Toen ik als achttienjarige naar Amsterdam kwam, wist ik dat ik blij moest zijn met mijn eerste kamer van drie bij vier. Met de jaren werden mijn woonplekken in de hoofdstad niet veel groter, behalve dan dat er af en toe een gedeelde woonkamer bij kwam waar ik mijn benen nog eens kon strekken.

Van een appartement voor mezelf kon ik alleen maar dromen. Vandaar dat de dag dat ik bij Reinier introk in mijn geheugen gegrift staat. Ik bleef maar van de ene naar de andere kamer lopen, omdat ik ineens 65 vierkante meter tot m’n beschikking had in plaats van zestien.

Terwijl mijn ouders en oude vrienden, die niet in Amsterdam wonen en gewend zijn aan een rijtjeshuis met drie verdiepingen, fronsend naar het betrekkelijk kleine appartement keken, wist ik dat ik het helemaal voor elkaar had. Hier zou ik heel erg lang niet meer weggaan.

Maar heel erg lang loopt wel een beetje op zijn einde. Dat gevoel hebben Reinier en ik allebei. Binnen een oppervlakte van 65 vierkante meter kun je je nooit eens lekker afzonderen en het zou toch wel fijn zijn als er een badkamer kwam die groter is dan twee vierkante meter.

Sinds een aantal maanden speur ik daarom geregeld de grootste woningsite van Nederland af. Sterker nog: ik denk dat ik verslaafd ben geraakt aan het online zoeken. Ieder vrij moment bekijk ik of er nog iets nieuws is vrij gekomen dat voldoet aan onze eisen. Want ik wil toch minstens honderd vierkante meter. En twee verdiepingen. En het moet een benedenwoning zijn. Met een tuin.

Terwijl de helft van Amsterdam te koop staat, blijkt dit een onmogelijk eisenpakket binnen het budget dat we hebben. Maar ik kan niet stoppen met zoeken. Ongemerkt zit ik elke avond minstens twee uur op de woningsite te kijken. Ongemerkt raak ik steeds gefrustreerder.

Straks moet ik naar Haarlem. Of Alkmaar. Prima hoor, voor anderen.
Het zal toch niet zo zijn dat ik mijn lievelingsstad moet verlaten alleen omdat ik geen betaalbaar plekje kan vinden? Ik was er altijd trots op dat ik een opleiding, baan en man heb gekozen uit interesse en liefde. Maar sinds het besef er is dat alleen de yuppen zich het mooie Amsterdamse centrum kunnen permitteren, vervloek ik mezelf dat ik nooit de focus heb gehad op het simpelweg laten volstromen van mijn bankrekening.

Lees ook Femke haar vorige column waarin ze een moedervlek laat weghalen en dit onder luid gejammer gaat.  Of lees een verhaal van een van de andere columnisten.

Marc de Hond heeft vlak voor zijn overlijden een nieuw sprookje geschreven voor de Efteling. Het attractiepark brengt het verhaal De redders van Ruigrijk komend voorjaar uit. 

“Ik vind het fantastisch dat dit sprookje wordt uitgebracht”, vertelt Marcs weduwe, Remona de Hond-Fransen.

Stoere ridder

De redders van Ruigrijk gaat over Rutger, een jongen die de sterkste en stoerste ridder van het land wil worden. Maar Rutger zit in een rolstoel en kan niet lopen, waardoor het té moeilijk lijkt om zijn droom waar te maken. Toch besluit hij, als een draak de bewoners van Ruigrijk bedreigt, op pad te gaan met zijn blinde buurmeisje Ella. Op een dag staan ze oog in oog met draak Naga die bewoners van Ruigrijk in z’n greep heeft. Samen gaan ze de strijd aan. Lukt het hen om iedereen te redden?

Laatste wens

In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 15, 16 en 17 maart willen we natuurlijk álles weten over de lijsttrekkers. Wat houdt ze bezig? Waar staan ze voor? En wie is de mens achter de politicus? Op deze pagina vind je alle informatie rondom de verkiezingen. Van leuke video’s en de columns van Wouke van Scherrenburg tot privéfotoalbums van de lijsttrekkers. Twijfel je nog op wie je gaat stemmen? Doe de Libelle Kieswijzer onderaan deze pagina.

