied via het middenpad binnengekomen. Guus wist natuurlijk van niets. Iedereen zong ‘Sinterklaasje, kom maar binnen met je knecht’, het was echt fantastisch! Alle sinterklaasgrappen gingen erin als koek. Na afloop liep ik met mijn vrouw over de Amstel en ze zei: ‘Hebben we toch maar samen in Carré gestaan, jij en ik!’ Het was een unieke belevenis.”
Win Sinterklaas bestaat!
Bram van der Vlugt geeft ons in het nieuwe boek Sinterklaas bestaat! door middel van foto’s en nooit vertelde verhalen een kijkje in het leven van de Sint. Wij mogen 10 exemplaren weggeven. Vul snel het winformulier in. Deze actie loopt tot 29 november 2012.
Bekijk ook andere winacties op libelle.nl/winnen