Het voorbeeld van mijn broer en zijn vrouw laat opnieuw die andere, die truttige, die pijnlijke kant zien van ons overgeorganiseerde landje. Waar te veel regels zijn, is geen plek meer voor flexibiliteit. Daar durven mensen niet meer zelf na te denken en beslissingen te nemen op basis van verstand en redelijkheid. We zagen het bij de toeslagenaffaire, we zien het nu bij het vaccineren waar krankzinnige regels strikt moeten worden gevolgd. Maar het zou me niks verbazen als de huisartsen al en masse aan het muiten zijn en prikken waar ze prikken kunnen.

Geduld

Voor de zekerheid bel ik toch even de mijne, om te vragen wanneer ik aan de beurt ben, want hoe luidt het spreekwoord ook alweer – brave meisjes komen in de hemel, brutale overal? De doktersassistente weet me te vertellen dat haar voorraden momenteel op zijn. En ze heeft geen idee wat ‘Den Haag’ in zijn oneindige wijsheid de komende weken zal beslissen over wel of niet prikken met het Janssen-vaccin of AstraZeneca of wat dan ook. Ze voegt eraan toe dat geduld een schone zaak is.

Ik oefen geduld. Als we iets noodgedwongen hebben geleerd in coronatijd is het dat wel. Dus ga ik voor de honderdste keer wandelen, zo’n beetje het enige tijdverdrijf waarvoor je je niet hoeft te laten testen. Samen met vriendin Peggy, in het Amsterdamse Bos waar in het Bloesempark de zachtroze bloesem van de Japanse kers weliswaar over zijn piek heen is, maar nog steeds prachtig.

We betrappen onszelf erop dat we er enigszins plichtmatig naar kijken, misschien zijn deze ondankbare stadsmeiden het laatste jaar wat overvoerd geraakt met natuur. We hebben even geen zin meer in wandelen, we hebben zelfs geen zin in bloesempracht. Wél in het museum, het theater, de bioscoop, gezellig uit eten… Ons leven van eeuwen geleden. We voelen ons als junks die maar naar één ding hunkeren: een spuit in onze bovenarm.

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

Tekst: José Rozenbroek. Beeld: Tamar Ottink.

Het voorbeeld van mijn broer en zijn vrouw laat opnieuw die andere, die truttige, die pijnlijke kant zien van ons overgeorganiseerde landje. Waar te veel regels zijn, is geen plek meer voor flexibiliteit. Daar durven mensen niet meer zelf na te denken en beslissingen te nemen op basis van verstand en redelijkheid. We zagen het bij de toeslagenaffaire, we zien het nu bij het vaccineren waar krankzinnige regels strikt moeten worden gevolgd. Maar het zou me niks verbazen als de huisartsen al en masse aan het muiten zijn en prikken waar ze prikken kunnen.

Geduld

Voor de zekerheid bel ik toch even de mijne, om te vragen wanneer ik aan de beurt ben, want hoe luidt het spreekwoord ook alweer – brave meisjes komen in de hemel, brutale overal? De doktersassistente weet me te vertellen dat haar voorraden momenteel op zijn. En ze heeft geen idee wat ‘Den Haag’ in zijn oneindige wijsheid de komende weken zal beslissen over wel of niet prikken met het Janssen-vaccin of AstraZeneca of wat dan ook. Ze voegt eraan toe dat geduld een schone zaak is.

Ik oefen geduld. Als we iets noodgedwongen hebben geleerd in coronatijd is het dat wel. Dus ga ik voor de honderdste keer wandelen, zo’n beetje het enige tijdverdrijf waarvoor je je niet hoeft te laten testen. Samen met vriendin Peggy, in het Amsterdamse Bos waar in het Bloesempark de zachtroze bloesem van de Japanse kers weliswaar over zijn piek heen is, maar nog steeds prachtig.

We betrappen onszelf erop dat we er enigszins plichtmatig naar kijken, misschien zijn deze ondankbare stadsmeiden het laatste jaar wat overvoerd geraakt met natuur. We hebben even geen zin meer in wandelen, we hebben zelfs geen zin in bloesempracht. Wél in het museum, het theater, de bioscoop, gezellig uit eten… Ons leven van eeuwen geleden. We voelen ons als junks die maar naar één ding hunkeren: een spuit in onze bovenarm.

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

Tekst: José Rozenbroek. Beeld: Tamar Ottink.

2. Eigen gezelschap waarderen

Ga eens bij jezelf na hoe comfortabel jij je voelt als je alleen bent. Sommigen zoeken namelijk snel gezelschap zodat ze niet met zichzelf opgescheept hoeven te zitten. Dit zorgt echter alleen maar voor een nog sterker eenzaam gevoel. Je eigen gezelschap waarderen is dus heel belangrijk. Ga bijvoorbeeld eens mediteren, een boek lezen of verdiep je in onderwerpen die jou aan het denken zetten. En heb je zin om iets leuks te gaan doen, maar weet je niet met wie? Onderneem ook eens iets in je eentje. Waarom niet?

Of (her)ontdek een hobby (tekenen, hardlopen, puzzelen?) waar je jezelf mee bezig wilt houden. Bovendien: als je dan iemand anders ontmoet die een hobby met je deelt, heb je meteen een leuk gespreksonderwerp!

Focus je vooral op alles wat je wél hebt gedaan, in plaats van wat je niet hebt gedaan. Dan zal je jezelf, en daarmee ook je eigen gezelschap, meer gaan waarderen.

