Emma (34) heeft smetvrees: “Ik waste mijn handen tot bloedens toe”
Emma Poot (34) heeft last gehad van een ernstige vorm van smetvrees. Hoe zijn de coronamaatregelen voor haar? “Toen het slecht ging met mij, waste ik mijn handen tot bloedens aan toe.”
“In 2013 en 2014 heb ik een behandeling gekregen tegen mijn smetvrees, inclusief medicijnen. Het was eigenlijk een samenloop van verschillende omstandigheden. Ik zat in een rotperiode zonder werk. Al langer voelde ik mezelf nergens thuis. Uit nood werkte ik op een gegeven moment bij een callcenter waar ik het niet naar mijn zin had. Toen ik daar werd ontslagen, was het een verademing maar tegelijkertijd viel ik in een gat.”
Alle stoppen sloegen toen door bij Emma. “Ik ben heel erg gaan letten op hygiëne. Mijn leven werd er totaal door overgenomen. Bij alles wat ik aanraakte, waste ik mijn handen tot ze bebloed, droog en rood waren. Ik had een afkeer voor crèmes en ik maakte de waslijn wel dertig keer op een dag schoon. Ik was eigenlijk overgenomen door een duiveltje.”
Controle hebben
“Vaak wordt er gezegd dat mensen met smetvrees bang zijn om ziek te worden, maar in mijn geval klopte dat niet helemaal. Ergens had het wel te maken met bacteriën, maar vooral met controle. Ik kon het gewoon niet loslaten. Mijn dagen werden overgenomen door schoonmaken en soms kwam ik mijn huis niet uit. Op een gegeven moment heb ik het aan mijn moeder verteld en samen zijn we naar een huisarts gegaan. Ik kreeg medicatie, kwam terecht op een wachtlijst voor een therapieplek en ter overbrugging ging ik naar crisisdienst om mijn hart te kunnen luchten.”
Corona
“In de jaren erna heb ik nog veel last van smetvrees gehad, maar momenteel is het niet meer zo dat het mijn leven beheerst. Het is niet volledig verdwenen, maar ik durf bijvoorbeeld weer naar de horeca en als ik ergens last van heb, speelt zich dat binnenshuis af. Op reis gaan, vind ik nog wel lastig. Toen corona kwam, scheelde het voor mij dat ik het ergste al had meegemaakt en goed in mijn vel zat. Ik weet hoe ik er mee moet omgaan, maar ik begrijp best dat dit voor bepaalde mensen een trigger kan zijn. Ik kon mezelf gelukkig behoeden voor een terugval.”
“Stiekem vind ik het ook wel fijn, overal die sanitizers en winkelmandjes die worden schoongemaakt. In de eerste instantie was ik wel een beetje in paniek, maar ik probeer van het goede van de mens uit te gaan. De meeste mensen wassen hun handen wel. Dat de regels soms aan de laars worden gelapt, vind ik moeilijk. We zijn er nog niet. Ik kan er boos om worden, maar ik probeer te beseffen dat het buiten mijn macht is.”
Anderen helpen
“Er zijn meer mensen met dwang dan je denkt. Ik vind het verdrietig om te zien dat zoveel mensen hiermee te maken hebben. Buitenstaanders kunnen het beste andere helpen door het gesprek aan te gaan en begrijpen wat een ander voelt. Ook heeft de vraag ‘wat is het ergste dat er kan gebeuren’ mee enorm door mijn therapie heen gesleept.”
Emma schreef het boek Storm in mijn gedachten – Wanneer smetvrees en dwang je hele leven overnemen. Momenteel is ze bezig aan haar 2e boek.
De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!
lees ook
Beeld: privé
