Kavita werd illegaal geadopteerd: "Ik heb al mijn hele leven nachtmerries"

Nadat een speciale commissie concludeerde dat er sprake is van ernstige misstanden in de Nederlandse adoptiecultuur is adoptie uit het buitenland per direct stopgezet. Ook Kavita Huizing (26) is illegaal geadopteerd. “Het is gewoon kinderhandel.”
Kavita: “Ik heb altijd last gehad van het feit dat ik als baby ben weggegeven. Al vanaf ik me kan herinneren wil ik mijn biologische moeder vinden, weten wie ze is en waarom ze me heeft afgestaan.”
Geadopteerd
“Op mijn dertiende ging ik met mijn ouders en zusje, ook geadopteerd, voor het eerst naar India. Daar bezochten we het kindertehuis waar ik de eerste negen maanden van mijn leven woonde. Het voelde niet goed. Ik zag er de directeur van het tehuis. Hem had ik al honderd keer per mail gevraagd of hij de naam van mijn moeder wilde geven. Hij beweerde dat ze die niet hadden.”
Verschillende dossiers
“Bij mijn adoptiepapieren zat een document met een beetje informatie. Eén alinea waarin stond dat mijn moeder veertien jaar en ongehuwd was toen ze me kreeg. Dat was alles wat ik had, mijn enige strohalm. Tijdens het bezoek aan het tehuis kreeg ik ineens een ander verhaal te horen. Net als in de jaren erna. Ik heb vier verschillende dossiers; ik weet dus nog steeds niet wie ik ben en waar ik vandaan kom.”
Illegaal geadopteerd
“Jarenlang ben ik van het kastje naar de muur gestuurd. Zowel door het kindertehuis als de organisatie die de adoptie regelde. Ik moest betalen om documenten in te zien, er werd tegen me gelogen, ik weet niet of mijn naam, die ik uit India heb meegekregen, echt mijn naam is. In de dossiers staan namelijk verschillende namen.”
“Twee jaar geleden bleek zelfs dat ik illegaal geadopteerd ben. Ik probeerde via andere wegen mijn ‘echte’ verhaal te achterhalen, dus buiten het kindertehuis en de adoptieorganisatie om. Ik heb geprocedeerd in India om bepaalde documenten te krijgen. Een van de eisen voor adoptie is namelijk een zogenoemde afstandsverklaring. Als die er niet is, mag je niet geadopteerd worden. In mijn dossiers ontbrak dat document. Uiteindelijk, weer na jarenlang bellen, mailen en procederen, kreeg ik via het kindertehuis een afstandsverklaring. Een overduidelijk vervalst document om ‘maar van me af te zijn’.”
Nachtmerries over in de steek gelaten worden
“Met mijn ouders heb ik een fijne band en we kunnen goed praten over deze onderwerpen. Ze zijn niet perfect en dat ben ik ook niet. We hebben moeilijke dingen meegemaakt als gezin en de adoptie speelt daarin mee. Als kind van 9 zei ik al dat ik niet wilde bestaan. Ik ben weggegeven, dus niet goed genoeg. Dat was wat ik dacht. Ook heb ik al mijn hele leven nachtmerries over in de steek gelaten worden. Mijn ouders wisten niet hoe ze daarmee om moesten gaan en hebben daar ook nooit begeleiding in gehad.”
“Zelfs een baby is geen onbeschreven blad. Ik zat negen maanden in de buik van mijn biologische moeder, kende haar stem en wist wie ze was. Vervolgens werd ik daar weggehaald, in een tehuis gezet waar weinig aandacht voor me was en uiteindelijk bij mensen gebracht die er heel anders uitzien. Dat is een trauma.”
Misstanden al in jaren tachtig bekend
“Het is heel moeilijk om iets aan de corruptie te doen in Nederland. De overheid zegt dat de wet goed in elkaar zit en dat ze vertrouwt op de vergunninghouders, dus de adoptieorganisaties. Die zeggen vervolgens dat ze vertrouwen op de kindertehuizen. Kindertehuizen hebben belang bij adoptie, mijn ouders hebben 30.000 gulden betaald om mij te adopteren.”
“De misstanden waren al in de jaren tachtig bekend. Toen werd gezegd: die kinderen hebben een beter leven in Nederland. Ik durf te stellen dat dat niet zo is. Ieder kind heeft recht om te weten waar het vandaan komt en op te groeien bij de biologische ouders. De Nederlandse overheid heeft dat jarenlang niet goed gecontroleerd. Het is goed dat adopties per direct zijn stopgezet. Sterker nog: waarom nu pas?”
De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!
lees ook
Tekst: Annemiek Riesebosch. Beeld: privé.