Wieke – Gekke onderzoeken
Ik heb bloedmooie vrienden en vriendinnen. Andersom werkt het natuurlijk ook zo, dat kan niet missen. Als ik een hele batterij lelijke vrienden uitzoek, lelijker dan mijzelf, denkt iedereen die mij in het voorbijgaan ziet, natuurlijk: wie ís die vrouw?
Het is lollig en verstrooiend om die nieuwtjes te lezen en je te verwonderen over al dat onderzoek waarmee mensen bezig zijn. Maar wat is het toch vreemd dat er geld wordt gestoken in flauwekul waarmee je niets opschiet. Het voegt niets toe aan je leven of je geluk, of het moet een inwendige grijns zijn.
Wat wel fijn is, is dat ik nu definitief af kan zien van een liposuctie en van mijn minderwaardigheidscomplex omdat ik lang ben. En als ik al van plan was om al die lelijke vrienden te dumpen: moet ik niet doen. Wie weet raakt lelijk in. Scheve neuzen, flaporen, hangbuiken, scheel, veel wratten, het maakt niet uit: meld u vooral aan om mijn vriend te worden. Zijn er nou van die prikkelende nieuwtjes waarvan jullie denken: jee, ik wou dat ik dát eerder had geweten! Zelf een nieuwtje bedenken, mag ook. Want je weet maar nooit of iemand met een dikke portemonnee en te veel tijd daar een aanstaand onderzoek in ziet.
Ik trap af met een inkoppertje: ‘Een vrouw brengt 2,5 jaar van haar leven door in de badkamer met douchen, tutten en aankleden.’ En we schijnen als vrouwen ook minstens een jaar van ons leven te huilen. Dat zijn al 3,5 jaar die naar de radzekemedee zijn. Staat in Libelle, dus het is waar. Dit weten we uiteraard dankzij het zoveelste onderzoek. Op zich vind ik die laatste twee nieuwtjes wel handig om te weten. Ik ga liever een jaar op wereldreis straks, als Nieuwe Grijze (zie discussie van vorige week), dan dat ik een jaarlang loop te janken, te douchen of mijn wimpers verf. Er gaat ernstig gesnoeid worden in mijn optut- en jankbeleid.
