Bloeiend seksleven

Ook nadat mijn vriend en ik uit elkaar gingen en ik een tijdje vrijgezel was, genoot ik van vrijen. Ik had het gevoel dat ik mijn seksuele piek beleefde; ik was halverwege de dertig, was mijn jeugdige onzekerheid kwijt en door het moederschap voelde ik me heel vrouwelijk en aantrekkelijk. Met sommige mannen had ik onenightstands, met anderen modderde ik een tijdje aan. Maar met bijna al die mannen belandde ik hoe dan ook vrijwel meteen in bed. Pas daarna bedacht ik wat ik er eigenlijk van vond. De ene keer voelde ik me voldaan na zo’n avondje; alsof mijn behoeften waren bevredigd. De andere keer voelde ik me hongerig naar meer, en weer een andere keer bleef ik leeg en kwetsbaar achter, als die man dan weer vertrok. Ik had een bloeiend seksleven, en tóch miste ik intimiteit.

Een verademing

Ik ontmoette Johannes toen ik deelnam aan een yogaweek in Italië. Hij behoorde tot de crew: samen met een paar anderen verzorgde hij het eten en runde de boel tijdens de retraite. Johannes en ik konden het al vanaf het eerste moment goed met elkaar vinden. Wij waren zo ongeveer de enigen uit de groep van dezelfde leeftijd en we woonden in dezelfde stad. In de vrije uurtjes tussen de yogalessen door, zocht ik hem vaak op in de keuken, waar we over van alles en nog wat kletsten.

Bang voor hun emoties

Of we maakten aan het eind van de dag een wandeling door de prachtige heuvelachtige omgeving. We genoten van elkaars gezelschap. Johannes was een verademing na al de mannen die ik in mijn vrijgezelle periode op mijn pad had gekregen. Zij leken stuk voor stuk bang voor hun emoties en hielden een bepaalde afstand. Zo anders was het met Johannes. Hij durfde zich kwetsbaar te tonen, kon vrijelijk praten over zijn angsten, drijfveren, passies… En hij kon luisteren, ook een eigenschap die ik nog niet bij veel mannen was tegengekomen. Ik voelde me door hem gezien en gehoord. En ik voelde mezelf die week verliefd op hem worden.

Enorme fysieke begeerte

We besloten om elkaar in Nederland op te zoeken. Hij bleef nog een paar weken in Italië dus ik had hier thuis genoeg tijd om me enorm te verheugen op ons weerzien. Ik had vlinders in mijn buik als ik aan hem dacht, en voelde ook een enorme fysieke begeerte. Tijdens die yogaweek was er niks lichamelijks tussen ons voorgevallen; de stevige afscheidsknuffel daargelaten dan. Ik verlangde er enorm naar om hem te zoenen en met hem te vrijen.

Tijdens onze eerste date zijn we gaan wandelen in de duinen. Het was een prachtige voorjaarsochtend, zo eentje waarbij je de zomer al in de lucht kunt ruiken. We liepen totdat het middag werd en picknickten ergens halverwege in een duinpan. Als ik aan die dag terugdenk, herinner ik me vooral onze fysieke nabijheid. Het oogcontact tijdens het lopen, hoe ik mijn hoofd tijdens het picknicken op zijn schoot legde, zijn hand die af en toe de mijne zocht. Maar ik weet ook nog hoe ik in de war raakte van het feit dat ik geen begeerte aan zijn kant voelde. Hoe onzeker ik was nadat ik hem thuis had afgezet. Zou hij mij wel echt leuk vinden? En zo ja, waarom had hij mij dan niet gekust?

Geen slaaf van zijn fysieke behoeften

Nadat we elkaar een tijd wekelijks hadden gezien, en elkaars gezelschap steeds meer begonnen op te zoeken, vertelde Johannes mij op een avond hoe hij tegen relaties en met name tegen sex aankijkt. Een aantal jaar geleden was hij zich gaan verdiepen in spiritualiteit en hij was tot het inzicht gekomen dat lichamelijke begeertes hem onvrij maakten. Sex, maar ook drank, drugs, roken en het verlangen naar zoetigheid waren in zijn optiek alleen maar afleidingsmanoeuvres. Afleidingen van de geest, die zorgden voor afhankelijkheid en beklemming.

