Mariska (33) zoende met de vriend van haar zwangere vriendin

Terwijl Saskia met weeën in het ziekenhuis lag, stond haar vriend in tranen bij Mariska op de stoep. “Opeens pakte hij mijn gezicht vast.”
“Mijn beste vriendin Saskia en haar vriend Leendert waren pas drie maanden samen toen Saskia onverwacht zwanger werd. In een roes van liefde besloten ze de baby te houden. Voordat haar vrienden en familie konden verwerken wat er was gebeurd, trokken ze bij elkaar in. Ze zouden dolgelukkig worden, zeker weten. Je kunt op je vingers natellen dat de maanden die volgden niet makkelijk verliepen. Sas en Leendert kenden elkaar amper, ze waren nog niet eens samen op vakantie geweest. Ook hadden ze allebei nooit eerder samengewoond. En nu kwam er plotseling een baby en hokten ze in Leenderts piepkleine appartement. Ze maakten veel ruzie en konden slecht wennen aan de nieuwe situatie die hun leven volledig op z’n kop zette.”
De bevalling
“De middag dat Saskia weeën kreeg was Leendert onderweg voor werk. Samen met haar moeder ging ze naar het ziekenhuis en vroeg mij om Leendert op te sporen. Ik ijsbeerde gespannen door het huis. Ondertussen appte ik met de aanstaande vader dat zijn dochter werd geboren en hij zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moest gaan. Twee uur later werd er bij mij aangebeld. Op de stoep stond Leendert. Hij huilende onbedaarlijk en stortte zich in mijn armen. Hij kon de situatie niet aan, snikte hij. Hij had de hele middag rondgereden en geprobeerd een smoes te verzinnen om overal onderuit te komen. Hij wilde niet samenwonen, hij wilde geen baby, het ging hem allemaal te snel. Hij wilde wegrijden en nooit meer terug komen. Binnen zette ik hem op de bank en luisterde. Leendert schaamde zich diep dat hij niet meteen naar Saskia was gereden. Ik heb geduldig op hem ingepraat en geprobeerd hem te overtuigen dat alles anders werd zodra hij zijn baby in zijn armen had. Ik had een flinke bel wijn voor ons ingeschonken en inmiddels lagen we samen op de bank. Na een tijdje konden we voorzichtig lachen om de hele situatie. Toen we besloten samen naar het ziekenhuis te gaan en we met ons jas aan stonden, pakte Leendert opeens mijn gezicht vast. Hij drukt een warme, zachte kus op mijn mond die ik beantwoordde. Zo stonden we een tijdje in de gang, innig zoenend terwijl hij zijn handen onder mijn sweater stak. Pas toen hield ik hem tegen. We gingen de deur uit en raceten plankgas naar het ziekenhuis. Die avond werd Julia geboren. Leendert en ik hebben nooit meer gesproken over wat er die middag in mijn huis was gebeurd. Inmiddels is hij een leuke en gelukkige vader. We laten het moment voor wat het was.”
lees ook
De namen in dit verhaal zijn om privacyredenen gefingeerd. Tekst: Cathelijne Beijn. Beeld: iStock