Marelle – Een oude haas

Het mooie weer vraagt me elke dag of ik naar buiten kom. Om een wandeling maken. Of mijn fiets te pakken. Maar hoe voelt het als je wordt ingehaald door… een oude haas?
Ik ben onderweg naar het station, lekker op de fiets. Ik heb een tochtje van acht kilometer voor de boeg. Mooi weer. Flink vaartje. Mijn lijf heeft er zin in, en ik ook. Tot een man van dik in de tachtig, scheefgezakt op het zadel, mij met een noodvaart voorbijfietst. Ja, echt! Ik ga direct wat rechterop zitten, vergeet te trappen, en kijk de man verbouwereerd na. Ik ben ineens gedegradeerd tot een schildpad, qua snelheid dan.
Het is me al veel vaker overkomen dat oudjes me fluitend passeren. Hun pet diep over de ogen, hun fiets op standje drie. En toch duurt het elke keer even, voordat ik me realiseer dat ze een elektrisch hulpje hebben. Dus dat het wel oude hazen zijn, maar dan elektrisch.
Pas als de man al een heel stuk voor me rijdt, breekt mijn glimlach door. Wat een mooie uitvinding. Deze man kan weer overal heen. Ook mijn moeder fietst weer, en heuvelop heeft ze hulp van dat elektrische motortje. Hierdoor is ze weer in staat om een prachtige fietstocht te maken, zelfs als het even wat zwaarder trappen is. Ook zíj sjeest al die jonge fietsers voorbij. Allemaal mooi, maar… heeft niemand eraan gedacht dat het voor die schildpadden toch wel even slikken is?
Wil je meer weten over thrillerschrijfster Marelle Boersma? Neem dan een kijkje op haar website. Marelle twittert ook, volg haar!
Op 2 december verschijnt haar nieuwe psychologische thriller: ‘Ik volg je’