Celibatair leven

Hij had zichzelf voorgenomen om zich, in ieder geval de komende periode, te richten op zijn spirituele ontwikkeling en afstand te nemen van dit soort dingen. Geen slaaf te zijn van zijn fysieke behoeften. Een celibatair leven dus. Alhoewel ik natuurlijk wel enigszins wist hoe hij in het leven stond, had ik toch het gevoel dat er een deur met een enorme klap werd dichtgesmeten toen ik hem aanhoorde. Oké. Dit was dus een doodlopend verhaal. Dag fantasieën over een mooie toekomst samen, tot ziens verliefde gevoelens. En ik voelde me ook in de maling genomen. Wat wilde hij dan in vredesnaam van mij, als hij op deze manier in het leven stond?

Benen verstrengeld

Maar eigenlijk is vanaf dat moment het grote avontuur voor mij begonnen. Want de deur tussen Johannes en mij is helemaal niet dichtgegaan. We zijn nog steeds samen. Samen op een totaal andere manier dan ik hiervoor ooit had ervaren. Want dat hij sex, in ieder geval voor dit moment, heeft afgezworen betekende niet dat hij niet openstond voor een intieme relatie. Het heeft bij mij enige tijd geduurd voordat ik kon inzien, en ervaren, dat een relatie zonder sex wel degelijk mogelijk is. En nog steeds vind ik het af en toe lastig.

Seksuele handelingen

Maar het heeft mij ook doen ervaren dat intimiteit niet over sex gaat. En ik leerde dat het uiten van liefde en genegenheid niet gepaard hoeft te gaan met seksuele handelingen. Sex is vaak een kortetermijnbevrediging; even voel je je lekker en voldaan en vervolgens ben je weer terug in de realiteit. Onze intimiteit bestaat uit knuffelen, elkaar vasthouden, maar het kan ook een blik van verstandhouding zijn. Als we bij elkaar slapen, zo’n twee of drie keer per week, val ik in slaap met mijn hoofd op zijn schouder en onze benen verstrengeld.

Ruimte en tijd alleen nodig

Maar we zijn ook vaak niet samen; Johannes heeft zijn ruimte en zijn tijd alleen nodig, en ik merk dat ik daar zelf ook heel wel bij vaar. Voorheen moesten mijn relaties altijd allesomvattend zijn. Het idee dat je elkaar in fysiek, emotioneel en verstandelijk opzicht alles zou moeten kunnen geven. Waardoor ik op den duur een enorme druk ervoer, om maar die perfecte partner te zijn. En ik mezelf enorm afhankelijk van die ander maakte. In deze relatie staan we allebei op onze eigen benen. We zijn er voor elkaar, maar brengen ook genoeg tijd zonder elkaar door om zelf verantwoordelijkheid voor onze eigen gevoelens te kunnen nemen.

Zelf klaarkomen

Maar dat we het zo goed samen hebben, wil natuurlijk niet te zeggen dat ik ineens helemaal geen seksuele behoeftes meer heb. Integendeel. Die gevoelens zijn er wel degelijk. Als we naast elkaar wakker worden, en ik voel dat Johannes opgewonden is, dan moet ik me inhouden om hem niet te bespringen. In het begin deed ik dat nog weleens. Maar hij werd dan boos, en dat snap ik ook, ik heb immers gezegd dat ik zijn keuze respecteer. Dus als ik zo nu en dan echt de behoefte heb om klaar te komen, dan doe ik het zelf.

Gevoelens van lust en begeerte

Maar grappig genoeg heb ik ook geleerd dat die gevoelens van lust en begeerte even snel verdwijnen als ze opkomen. En daar hoef je niks voor te doen. En als ik echt graag sex wil, dan mag dat, met iemand anders. Dat hebben we zo afgesproken. Maar vooralsnog is die behoefte nog nooit zo groot geweest dat ik me hiervoor tot iemand anders heb gewend. Ik heb een ongelofelijk vervullende relatie, en ik heb nog nooit zo prettig met iemand samengeleefd en tegelijkertijd het gevoel gehad dat ik mezelf zo aan het ontwikkelen ben. Dat is een heel rijk gevoel, dat ik voor geen goud wil inruilen voor zo nu en dan een avondje stomende sex. Al moet ik zeggen dat ik, als ik eerlijk ben, ergens hoop dat Johannes op een gegeven moment inziet dat sex zo veel meer is dan een fysieke behoefte die je tot ‘slaaf’ maakt. Wat mij betreft zou het samen kunnen genieten van sex de kroon op onze mooie liefde zijn.”

Ontvang je liever geen orale sex? Zo kun je dit subtiel aangeven:

Interview: Nienke Pleysier. Beeld: Arcange