Jarenlang hebben we dat met ontzettend veel lol gedaan. Voor ons gevoel hadden we echt een gesprek met onze lezeressen. Het kon knetteren, maar er werd digitaal ook heel wat afgelachen.

Met een aantal lezeressen uit die jaren ben ik nog steeds bevriend. Ook onder elkaar ontstonden contacten die uitgroeiden tot hechte vriendschappen. De discussies werden op een plezierige manier gevoerd. Vaak pittig, maar het werd vrijwel nooit venijnig. Mooi om te zien hoe Libelle de bindende factor was bij al deze vrouwen met zoveel verschillende achtergronden.

Tineke en ik spraken elke week af welke onderwerpen we bij de kop zouden pakken. Groot nieuws en klein nieuws, grappig, akelig of krankzinnig nieuws, niets was onbespreekbaar of te dol.

De site groeide in dertien jaar uit tot een enorm platform. Na acht jaar werd het tijd voor iets nieuws na ‘het gesprek’: mijn reisblogs, met foto’s. Heel leuk om beeld uit te zoeken en daaraan een verhaal te koppelen.

Ik heb het met hart en ziel gedaan, maar helaas wordt ook deze rubriek beëindigd. Om misverstanden te voorkomen: mijn column in het blad blijft gewoon bestaan. En wie mijn belevenissen in Zambia wil blijven volgen, is van harte welkom op mijn nieuwe Facebookpagina, die ‘Wieke Biesheuvel in Zambia’ heet.

Veel dank lieve lezeressen, voor alle leuke, ontroerende, meelevende en vaak rake reacties. Een beter, gevarieerder en dus interessanter publiek kon ik mij niet wensen! Ik hoop veel van u op de komende Libelle Zomerweek tegen te komen, een evenement waarvoor ik graag overkom uit Zambia.

Hopelijk tot ziens op ‘Wieke Biesheuvel in Zambia’ op Facebook en een warme groet uit Zambia, waar wij nog een tijd zullen blijven.