‘Partij Kiezen met..’-video’s

Wordt het ja of zeggen ze nee? In de videoserie ‘Partij Kiezen met Libelle’ geven de pingpongbatjes het antwoord op prangende stellingen.

Benieuwd naar de mening van de andere lijsttrekkers? Bekijk hier de video’s van Jesse Klaver, Esther Ouwehand, Liane de Haan, Kees van der Staaij, Lodewijk Asscher en Gert-Jan Segers. Binnenkort volgen ook de video’s van Sigrid Kaag, Geert Wilders en Mark Rutte.

Columns van Wouke van Scherrenburg

Wouke van Scherrenburg (74) is voormalig politiek verslaggever en nog steeds actief op radio, televisie en vooral Twitter. Haar stem wordt in de politiek nog steeds hoog gewaardeerd, juist omdat ze het belang van ‘gewone’ mensen nooit uit het oog verliest. We zijn dan ook trots dat Wouke gedurende deze verkiezingstijd en de daaropvolgende formatietijd columns voor ons gaat schrijven. Lees hier haar laatste column over haar zorgen om de geluiden van een groep economen die de samenleving wil opsplitsen in 65-minners en -plussers.

Het fotoalbum van…

Wie is nou eigenlijk de mens achter de politici? De komende weken vind je hier verschillende privéfotoalbums met anekdotes van de politici door de jaren heen. Deze week lijsttrekker Liane den Haan van 50PLUS. We kennen Natalia Liane den Haan (53) allemaal als politicus, maar wie is ze als mens? Hoe was haar jeugd, wie zijn haar dierbaren? Libelle zocht het hier voor je uit.

Libelle Kieswijzer

Welk thema is voor jou belangrijk en welke lijsttrekker past daar goed bij? Voor onze Kieswijzer legden we 30 stellingen voor aan 18 lijsttrekkers. Ontdek hier met welke lijsttrekker jouw mening het meest overeenkomt.

Na maanden van videobellen is het niet zo gek dat je af en toe je Zoom-meetings helemaal zat bent. Sterker nog: als we wetenschappers moeten geloven, is hier zelfs een naam voor, namelijk ‘Zoom-vermoeidheid’. Maar hoe kun je hier nu het beste mee omgaan?

Wij zetten een aantal belangrijke punten uit een onderzoek van de Stanford Virtual Human Interaction Lab (VHIL) voor je op een rijtje. Voor dit onderzoek werd namelijk gekeken naar wat de psychologische effecten zijn bij mensen die veelvuldig moeten videobellen. Dokter Jeremy Bailenson, oprichter van VHIL én onderzoeksleider, ontdekte dat Zoom-vermoeidheid verschillende oorzaken heeft, maar dat er gelukkig ook genoeg aan te doen is.

1. Overmatig oogcontact van dichtbij

In de juiste context (en met de juiste persoon) kan oogcontact een positief effect hebben op intimiteit en communicatie. Maar juist omdat het zo intiem is, kan te veel oogcontact intens zijn en zelfs stressvol. Tijdens het videobellen ben je genoodzaakt om langere tijd oogcontact met iemand te maken, van eigenlijk heel dichtbij. Denk er maar eens over na: als jij nu in het echt met die persoon een gesprek zou hebben, zou je het gezicht van diegene dan ook zo dichtbij zien?

Elise Schaap staat bekend als dé imitatiekoningin van Nederland. Donderdagavond vertelde ze in de ‘achter de schermen’-aflevering van De tv kantine hoe zij haar typetjes voor het programma voorbereidt. 

Donderdagavond kreeg de kijker een klein kijkje achter de schermen van De tv kantine. Zo werden bloopers vertoond, was te zien hoe de acteurs in de grimage zitten en vertelden de acteurs hoe zij hun typetjes perfectioneren.

Imitaties

In het afgelopen seizoen van De tv kantine schitterde Elise Schaap onder anderen als koningin Máxima, styliste Roos, Nicolette van Dam en Fidan Ekiz. De persiflagekoningin van Nederland weet iedereen die zij nadoet altijd perfect te imiteren. En daar gaat behoorlijk wat werk in zitten, laat de actrice weten.