Rachel Hazes open over zelfmoordpoging: "Ik schreef een brief aan mijn kinderen"
In het programma Het hek van de dam zien we elke week twee BN’ers die een tweedaagse wandeltocht maken door Nederland, samen met een herder en een kudde schapen. Dat zo’n wandeltocht tot bijzondere onthullingen kan leiden, blijkt wel uit de aflevering van woensdagavond met Rachel Hazes en Bram Moszkowicz.
In de aflevering zien we hoe Rachel (50) en Bram (60) elkaar ontmoeten. De twee blijken meer met elkaar gemeen te hebben dan je in eerste instantie zou denken. Het duurt dan ook niet lang voordat de twee in een serieus gesprek belanden.
Rachel Hazes en Bram Moszkowicz allebei ‘zwarte schapen van de familie’
Zowel Bram als Rachel voelen zich naar eigen zeggen ‘het zwarte schaap van de familie’. De ex-advocaat laat weten dat hij de afgelopen zeven jaar ‘door een dal is gegaan’, iets waar Rachel zich ook in herkent. “Nadat André overleed heb ik tien maanden lang op yoghurt geleefd. En ik heb gedronken. André zou het leuk hebben gevonden. Ik was goed voor een fles bessen per dag. Dat was in 2016. Ik was twaalf kilo afgevallen. Niet dat ik daarvoor dik was. Ik woog nog maar 45 kilo, dát doet stress met je.”
Zelfmoordpoging
Rachel voelde zich op een gegeven moment zó slecht, dat ze geen andere oplossing zag dan een einde aan haar leven te maken. “Het was me op een gegeven moment allemaal te veel. Ik zag geen licht meer aan het einde van de tunnel. Ik heb rondgelopen met het idee van een zelfmoordpoging. Ik was moegestreden. Ik dacht: ‘Ik ga naar mijn moeder.’ Het is een soort kortsluiting in je hoofd. De knop ging om. Ik heb er weken mee rondgelopen.”
Afscheidsbrief van Rachel Hazes
Als Bram vervolgens aan haar vraagt of haar zelfmoordpoging opzettelijk was, reageert ze beamend. “Ja, ik heb twee weken van tevoren een mes gekocht. Ik heb contant betaald zodat ik niet getraceerd kon worden. Ik heb een brief aan mijn kinderen geschreven en ik dacht: ik doe het in de badkamer, dan hebben ze er het minste last van als ze me vinden.”
Opa geworden
Bram vertelt daarop dat hij sinds het moment dat zijn vader een hersenbloeding kreeg, in rouw verkeert. “Hij is nu 93. Men zegt dat ik steeds meer op hem lijk, maar hij herkent me niet meer.” Gelukkig heeft hij veel aan zijn familie in deze moeilijke tijd. “Mijn vader zei altijd dat hij net zoveel hield van zijn kinderen als zijn kleinkinderen, ik voel dat wel. Opa worden is één van de mooiste dingen die me overkomen is en het is nog een knap meisje geworden ook.”
De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!
lees ook
Bron: SBS6. Beeld: Brunopress