3. Vrienden maken hoeft niet moeilijk te zijn

Vrienden vind je niet zomaar. Zo’n relatie opbouwen kost tijd. Het goede nieuws is dat vrienden maken niet per se moeilijk hoeft te zijn. Het blijkt dat de mensen die je regelmatig ziet gemakkelijk jouw vrienden kunnen worden. Misschien is het interessant om de mensen die je regelmatig ziet (op je werk of tijdens je dagelijkse ochtendwandeling met de hond) eens op een andere manier te bekijken. Zit er misschien een vriendschap in verborgen?

Of misschien is het wel heel leuk om een oude vriendschap weer aan te halen. Heb je een oude vriendin met wie je vroeger heel leuk contact had, maar is het contact een verwaterd? Je kunt haar een berichtje sturen om bij te kletsen. Kan zomaar (opnieuw) een heel mooie vriendschap uit ontstaan.

4. Verdiep je in je eigen familie

Een telefoontje naar je zus, broer, moeder of oma kan een grote positieve invloed hebben op je humeur. Zo kun je even bijpraten en de familieband versterken. Je kunt zelfs nog een stap verder doen door je meer te verdiepen in je familie. Zoek eens informatie over de historie van je familie of stuur een berichtje naar een ver familielid. Zo kom je meer te weten over je afkomst en ga je je onderdeel voelen van een enorm verhaal met veel interessante karakters.

5. Wees jezelf

Deze tip wordt vaak genoemd, en is ook écht heel belangrijk. Wees eerlijk tegenover jezelf over wie je bent en wat je nodig hebt. Niet iedereen heeft hetzelfde nodig. Sommigen hebben graag een grote vriendengroep om zich heen, terwijl anderen één of twee vaste vrienden meer dan genoeg vinden. Wat werkt goed voor jou?

Door op een rijtje te zetten wie je bent en wat je nodig hebt, zorg je ervoor dat je niet naar situaties gaat streven die jou niet gelukkig maken.

Niet alleen mensen, maar ook dieren kunnen zich soms eenzaam voelen. Sommige honden vinden het écht verschrikkelijk om alleen thuis te zitten. Is er een manier om je hond zich minder eenzaam te laten voelen als-ie alleen thuis is? Dierendokter Martijntje vertelt erover:

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

Bron: Happinez & Cosmopolitan. Beeld: Getty Images.

2. Eigen gezelschap waarderen

Ga eens bij jezelf na hoe comfortabel jij je voelt als je alleen bent. Sommigen zoeken namelijk snel gezelschap zodat ze niet met zichzelf opgescheept hoeven te zitten. Dit zorgt echter alleen maar voor een nog sterker eenzaam gevoel. Je eigen gezelschap waarderen is dus heel belangrijk. Ga bijvoorbeeld eens mediteren, een boek lezen of verdiep je in onderwerpen die jou aan het denken zetten. En heb je zin om iets leuks te gaan doen, maar weet je niet met wie? Onderneem ook eens iets in je eentje. Waarom niet?

Of (her)ontdek een hobby (tekenen, hardlopen, puzzelen?) waar je jezelf mee bezig wilt houden. Bovendien: als je dan iemand anders ontmoet die een hobby met je deelt, heb je meteen een leuk gespreksonderwerp!

Focus je vooral op alles wat je wél hebt gedaan, in plaats van wat je niet hebt gedaan. Dan zal je jezelf, en daarmee ook je eigen gezelschap, meer gaan waarderen.

3. Vrienden maken hoeft niet moeilijk te zijn

Vrienden vind je niet zomaar. Zo’n relatie opbouwen kost tijd. Het goede nieuws is dat vrienden maken niet per se moeilijk hoeft te zijn. Het blijkt dat de mensen die je regelmatig ziet gemakkelijk jouw vrienden kunnen worden. Misschien is het interessant om de mensen die je regelmatig ziet (op je werk of tijdens je dagelijkse ochtendwandeling met de hond) eens op een andere manier te bekijken. Zit er misschien een vriendschap in verborgen?

Of misschien is het wel heel leuk om een oude vriendschap weer aan te halen. Heb je een oude vriendin met wie je vroeger heel leuk contact had, maar is het contact een verwaterd? Je kunt haar een berichtje sturen om bij te kletsen. Kan zomaar (opnieuw) een heel mooie vriendschap uit ontstaan.

4. Verdiep je in je eigen familie

Een telefoontje naar je zus, broer, moeder of oma kan een grote positieve invloed hebben op je humeur. Zo kun je even bijpraten en de familieband versterken. Je kunt zelfs nog een stap verder doen door je meer te verdiepen in je familie. Zoek eens informatie over de historie van je familie of stuur een berichtje naar een ver familielid. Zo kom je meer te weten over je afkomst en ga je je onderdeel voelen van een enorm verhaal met veel interessante karakters.

5. Wees jezelf

Deze tip wordt vaak genoemd, en is ook écht heel belangrijk. Wees eerlijk tegenover jezelf over wie je bent en wat je nodig hebt. Niet iedereen heeft hetzelfde nodig. Sommigen hebben graag een grote vriendengroep om zich heen, terwijl anderen één of twee vaste vrienden meer dan genoeg vinden. Wat werkt goed voor jou?

Door op een rijtje te zetten wie je bent en wat je nodig hebt, zorg je ervoor dat je niet naar situaties gaat streven die jou niet gelukkig maken.

Niet alleen mensen, maar ook dieren kunnen zich soms eenzaam voelen. Sommige honden vinden het écht verschrikkelijk om alleen thuis te zitten. Is er een manier om je hond zich minder eenzaam te laten voelen als-ie alleen thuis is? Dierendokter Martijntje vertelt erover:

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

Bron: Happinez & Cosmopolitan. Beeld: Getty Images.